Η εμπιστοσύνη μεταξύ γιατρού και ασθενή

Τροποποίηση: 31 Οκτωβρίου 2014
Πρόκειται για κομβικό θέμα που απασχολεί και τους γιατρούς και τους ασθενείς αφού αφορά την σχέση τους. Πολλές φορές η σχέση αυτή δοκιμάζεται είτε λόγω της αμφισβήτησης της θεραπείας είτε των αποτελεσμάτων της. Όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Διότι αφενός οι γιατροί δεν είναι παντογνώστες κια θαυματοποιοί, και αφετέρου οι ασθενείς δεν είναι γιατροί,ουτε φυσικα οι γειτονισσες που εχουν αποψη για ολα!!. Βέβαια τα όποια λάθη των γιατρών δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα, καθώς επηρεάζουν την συνέχιση της θεραπείας. Γενικότερα πάντως, η αμφισβήτηση του γιατρού είναι συνυφασμένη με την πορεία της ασθένειας και με την ελπίδα ότι κάποιος άλλος/η θα μπορούσε να μας θεραπεύσει,οποτε αρχιζει ο φαυλος κυκλος της αλλαγης ιατρων και της συλλογης..διαγνωσεων και αποψεων. Στην όλη ιστορία μπαίνουν και θέματα άστοχων εξετάσεων από πολλούς γιατρούς αλλά και λανθασμένης εστίασης του προβλήματος, μια κατάσταση που επιδεινώνεται και από τις αβλεψίες κάποιων διαγνωστικών κέντρων. Πάντως θέλει πολύ προσοχή μέχρι να κατηγορήσει κανείς ευθέως τον θεράποντα ιατρό του. Γιατί πολύ απλά μεσολαβούν πολλά μέχρι την ολοκλήρωση της θεραπείας. Ένας, τέλος, σημαντικός παράγοντας σχετίζεται και με την αναταπόκριση του οργανισμού στην φαρμακευτική θεραπεία.

Categories:

Αρρυθμίες και καρδιακός κίνδυνος

Αρρυθμίες και καρδιακός κίνδυνος

Η σχέση καρδιακού ρυθμού και μηχανικών ιδιοτήτων της καρδιάς ποικίλει πολύ.
Στο ένα άκρο σποραδικοί έκτοποι παλμοί που συνήθως δεν έχουν καμιά αιμοδυναμική συνέπεια ακόμα και σε άτομα με σημαντικού βαθμού καρδιοπάθεια, και από την άλλη η καρδιακή παύση και η κοιλιακή μαρμαρυγή συνεπάγονται άμεση πλήρη διακοπή της καρδιακής λειτουργίας και της αιμάτωσης του εγκεφάλου.
Μεταξύ των δύο άκρων υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις οι συνέπειες των οποίων δεν εξαρτώνται μόνο από το είδος της αρρυθμίας, αλλά και από άλλους παράγοντες κυριότερος εκ των οποίων είναι η κατάσταση του μυοκαρδίου.

Οι αρρυθμίες διακρίνονται σε:

• καλοήθεις
• δυνητικά κακοήθεις και
• κακοήθεις.

Καλοήθεις:

Οι καλοήθεις αρρυθμίες είναι αραιοί (λιγότεροι από 10/ώρα) μονοεστιακοί έκτοποι παλμοί, που συμβαίνουν σε άτομα χωρίς καρδιακή νόσο (ή με μικρή ανατομική βλάβη χωρίς κανένα αιμοδυναμικό επηρεασμό).
Σε αυτά τα άτομα αρκεί η εξωνοσοκομειακή αξιολόγηση, το πολύ κάνοντας και μια δοκιμασία Holter.
Ο κίνδυνος αιφνίδιου θανάτου σε αυτά τα άτομα είναι ασήμαντος.

Δυνητικά Κακοήθεις:

Εδώ υπάγονται συχνοί ή πολυεστιακοί κοιλιακοί έκτοποι παλμοί ή κατά ζεύγη, ή η μη εμμένουσα κοιλιακή ταχυκαρδία (που σταματά αυτόματα σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα).
Απαντούν σε καρδιοπάθειες με μέση ή σοβαρή ανατομική βλάβη.
Η πρόγνωση εξαρτάται από την επίδοση της αριστερής κοιλίας.
Αν ο άρρωστος δεν έχει καρδιακή ανεπάρκεια και το κλάσμα εξώθησης είναι μεγαλύτερο του 30% ο κίνδυνος αιφνίδιου θανάτου είναι μικρός.
Η αξιολόγηση του αρρώστου μπορεί να γίνει εξωνοσοκομειακά μόνο με δοκιμασία Holter.
Αν όμως το κλάσμα εξώθησης είναι μικρότερο του 30% ή ο άρρωστος έχει σύνδρομο καρδιακής ανεπάρκειας, ο κίνδυνος είναι σοβαρός.
Χρειάζεται πλήρης μελέτη εξω- ή ενδο- νοσοκομειακή με σύστημα Holter και ίσως ηλεκτροφυσιολογική μελέτη.

Κακοήθεις:

Εδώ υπάγονται ο κολποκοιλιακός αποκλεισμός, η κοιλιακή μαρμαρυγή και η εμμένουσα κοιλιακή ταχυκαρδία.
Ο κίνδυνος αιφνίδιου θανάτου σε άτομα που είχαν επεισόδια τέτοιων αρρυθμιών είναι μεγάλος, ανεξάρτητα από την αιμοδυναμική τους κατάσταση.
Πρέπει να αξιολογηθούν ενδονοσοκομειακά με ηλεκτροφυσιολογική μελέτη.
Από τις υπερκοιλιακές αρρυθμίες κακοήθεις είναι μόνο η κολπική μαρμαρυγή που συμβαίνει σε σύνδρομο Wolff Parkinson White, αν συμβαίνει με ταχεία κοιλιακή ανταπόκριση.
Αν η μέση κοιλιακή συχνότητα είναι τότε περί τους 300 ανά λεπτό, ο κίνδυνος να μεταπέσει σε κοιλιακή μαρμαρυγή είναι άμεσος.
incardiology

Categories: iatrika

ΤΣΑΥ: Η ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ !

ΤΣΑΥ: Η ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ !

Το ΤΣΑΥ, με πρόσχημα τη μηχανοργάνωση και τον περιβόητο εκσυγχρονισμό, έχασε τα δικαιολογητικά άγνωστου αριθμού γιατρών.

Το ελάχιστο που όφειλε να πράξει η Διοίκηση του ΕΤΑΑ, στο οποίο υπάγεται πλέον το ΤΣΑΥ, ήταν να ζητήσει συγνώμη από τους γιατρούς.

Κι όμως!

Με απερίγραπτο θράσος τιμωρεί τους γιατρούς, εμφανίζοντάς τους ως ανασφάλιστους, ώστε να μην έχουν υπηρεσίες υγείας, ούτε να μπορούν να συνταξιοδοτηθούν, προκειμένου να αναγκαστούν να προσκομίσουν εκ νέου τα δικαιολογητικά που έχασε το ΤΣΑΥ.

Άραγε πόσο πιο προκλητικοί μπορούν να γίνουν άνθρωποι που διορίστηκαν για να διαφυλάσσουν την περιουσία χιλιάδων υγειονομικών και αυτοί τη διασπαθίζουν κατά τις εντολές της κυβέρνησης, ενώ ταυτόχρονα υποβάλλουν τους ασφαλισμένους σε ταπεινωτικές διαδικασίες;

medispin

Categories: iatrika

Υπερηχογράφημα καρδιάς

Υπερηχογράφημα καρδιάς (ή υπερηχοκαρδιογράφημα ή ηχοκαρδιογράφημα)

Τι είναι το υπερηχοκαρδιογράφημα;

Το υπερηχοκαρδιογράφημα είναι μια ανώδυνη εξέταση που εκμεταλλεύεται τα ανακλώμενα από την καρδιά κύματα υπερήχων (ηχώ) για να δημιουργήσει μια εικόνα αυτής και των μεγάλων αγγείων. Οι υπέρηχοι είναι ηχητικά κύματα πολύ υψηλής συχνότητας (2,5 - 5 MHz) που το ανθρώπινο αυτί δεν μπορεί να αντιληφθεί, μπορούν όμως να παραχθούν και να ανιχνευθούν από ειδικά μηχανήματα.

Η υπερηχογραφία βασίζεται στην αρχή της ηχώ. Όπως ο ήχος έχει την ιδιότητα να αντανακλάται πάνω σε επιφάνειες έτσι και οι υπέρηχοι αντανακλώνται πάνω σε επιφάνειες. Οι υπέρηχοι είναι ηχητικά κύματα σε ψηλότερες συχνότητες περίπου 2,5 - 5 MHz.

Στην υπερηχογραφία έχουμε ένα μηχάνημα, τον υπερηχοκαρδιογράφο που μπορεί να παράγει υπερήχους και ταυτόχρονα να ανιχνεύει τις αντανακλάσεις τους. Το μηχάνημα αυτό έχει ενσωματωμένο ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή ο οποίος μελετά τα ανακλόμενα κύματα και ανάλογα με το χρόνο που χρειάζονται για να επιστρέψουν υπολογίζει πόσο μακριά είναι η επιφάνεια στην οποία αντανακλαστήκανε τα υπερηχητικά. Στη συνέχεια παρουσιάζει την επιφάνεια αυτή στην οθόνη του. Η όλη διαδικασία γίνεται τόσο γρήγορα που αν η επιφάνεια αυτή κινείται να παρουσιάζεται στην οθόνη να κινείται όπως κινείται στην πραγματικότητα.
Η παραγωγή και ανίχνευση των υπερήχων γίνεται από το μορφομετατροπέα (ηχοβολέα) του υπερηχοκαρδιογράφου. Ο μορφομετατροπέας έχει σχήμα ωοειδές συνήθως. Από τη μια άκρη του φεύγει το καλώδιο που τον συνδέει με το σώμα του υπερηχοκαρδιογράφου. Η άλλη άκρη του είναι το σημείο όπου παράγονται και ανιχνεύονται οι υπέρηχοι. Ανάλογα με το που θα τοποθετήσουμε το μορφομετατροπέα  και με ποια κατεύθυνση θα έχουμε και την αντίστοιχη εικόνα. Όταν ο μορφομετατροπέας τοποθετείται στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα το υπερηχογράφημα ονομάζεται διαθωρακικό, ενώ όταν τοποθετείται στον οισοφάγο ονομάζεται διοισοφάγειο.
  
Οι συνήθεις θέσεις τοποθέτησης του μορφομετατροπέα όταν γίνεται διαθωρακικό υπερηχογράφημα, είναι παραστερνικά αριστερά στο 4ο μεσοπλεύριο διάστημα, στη κορυφή της καρδιάς, κάτω από τη ξιφοειδή απόφυση και στον υπερστερνικό βόθρο.

Γιατί γίνεται το υπερηχοκαρδιογράφημα;

Tο υπερηχοκαρδιογράφημα ξεκαθαρίζει  πιθανά ανατομικά προβλήματα των μεγάλων αγγείων της καρδιάς, των τοιχωμάτων της, καθώς και των βαλβίδων της καρδιάς. Επίσης δείχνει αν υπάρχει υγρό στο περικάρδιο, δηλαδή στο ινώδη σάκκο που περιβάλλει και προστατεύει το μυ της καρδιάς.

Πως αξιολογείται ένα υπερηχοκαρδιογράφημα;

Το υπερηχογράφημα γίνεται για την διάγνωση και την εκτίμηση ανατομικών και λειτουργικών διαταραχών της καρδιάς.
Μετρείται το πάχος των τοιχωμάτων της καρδιάς, οι διαστάσεις και η λειτουργικότητα των κοιλοτήτων της ιδιαίτερα της αριστεράς κοιλιάς. Με την μελέτη των ενδοκαρδιακών ροών γίνεται διάγνωση και εκτίμηση της βαρύτητας των βαλβιδοπαθειών και των συγγενών καρδιοπαθειών. Τίθεται η διάγνωση της υγρής περικαρδίτιδας, ενδοκαρδιακών θρόμβων, όγκων της καρδιάς, και των καρδιακών επιπλοκών της υπέρτασης.
Οι αυξημένες διαστάσεις των κοιλοτήτων, ανάλογα το φύλο και το ύψος του ασθενούς, παραπέμπουν σε περαιτέρω διερεύνηση για τα αίτια της μεγαλοκαρδίας.
Επίσης η διάταση της αορτής  μας οδηγεί σε διερεύνηση για την πιθανότητα ανευρύσματος.
Μια από τις σημαντικές μετρήσεις είναι ο υπολογισμός του κλάσματος εξώθησης. Αυτό είναι μια εκτίμηση της συστολικής λειτουργίας της καρδίας, δηλαδή πόσο καλά λειτουργεί σαν αντλία. Μια φυσιολογική μέτρηση είναι πάνω από 55-60%.
 incardiology.gr

Categories:

Καρδιολογικές εξετάσεις

Η αλήθεια για τις δυνατότητες των εξετάσεων της καρδιάς είναι κάπου στη μέση: μερικοί άνθρωποι, δηλαδή, είναι όντως άτυχοι, γιατί, ενώ πάσχουν από καρδιά, δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα ή έχουν παραπλανητικές ενοχλήσεις (π.χ., πόνους στον ώμο ή την  κοιλιά). Έτσι, είτε δεν πάνε καθόλου στο γιατρό ή όταν πηγαίνουν  και αναφέρουν τα συμπτώματά τους, το μυαλό του γιατρού δεν πηγαίνει σε πρόβλημα καρδιακής αιτιολογίας.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι εξετάσεις δεν έχουν το αλάθητο. Τους ξεφεύγουν αρκετά και σημαντικά στοιχεία, που δεν σχετίζονται μόνο με την ατέλεια των διαγνωστικών μηχανημάτων, αλλά και με το πρόβλημα του εξεταζομένου: μπορεί κάποιος να κάνει τρία ηλεκτροκαρδιογραφήματα και να τύχει να μην παρουσιάσει αρρυθμία σε καμία από αυτές τις 10λεπτες εξετάσεις. Μπορεί πάλι να βάλει ηλεκτροκαρδιογράφημα 24ωρου Holter για τρεις ημέρες και η αρρυθμία να εκδηλωθεί την τέταρτη. 

Σε γενικές γραμμές, όμως, οι εξετάσεις που γίνονται όταν υπάρχουν ενδείξεις ανακαλύπτουν μέχρι και το 95% των προβληματικών περιπτώσεων, δηλαδή διαγιγνώσκουν σχεδόν το σύνολο των παθήσεων, και έτσι μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου από καρδιά. Πρέπει, μάλιστα, να τις κάνουν προληπτικά κάθε εξάμηνο ή χρόνο όσοι επιβαρύνονται από σακχαρώδη διαβήτη, επιβαρημένη κληρονομικότητα, υπερλιπιδαιμία, κάπνισμα και καθιστική ζωή.

Ποια η χρησιμότητα του ηλεκτροκαρδιογραφήματος;

Κύρια χρησιμοποιείται στη:

• Διάγνωση αρρυθμιών
• Διάγνωση ισχαιμίας και εμφράγματος καρδιάς
• Διάγνωση υπερτροφίας των κοιλοτήτων της καρδιάς
• Διάγνωση μεταβολικών διαταραχών
  Γιατί γίνεται;
  Το κάνουν “για καλό και για κακό” όσοι είναι πάνω από 40 ετών. Επίσης, όσοι έχουν πόνο στο στήθος ή ταχυπαλμία ή παίρνουν φάρμακα που πρέπει να ξέρουν πόσο επηρεάζουν τους παλμούς τους. Τέλος, το κάνουν και όσοι έχουν βηματοδότη, για να ελέγξουν κατά πόσον αυτός δίνει το σωστό “τέμπο”. 
  Οι κανονικές σφύξεις είναι από 60-100 παλμοί το λεπτό, σε σταθερό ρυθμό. Τυχόν ανώμαλες ενδείξεις μπορεί να παραπέμπουν σε τουλάχιστον 12 διαφορετικές παθήσεις, που πρέπει να διερευνηθούν με άλλες μεθόδους.

  Τι είναι ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ)

  Κατά την επέκταση του επάρματος της καρδιακής διέγερσης στα διάφορα τμήματα αυτής, ηλεκτρικά ρεύματα διατρέχουν τους ιστούς γύρω από αυτή, ένα μικρό δε μέρος από αυτά φτάνει μέχρι την επιφάνεια του σώματος. Εάν τοποθετηθούν ηλεκτρόδια πάνω στο δέρμα από τη μια και την άλλη πλευρά της καρδιάς, καθίσταται δυνατή η καταγραφή των ηλεκτρικών δυναμικών που παράγονται από αυτή. Η καμπύλη που λαμβάνεται με αυτόν τον τρόπο ονομάζεται ηλεκτροκαρδιογράφημα.
  
  
  

incardiology.gr

Categories: iatrika

αρτηριακή υπέρταση

Εισαγωγή στην αρτηριακή υπέρταση

Από αρτηριακή υπέρταση, ένα από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο, αγγειοεγκεφαλικές προσβολές, περιφερικής αρτηριοπάθειας, νεφρική ανεπάρκεια και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, πάσχει το 20% του πληθυσμού στη Δύση. Η πάθηση αυτή είναι υπεύθυνη για τις πολλές επισκέψεις στα ιατρεία και την αναγραφή περισσότερων συνταγών από κάθε άλλη νόσο και αποτελεί ένα τεράστιο κοινωνικό-οικονομικό πρόβλημα.
Η επίπτωση της νόσου αυξάνεται με την ηλικία. Για παράδειγμα, στην επιδημιολογική μελέτη NHANES III, αναφέρθηκε  ότι το 24% του Αμερικανικού ενήλικου πληθυσμού είχε υπέρταση, ποσοστό που αντιπροσωπεύει 43 εκατομμύρια άτομα. Στις ΗΠΑ μόνο, η υπέρταση ευθύνεται για πάνω από 1,25 εκατομμύρια στεφανιαία επεισόδια και 0,5 εκατομμύρια εγκεφαλικά επεισόδια το χρόνο. Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι παγκοσμίως η κυριότερη αιτία θανάτου, καθώς υπολογίζεται ότι το ένα τέταρτο των θανάτων οφείλονται στις καρδιοπάθειες.

Αυξήσεις του κινδύνου καρδιαγγειακών συμβαμάτων που σχετίζονται με την υπέρταση σε άτομα ηλικίας 35-64 ετών

Έχει αποδειχθεί επίσης ότι κάθε 1 mmHg αύξησης της συστολικής αρτηριακής πίεσης σχετίζεται με κατά 1% αύξηση του κινδύνου θανάτου.
Ο στόχος της πρόληψης και αντιμετώπισης της υπέρτασης είναι η μείωση της νοσηρότητας και θνησιμότητας με τα λιγότερο δυνατά επεμβατικά μέσα. Αυτό μπορεί να γίνει επιτυγχάνοντας και διατηρώντας τη Συστολική ΑΠ κάτω των 140 mmHg και τη Διαστολική ΑΠ κάτω των 90 mmHg, σε τυχαίες μετρήσεις.
Σύμφωνα με τους ειδικούς η φαρμακευτική θεραπεία δεν μπορεί να έχει ως μοναδικό στόχο τη μείωση της αρτηριακής πίεσης αλλά τη διόρθωση της βλάβης των τελικών οργάνων-στόχων (καρδιά, νεφροί, εγκέφαλος, οφθαλμοί).
Συνεπώς, τα σπουδαιότερα κριτήρια σήμερα για την επιλογή του καλύτερου αντιυπερτασικού φαρμάκου είναι η ευνοϊκή επίδρασή του στα τελικά όργανα-στόχος και στην ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων ενεργειών.

Οι Έλληνες υπερτασικοί

Η υπέρταση είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και το ποσοστό επικράτησης της παραμένει υψηλό, φτάνοντας τα 1,2 δισεκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4 στους 10 Έλληνες και 1 στις 4 Ελληνίδες βρέθηκαν με αυξημένες τιμές αρτηριακής πίεσης. Μ' άλλα λόγια στη χώρα μας μπορούν να χαρακτηριστούν υπερτασικοί 2.000.000 άνθρωποι.
Ανεξάρτητα από άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες (έλλειψη άσκησης, άγχος, βάρος) διαπιστώθηκε ότι όσοι ακολουθούσαν μεσογειακή διατροφή είχαν 27% καλύτερες πιθανότητες να μπορούν να ρυθμίσουν την πίεσή τους σε φυσιολογικά επίπεδα.
Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, έως 30 γραμμάρια την ημέρα, φαίνεται να έχει ευεργετικό ρόλο, καθώς μειώνει τα επίπεδα τόσο της συστολικής όσο και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης. Η αυξημένη κατανάλωση, όμως, αυξάνει δραματικά την πίεση.
H πλειονότητα των υπερτασικών και συγκεκριμένα το 65% των ανδρών και το 40% των γυναικών δεν ακολουθούσαν φαρμακευτική αγωγή. Αλλά και από αυτούς που ακολουθούσαν αγωγή, μόνο σε ποσοστό 34% ήταν αποτελεσματική, δηλαδή να επανέρχεται η πίεσή τους σε φυσιολογικά επίπεδα.

• Από το σύνολο των υπερτασικών μόνο το 15% φαίνεται να έχει ρυθμίσει την πίεσή του σε φυσιολογικά επίπεδα.
• Η επίπτωση της υπέρτασης αυξάνει με την ηλικία, με μεγαλύτερα ποσοστά για τις γυναίκες ηλικίας 55-64 ετών (23%) και για τους άνδρες 65-74 ετών (22%).
• Τα ευρήματα της πρόσφατης δημοσίευσης συμφωνούν με τα δεδομένα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στον αναπτυγμένο κόσμο, όπου οι υπερτασικοί υπολογίζονται σε 600 εκατομμύρια, με μόνο το 12,5% να ρυθμίζει αποτελεσματικά την πίεσή του.
•  incardiology

Categories: iatrika

Αθλητική καρδιά

 

Η αύξηση του μεγέθους της καρδιάς σε αθλητές είναι γνωστή από το τέλος του 19ου αιώνα. Πολλές μελέτες έχουν γίνει με σκοπό τη διερεύνηση της επίπτωσης των διαφόρων αθλημάτων στην καρδιακή κατασκευή και λειτουργία, καθώς και τη διαπίστωση των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ της αθλητικής καρδιάς και των πραγματικών παθήσεων της καρδιάς.
Η δυναμική άσκηση προκαλεί αιμοδυναμικές μεταβολές, δηλαδή αύξηση της καρδιακής συχνότητας και του όγκου παλμού (το ποσό αίματος που σε κάθε καρδιακή συστολή αποστέλλεται από την καρδιά στην περιφέρεια). Η αριστερή κοιλία της καρδιάς "προσαρμόζεται" στις αιμοδυναμικές αυτές μεταβολές, με αποτέλεσμα την πάχυνση του τοιχώματος της.
Πολλές μελέτες έδειξαν ότι η καρδιακή προσαρμογή διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της άθλησης (δυναμική ή στατική) και το είδος του αθλήματος. Φαίνεται ότι απαιτούνται περισοότερες από τρεις ώρες άσκησης την εβδομάδα για να παρατηρηθούν προσαρμοστικές μεταβολές, όπως είναι η ελάττωση της καρδιακής συχνότητας και η αύξηση της μυϊκής μάζας της αριστερής κοιλίας. Ηχοκαρδιογραφικές μελέτες σε αθλητές έδειξαν αύξηση της εσωτερικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας καθώς και πάχυνση του τοιχώματος της.
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αθλητική καρδιά διαφέρει από την καρδιά των μη αθλητών, με την προϋπόθεση ότι η άσκηση έχει επαρκή ένταση και διάρκεια. Ανάλογα με τον τύπο της άσκησης και του αθλήματος παρατηρούμε αύξηση του μεγέθους και πάχυνση της αριστερής κοιλίας σε δυναμικά αγωνίσματα (όπως είναι τα αθλήματα ταχύτητας), συγκεντρική πάχυνση της αριστερής κοιλίας χωρίς αύξηση του μεγέθους της σε στατικά αγωνίσματα (όπως είναι η άρση Βαρών), ενώ σε αγωνίσματα μεικτού τύπου (όπως είναι η ποδηλασία) και τα ηχοκαρδιογραφικά ευρήματα είναι μεικτού τύπου.
Η αριστερά κοιλιακή συστολική λειτουργία είναι φυσιολογική στους αθλητές τόσο στην ηρεμία όσο και στην άσκηση. Η διαστολική αριστερή κοιλιακή λειτουργία είναι φυσιολογική σε ηρεμία, αλλά ενδυναμώνεται κατά τη διάρκεια άσκησης, γεγονός που αποτελεί φυσιολογική προσαρμογή της καρδιάς σε συνθήκες αύξησης της καρδιακής συχνότητας. Θα πρέπει όμως να διευκρινισθούν ορισμένα σημεία της πάχυνσης της αριστερής κοιλίας που παρατηρούνται σε αθλητές. Το πάχος του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας μπορεί να υπερβαίνει τα 13 χιλ. στους επαγγελματίες αθλητές, αλλά ως ανώτερο φυσιολογικό όριο καθορίζονται τα 16 χιλ. Σημαντικά στοιχεία διαφοροποίησης μεταξύ της φυσιολογικής υπερτροφίας της αθλητικής καρδιάς και της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας είναι το αυξημένο μέγεθος της εσωτερικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας στους επαγγελματίες αθλητές, καθώς και η φυσιολογική συστολική και διαστολική αριστερή κοιλιακή λειτουργία.
Το ηλεκτροκαρδιογράφημα της αθλητικής καρδιάς μπορεί να συνοδεύεται από μεταβολές του ρυθμού και της αγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς και από μορφολογικές μεταβολές του συμπλέγματος QRS και ανωμαλίες επαναπόλωσης. Στο ηλεκτροκαρδιογράφημα κατά τη διάρκεια άσκησης όμως εξαφανίζονται όλες αυτές οι ηλεκτροκαρδιογραφικές μεταβολές, γεγονός που δείχνει ότι οι μεταβολές αυτές είναι λειτουργικές και όχι οργανικές (οφειλόμενες σε τυχόν πραγματική καρδιακή πάθηση).
Παρ' ότι η αθλητική καρδιά θα πρέπει να θεωρείται φυσιολογική, εντούτοις θα πρέπει να τονιστεί ότι η υψηλής έντασης άσκηση μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κακοηθών κοιλιακών αρρυθμιών καθώς και αιφνίδιο θάνατο. Αναπάντητο παραμένει επίσης το ερώτημα γιατί σε ορισμένους αθλητές η καρδιά εξακολουθεί να παραμένει μεγάλη και μετά τη διακοπή της άθλησης.
incardiology

Categories: iatrika

Kινδυνεύουν από καρδιοπάθειες οι κρυωμένοι

 

Όσοι αναγκάζουν τους εαυτούς τους να εργαστούν όταν δεν είναι καλά, ίσως επισπεύδουν τον θάνατό τους.
H προσπάθεια που καταβάλλει κανείς όταν πηγαίνει στη δουλειά ενώ είναι κρυωμένος δεν είναι πράξη αφοσίωσης, αλλά είναι μόνον ένας σύντομος δρόμος στην καρδιοπάθεια, όπως αποκαλύπτει έρευνα που έγινε σε Βρετανούς δημόσιους υπαλλήλους.
Οι εργαζόμενοι που αρνούνται να πάρουν αναρρωτική άδεια όταν είναι άρρωστοι, μπορεί να ασκούν υπερβολική πίεση στην καρδιά τους, πράγμα που ενδέχεται να διπλασιάζει τον κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιαγγειακά προβλήματα, σύμφωνα με έρευνα που έκαναν επιστήμονες από το University College του Λονδίνου, οι οποίοι εξέτασαν το ιατρικό ιστορικό 10.000 υπαλλήλων της κυβέρνησης, τα τελευταία δέκα χρόνια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 30%-40% εκείνων που συνέχιζαν να δουλεύουν ακόμα και όταν ήταν άρρωστοι-ακόμα και όταν είχαν πάθει κάτι ελαφρύ, όπως ένα απλό κρυολόγημα-αργότερα έπασχαν από καρδιοπάθειες δύο φορές περισσότερο απ' ό,τι εκείνοι που έπαιρναν αναρρωτική άδεια όταν αρρώσταιναν.
Ο καθηγητής σερ Μάικλ Μάρμοτ, επικεφαλής της έρευνας, λέει ότι η ανάγκη ορισμένων εργαζομένων, να δίνουν το «παρών» στην εργασία τους, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, οδηγεί σε μία αύξηση στις καρδιαγγειακές παθήσεις. «Τόσοι πολλοί άνθρωποι αναγκάζουν τους εαυτούς τους να εργαστούν όταν δεν είναι καλά και έχουν τόσο μικρή γνώση των συνεπειών αυτής της κατάστασης», επισημαίνει, «όχι μόνον δεν συνεισφέρουν στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται, στις οποίες μεταφέρουν τα μικρόβια, αλλά και επισπεύδουν τον θάνατό τους».
Αναρρωτική άδεια
Ειδικοί σε θέματα υγείας επισημαίνουν ότι η έρευνα αυτή αναμένεται να προκαλέσει συζήτηση στις ενώσεις εργοδοτών και ιδιοκτητών επιχειρήσεων, για το κατά πόσον οι εργαζόμενοι θα πρέπει να ενθαρρύνονται να παίρνουν αναρρωτική άδεια όταν δεν είναι καλά στην υγεία τους.
Ωστόσο, ορισμένοι επιχειρηματίες ήδη αντιδρούν στα συμπεράσματα αυτής της έρευνας, τονίζοντας ότι «το στρες στον εργασιακό χώρο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά από την παρουσία στον εργασιακό χώρο». Μάλιστα, εκπρόσωπος του ινστιτούτου διευθυντών επισημαίνει ότι «δεν έχει ακόμα διαπιστωθεί σχέση ανάμεσα στα δύο, παρόλα τα στοιχεία που εμφανίζει η μελέτη αυτή».

 .incardiology.gr

Categories: iatrika

Εκτίναξη του δημογραφικού προβλήματος λόγω οικονομικής κρίσης

Τετάρτη, 1 Οκτωβρίου 2014

Εκτίναξη του δημογραφικού προβλήματος λόγω οικονομικής κρίσης

Εκτίναξη του δημογραφικού προβλήματος προκάλεσε η οικονομική κρίση. Έρευνα της Ελληνικής Στατικής Αρχής δείχνει ότι ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται με γοργούς ρυθμούς, όταν σε άλλες γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, η Αλβανία και τα Σκόπια, ο δείκτης γεννητικότητας ξεπερνά το μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε πέρυσι ακόμη περισσότερο κατά 17.660 άτομα. Και η μείωση αυτή δε λαμβάνει υπόψη τη μετανάστευση αλλά μόνο τη φυσική μεταβολή του πληθυσμού, τις γεννήσεις και τους θανάτους.

Παρά το γεγονός οτι οι γάμοι το 2013 αυξήθηκαν, στην τριετία 2011-2013 ο πληθυσμός της χώρας περιορίστηκε κατά 38.628 άτομα. Πέρυσι ο δείκτης γεννητικότητας ήταν 8,6, αρκετά μικρότερος από τον δείκτη θνησιμότητας που έφτασε στο 10,2.

Στην Τουρκία ο δείκτης γεννητικότητας το 2013 ήταν 16,9 και θνησιμότητας 4,9, ενώ άλλες χώρες, με υψηλότερο δείκτη γεννητικότητας από εκείνον της θνησιμότητας, ήταν η Αλβανία (12,3 έναντι 7,1), τα Σκόπια (11,2 έναντι 9,3) και η Ισπανία (9,1 έναντι 8,3).

Αντίθετα, δημογραφικό πρόβλημα όπως η Ελλάδα εμφανίζουν η Βουλγαρία (9,2 έναντι 14,4), η Ιταλία (8,5 έναντι 10) και η Πορτογαλία (7,9 έναντι 10,2).

Οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2013, ανήλθαν σε 94.134 άτομα (48.430 αγόρια και 45.704 κορίτσια), παρουσιάζοντας μείωση κατά 6,21% σε σχέση με το 2012, που είχαν ανέλθει σε 100.371 άτομα (51.654 αγόρια και 48.717 κορίτσια).

Στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες κατά το 2013 ανήλθαν σε 376, μειωμένες κατά 15,7% σε σχέση με το 2012 που είχαν ανέλθει σε 446.

Σχετικά με την υπηκοότητα της μητέρας, καταγράφηκαν 80.940 γεννήσεις από Ελληνίδες (ποσοστό 85,98%) και 13.194 από αλλοδαπές (ποσοστό 14,02%). Τα αντίστοιχα στοιχεία για το 2012 ήταν 84.851 (ποσοστό 84,54%) από Ελληνίδες μητέρες και 15.520 (ποσοστό 15,46%) από αλλοδαπές.

Αύξηση της μέσης ηλικίας της μητέρας

Η μέση ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση ήταν 31,85 έτη, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με το 2012, που η αντίστοιχη μέση ηλικία ήταν 31,57 έτη.

Γεννήσεις εκτός γάμου

Οι γεννήσεις εκτός γάμου σε απόλυτους αριθμούς, παρουσίασαν μείωση σε σχέση με το 2012 και ανήλθαν σε 6.337 (ποσοστό 6,7% επί του συνόλου των γεννήσεων), από 7.640 (ποσοστό 7,6% επί του συνόλου των γεννήσεων) που ήταν το 2012.

Μειώθηκαν οι θάνατοι

Οι θάνατοι παρουσίασαν μείωση κατά 4,15% και ανήλθαν σε 111.794 άτομα, (57.627 άντρες και 54.167 γυναίκες) έναντι 116.670 ατόμων (60.137 άντρες και 56.533 γυναίκες) που ήταν το 2012. Η μέση ηλικία κατά τον θάνατο, ανήλθε στα 75,25 έτη για τους άνδρες και 80,85 έτη για τις γυναίκες, παρουσιάζοντας αύξηση σε σχέση με το 2012 (για τις άντρες το 2012 ήταν 74,79 έτη και για τις γυναίκες ήταν 80,64 έτη).

Αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας

Ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) από 2,91 το 2012, αυξήθηκε στο 3,69 κατά το 2013. Ο δείκτης νεογνικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας μικρότερης των 28 ημερών ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) αυξήθηκε στο 2,63 από 1,89 το 2012 και ο δείκτης περιγεννητικής θνησιμότητας (γεννήσεις νεκρών και θάνατοι βρεφών ηλικίας μικρότερης της μιας εβδομάδας ανά 1.000 γεννήσεις) αυξήθηκε στο 5,79 από 5,64 το 2012. Αναλυτικά, σε σύνολο 347 θανάτων βρεφών, τα 76 ήταν μικρότερα της μιας ημέρας και 248 ήταν μικρότερα του ενός μηνός.

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia-eidhseis/item/319732-ektinaksi-tou-dimografikoy-provlimatos-logo-oikonomikis-krisis#ixzz3Es7DtELz

Categories: politika