Δίαιτα κατά της χοληστερόλης μειώνει και την αρτηριακή πίεση

Δίαιτα κατά της χοληστερόλης μειώνει και την αρτηριακή πίεση

• Iatronet

Διατροφή που αναπτύχθηκε για τη μείωση της χοληστερόλης μειώνει επίσης και την αρτηριακή πίεση, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η δίαιτα για τη μείωση της χοληστερόλης περιλαμβάνει τροφές όπως ξηρούς καρπούς και φυτικές στερόλες.
Σε σύγκριση με άλλη δίαιτα που συνιστάται για τη μείωση της υπέρτασης, η δίαιτα κατά της χοληστερόλης μείωσε την αρτηριακή πίεση κατά 2% περισσότερο, κατά μέσον όρο, έδειξαν τα ευρήματα.
Η δίαιτα DASH κατά της υπέρτασης δίνει έμφαση στα φρούτα, τα λαχανικά και την ολική άλεση, μειώνει την πρόσληψη κρέατος και γαλακτοκομικών και περιορίζει τα σνακ.
Ο ερευνητής David Jenkins, του University of Toronto, δήλωσε ότι τώρα μπορούμε να πούμε ότι η δίαιτα κατά της χοληστερόλης (portfolio diet) είναι ιδανική για τη μείωση του γενικού κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου.
Η νέα έρευνα δίνει έμφασης στις διατροφικές αλλαγές και στις αλλαγές του τρόπου ζωής για τη μείωση του κινδύνου καρδιοπάθειας. Διατροφικές αλλαγές έχουν βρεθεί να είναι το ίδιο αποτελεσματικές όσο και η αρχική δόση του μέσου φαρμάκου κατά της υπέρτασης, εξήγησε ο ερευνητής.
Ο Jenkins σημείωσε ότι έρευνες έχουν δείξει πως φυτικές δίαιτες που δίνουν έμφαση σε τροφές με υψηλή πρωτεΐνη, ελαιόλαδο και ίνες μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Τα αποτελέσματα βασίζονται σε δευτερεύουσα ανάλυση στοιχείων που συλλέχτηκαν για έρευνα του 2011 σχετικά με την επίδραση της διατροφής κατά της χοληστερόλης.
Οι ερευνητής ανακάλυψαν ότι αν και η δίαιτα DASH είχε υψηλότερα ποσοστά συμμόρφωσης, η δίαιτα κατά της χοληστερόλης ήταν πιο αποτελεσματική στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Η μέτρια μείωση της αρτηριακής πίεσης στη δίαιτα κατά της χοληστερόλης ήταν επιπλέον της βελτίωσης κατά 5-10 millimetre στην αρτηριακή πίεση η οποία συνδέεται με τη διατροφή τύπου DASH.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrition, Metabolism and Cardiovascular Disease.

Categories: iatrika

Η άσκηση συμβάλλει στην προστασία από την καρδιακή ανεπάρκεια

Η άσκηση συμβάλλει στην προστασία από την καρδιακή ανεπάρκεια

• Iatronet

Ακόμα και αν κάποιος αρχίζει πιο αργά στη ζωή του να ασκείται, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, ενώ ακόμα και μέτρια αύξηση στη δραστηριότητα θα μπορούσε να παράσχει κάποιου βαθμού προστασία.
Ο ερευνητής Dr. Chiadi Ndumele, δήλωσε ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι όσον αφορά την άσκηση και την καρδιακή ανεπάρκεια, το αξίωμα ‘’καλύτερα αργά παρά ποτέ’’ μοιάζει αληθινό και ότι ακόμα και λίγη άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις συνήθειες άσκησης περίπου 11.000 Αμερικανών αντρών και γυναικών σε 20χρονη κυβερνητική έρευνα για τη γήρανση και την καρδιοπάθεια.
Οι συμμετέχοντες είχαν ηλικία από 45 έως 64 ετών. Κανείς δεν εμφάνιζε καρδιοπάθεια στην έναρξη της έρευνας. Αξιολογήθηκαν τα επίπεδα δραστηριότητας σε 2 επισκέψεις, σε διάστημα 6 ετών.
Σε σύγκριση με όσους δεν ασκούνταν, στις 2 επισκέψεις, άνθρωποι που υιοθετούσαν ή ξεπερνούσαν τα συνιστώμενα επίπεδα άσκησης (150 λεπτά μέτριας άσκησης ή 75 λεπτά έντονης την εβδομάδα) στις 2 επισκέψεις, είχαν 33% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιακή ανεπάρκεια, ανακάλυψε η έρευνα. Όσοι σταθερά ασκούνταν μετρίως, είχαν 20% χαμηλότερο κίνδυνο.
Ωστόσο, οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι οι μη δραστήριοι άνθρωποι, που σε κάποια στιγμή της έρευνας ασκήθηκαν για να φτάσουν το συνιστώμενο επίπεδο, εμφάνισαν μείωση του κινδύνου καρδιακής ανεπάρκειας κατά 22%. Οι αδρανείς που αύξησαν το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας σε περίπου 30 λεπτά περπατήματος, 4 φορές την εβδομάδα, μείωσαν τον κίνδυνο κατά 12%, ανακάλυψε η έρευνα.
Η έρευνα παρουσιάστηκε νωρίτερα τον τρέχοντα μήνα στο συνέδριο της American Heart Association στο Ορλάντο.
Η ερευνήτρια Dr. Roberta Florido, του Johns Hopkins, δήλωσε ότι πολλοί άνθρωποι αποθαρρύνονται αν δεν έχουν χρόνο ή ικανότητα για έντονη άσκηση, αλλά τα ευρήματα δείχνουν ότι ακόμα και λίγη άσκηση παίζει ρόλο και ότι η έναρξή της αργότερα στη ζωή είναι καλύτερη από το να μην ασκείται κάποιος καθόλου.

Categories: iatrika

Έρευνα συνδέει το χαμηλό σάκχαρο με καρδιαγγειακά προβλήματα

Έρευνα συνδέει το χαμηλό σάκχαρο με καρδιαγγειακά προβλήματα

• Iatronet

Πρόσφατη έρευνα υπέδειξε πιθανή σχέση μεταξύ χαμηλού σακχάρου και καρδιαγγειακών προβλημάτων.
Στην έρευνα, του Temple University Health System, επιστήμονες εξέτασαν την επίδραση της υπογλυκαιμίας στον έλεγχο της καρδιάς από το αυτόνομο νευρικό σύστημα.
Ανακάλυψαν ότι στο πειραματικό τους μοντέλο για την υπογλυκαιμία υπήρχε σαφής αλλαγή στις αντιδράσεις του οργανισμού στο καρδιαγγειακό στρες.
Ο ερευνητής Ajay D. Rao, δήλωσε ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν συγκεκριμένο τρόπο σχετικά με το πώς επηρεάζεται το καρδιαγγειακό σύστημα κατά τη διάρκεια επεισοδίων υπογλυκαιμίας.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, υγιείς εθελοντές εκτέθηκαν σε πειραματική υπογλυκαιμία.
Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε εξειδικευμένη εξέταση του καρδιαγγειακού συστήματος, πριν και στο τέλος της περιόδου πειραματικής υπογλυκαιμίας.
Επιστήμονες μπόρεσαν να δείξουν ότι κατά τη διάρκεια της υπογλυκαιμίας υπήρχε σαφής διαταραχή της ανταπόκρισης του οργανισμού σε αλλαγές στην αρτηριακή πίεση και στον καρδιακό παλμό.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes.

Categories: iatrika

Interventional Cardiovascular Education - ICE 2015

Interventional Cardiovascular Education - ICE 2015
Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου το Διεθνές Συνέδριο Επεμβατικής Καρδιολογίας ICE 2015, το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία στην Αθήνα. Το συνέδριο, με την ποιότητα των εισηγήσεων και την πληρότητα κάλυψης όλων των θεμάτων προσέφερε ένα εξαιρετικό πεδίο ανταλλαγής γνώσεων και απόψεων, εκπληρώνοντας το στόχο «να είμαστε στην πρώτη γραμμή, να πραγματοποιούμε μεγάλα συνέδρια στην Ελλάδα και να συμμετέχουμε ενεργά σε μεγάλα Καρδιολογικά συνέδρια στο εξωτερικό συμβάλλοντας στη διαμόρφωση των εξελίξεων στον χώρο της Καρδιολογίας», όπως τον εξέφρασε ο Πρόεδρος της ΕΚΕ κ. Φούσας. Η συμβολή της Ομάδας Εργασίας Αιμοδυναμικής και Επεμβατικής Καρδιολογίας και ιδιαίτερα του Προέδρου της, κ. Σιάνου, ήταν αποφασιστική, ενώ ιδιαίτερο τόνο έδωσαν οι προσκεκλημένοι ομιλητές από διακεκριμένα κέντρα του εξωτερικού.
H πρώτη ημέρα του Συνεδρίου άρχισε με δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα στρογγυλά τραπέζια για την αρτηριακή πρόσβαση για τις στεφανιαίες και μη στεφανιαίες παρεμβάσεις και τα βιοαπορροφήσιμα scaffolds. Στο πρώτο αναδείχθηκαν τα πλεονεκτήματα της διακερκιδικής προσπέλασης, ακόμα και σε υπο-ομάδες ασθενών που παλαιότερα θεωρούνταν ακατάλληλοι για διακερκιδική προσπέλαση, όπως οι ασθενείς με καρδιογενές shock, ενώ συζητήθηκε και το κατά πόσον η πιθανότητα να επηρεάσει ο καθετηριασμός αρνητικά την ποιότητα της κερκιδικής ως υποψήφιο αρτηριακό μόσχευμα αορτοστεφανιαίας παράκαμψης θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με την αρτηριακή πρόσβαση.  Στο δεύτερο, το οποίο αφορούσε τα βιοαπορροφήσιμα scaffolds, κορυφαίοι επεμβατικοί μάς παρουσίασαν με σαφήνεια τι υπάρχει και τι μπορούμε να περιμένουμε σε σχέση με τη νέα αυτή τεχνολογία. Τα ως τώρα δεδομένα δείχνουν ασφάλεια και τουλάχιστον ισοδύναμη αποτελεσματικότητα με τα υπάρχοντα stent. Μένει να δειχθεί το αν θα εκπληρώσουν όσα αναμένουμε, με βάση τα θεωρητικά παθοφυσιολογικά πλεονεκτήματα ενός stent με βιοαπορροφήσιμο scaffold.  Στη συνέχεια, στα πλαίσια της τελετής έναρξης παρουσιάστηκαν οι μελλοντικές προοπτικές της Επεμβατικής Καρδιολογίας από το Γραμματέα της EAPCI, A. Baumbach.  
Τη δεύτερη ημέρα, στην πρώτη πρωινή συνεδρία παρουσιάστηκαν θέματα σχετικά με το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, όπου παρουσιάστηκε η ελληνική πραγματικότητα ως προς τα δίκτυα ενεργοποίησης του συστήματος για την έγκαιρη πραγματοποίηση πρωτογενούς αγγειοπλαστικής, όπου διαπιστώθηκε η πρόοδος που έχει γίνει ως τώρα, αλλά και επισημάνθηκαν οι ελλείψεις και οι ανεπάρκειες που ακόμα είναι πολλές, με αποτέλεσμα αρκετές περιοχές της ελληνικής επικράτειας να μην έχουν επαρκή κάλυψη του πληθυσμού ως προς την πρόσβαση στην πρωτογενή αγγειοπλαστική. Ενδιαφέρον είχε επίσης η αναφορά στο τι άλλαξε τα τελευταία 1-2 χρόνια στη θεραπεία του οξέος εμφράγματος και ειδικότερα σε σχέση με την εγκατάλειψη της θρομβοαναρρόφησης σε βάση ρουτίνας καθώς και του δόγματος ότι θεραπεύουμε αποκλειστικά και μόνο την ένοχη βλάβη κατά το χρόνο της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής (αν και τα δεδομένα εδώ απέχουν από το να δώσουν οριστική απάντηση). Ακολούθησε συνεδρία για τη σχετική με τις στεφανιαίες παρεμβάσεις φαρμακοθεραπεία, με ιδιαίτερο session για την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, όπου έγινε συζήτηση για το πόσο πρέπει να διαρκεί η διπλή αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία μετά από PCI και διαπιστώθηκε ουσιαστικά η ανάγκη ισορροπίας μεταξύ θρομβωτικού και αιμορραγικού κινδύνου. Μετά το μεσημέρι, η θεματολογία εστιάστηκε στη λειτουργική εκτίμηση των στεφανιαίων στενώσεων, όπου επαναβεβαιώθηκε η αξία της κλασματικής εφεδρείας ροής για τη λήψη απόφασης σχετικά με την επαναιμάτωση, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στη νόσο στελέχους. Σε σχέση με τις δομικές καρδιοπάθειες, παρουσιάστηκαν στη συνέχεια τα υπάρχοντα δεδομένα για τη διαδερμική θεραπεία δομικών νόσων, με βασικό συμπέρασμα ότι η διαδερμική αντιμετώπιση πολλών δομικών καρδιοπαθειών είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, αρκεί να γίνεται ορθή επιλογή ασθενών και να εφαρμόζονται με προσοχή οι ενδείξεις, για τις οποίες θα πρέπει να υπάρχει ισχυρή τεκμηρίωση.  Το βράδυ συζητήθηκαν οι απεικονιστικές τεχνικές, όπου παρουσιάστηκε ο ρόλος του IVUS και του OCT στο αιμοδυναμικό εργαστήριο, αλλά και της απεικόνισης με CT και MRI έξω από αυτό.  Ιδιαίτερα για το IVUS αναφέρθηκε η δυνατότητα βελτιστοποίησης της αγγειοπλαστικής σε επιλεγμένες περιπτώσεις με χρήση της ενδοστεφανιαίας απεικόνισης, κάτι το οποίο είναι ιδιαιτέρως απαραίτητο στην αγγειοπλαστική στελέχους. Τέλος, στη βραδινή συνεδρία που αφορούσε την αορτή και τα περιφερικά αγγεία παρουσιάστηκαν οι εντυπωσιακές  πρόοδοι των ενδοαγγειακών τεχνικών και συζητήθηκε το μέλλον της νεφρικής απονεύρωσης, η οποία ενδεχομένως δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.
Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τρίτη ημέρα ξεκίνησε με τις χρόνιες ολικές αποφράξεις. Αναλύθηκε η σύγχρονη αντίληψη για τις τεχνικές διάνοιξής τους, διαπιστώθηκε η σημαντική πρόοδος στα υλικά και στην εμπειρία των χειριστών, που έχουν ως αποτέλεσμα να επιτυγχάνονται ποσοστά τεχνικής επιτυχίας ανώτερα του 90%, με εφαρμογή της σύγχρονης υβριδικής προσέγγισης με ορθόδρομες και ανάδρομες τεχνικές. Ακολούθησε η ζωντανή παρουσίαση ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος περιστατικού χρόνιας ολικής απόφραξης από την ομάδα του ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη. Η συνέχεια ήταν αφιερωμένη στις διαδερμικές παρεμβάσεις για τις βαλβιδοπάθειες, με τη συζήτηση να εστιάζεται στην TAVI και το Mitraclip.  Ακολούθησε ζωντανή σύνδεση με το αιμοδυναμικό εργαστήριο του Ιπποκρατείου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών για την παρουσίαση ενός υψηλών τεχνικών απαιτήσεων περιστατικού, και στη συνέχεια ομιλία του A. Vahanian, όπου διαπιστώθηκε η τάση διεύρυνσης του πληθυσμού που θα θεωρείται στο εγγύς μέλλον κατάλληλος για TAVI. Το Συνέδριο έκλεισε με το στρογγυλό τραπέζι για τις σύμπλοκες αγγειοπλαστικές, στο οποίο κοινή διαπίστωση ήταν ότι, με τις σύγχρονες τεχνικές και τα διαθέσιμα τεχνολογικά μέσα, σχεδόν καμία βλάβη σε στεφανιαία αρτηρία ή μόσχευμα δεν πρέπει να θεωρείται απροσπέλαστη ή τεχνικά απαγορευτική για την πραγματοποίηση αγγειοπλαστικής. Ωστόσο, ο ενθουσιασμός του επεμβατικού δεν πρέπει να τον κάνει να ξεχνά την αρχή του less is more που συχνά ισχύει για τις σύμπλοκες ή τεχνικά δύσκολες βλάβες.
Συνολικά, κατά κοινή ομολογία, στο Συνέδριο παρουσιάστηκε με εξαιρετική πληρότητα και από κορυφαίους επεμβατικούς Καρδιολόγους η Επεμβατική Καρδιολογία σήμερα, δίνοντας τη δυνατότητα στον Έλληνα Καρδιολόγο να ενημερωθεί εντός τριών ημερών για το σύνολο των θεμάτων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

Categories:

Κίνδυνος μη θανατηφόρων καρδιαγγειακών νοσημάτων σε πρώιμη εμφάνιση διαβήτη σε σχέση με όψιμη εμφάνιση διαβήτη τύπου 2

Κίνδυνος μη θανατηφόρων καρδιαγγειακών νοσημάτων σε πρώιμη εμφάνιση διαβήτη σε σχέση με όψιμη εμφάνιση διαβήτη τύπου 2

• 

Οι ασθενείς με διαβήτη πρώιμης εμφάνισης τύπου 2 διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για μη θανατηφόρα καρδιαγγειακή νόσο

Υπόβαθρο
Η ηλικία έναρξης του διαβήτη τύπου 2 μειώνεται. Επειδή οι μη-Κινέζοι ασθενείς με διαβήτη πρώιμης έναρξης τύπου 2 (που ορίζεται εδώ ως έχων διαγνωσθεί σε ηλικία <40 ετών), έχουν αυξημένο κίνδυνο αγγειακών επιπλοκών, ερευνήσαμε την επίδραση του διαβήτη πρώιμης έναρξης έναντι του διαβήτη όψιμης έναρξης τύπου 2 στον κίνδυνο μη θανατηφόρων καρδιαγγειακών νοσημάτων στην Κίνα.
Μέθοδοι
Διεξήγαμε μια συγχρονική έρευνα με τη χρήση δεδομένων από το Εθνικό Σύστημα Παρακολούθησης της Κίνας για την HbA1c (CNHSS), συμπεριλαμβανομένων 222.773 Κινέζων ασθενών με διαβήτη τύπου 2 σε 630 νοσοκομεία από 106 πόλεις σε 30 επαρχίες της Κίνας το 2012. Τεκμηριώσαμε δημογραφικές πληροφορίες και κλινικά προφίλ. Η μη θανατηφόρα καρδιαγγειακή νόσος ορίστηκε ως μη-θανατηφόρα στεφανιαία καρδιακή νόσος ή μη θανατηφόρο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο επιπολασμός των μη θανατηφόρων καρδιαγγειακών νόσων τυποποιήθηκε στον κινεζικό πληθυσμό το 2011. Διεξήγαμε ανάλυση λογιστικής παλινδρόμησης για να λάβουμε λόγους πιθανοτήτων (OR) για τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε ασθενείς με διαβήτη πρώιμης έναρξης σε σχέση με διαβήτη όψιμης έναρξης τύπου 2. Επειδή το CNHSS δεν περιείχε ασθενείς με βάση μόνο τη διατροφή ή τον τρόπο ζωής θεραπείας και δεν λάβαμε πληροφορίες σχετικά με το κάπνισμα ή τη θεραπεία με λιπίδια ή την αντιυπερτασική αγωγή, επικυρώσαμε τα ευρήματά μας σε ένα άλλο σύνολο δεδομένων από μια συγχρονική, πολυκεντρική μελέτη παρατήρησης (τη μελέτη 3Β) εξωτερικών ασθενών με διαβήτη τύπου 2 για να επιβεβαιώσουμε ότι ο αποκλεισμός των ασθενών με τη θεραπεία δίαιτας και μόνο και μη προσαρμογής για φάρμακα μείωσης των λιπιδίων και αντιυπερτασικά φάρμακα, δεν παρουσιάζει μεγάλες αποκλίσεις στην κύρια ανάλυση.
Ευρήματα
Από τους 222.773 ασθενείς που εντάχθηκαν από την 1η Απριλίου 2012, έως τις 30 Ιουνίου 2012, 24.316 (11%) είχαν μη-θανατηφόρα καρδιαγγειακή νόσο. Οι ασθενείς με πρώιμη εμφάνιση διαβήτη είχαν υψηλότερο προσαρμοσμένο κατά ηλικία επιπολασμό μη-θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου απ' ό,τι οι ασθενείς με όψιμη εμφάνιση διαβήτη (11,1% έναντι 4,9%, p<0,0001). Μετά από προσαρμογή για την ηλικία και το φύλο, οι ασθενείς με πρώιμη έναρξη διαβήτη τύπου 2 είχαν υψηλότερο κίνδυνο μη-θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου από εκείνους στην ομάδα με τον διαβήτη όψιμης έναρξης τύπου 2 (OR 1,91, 95% ΔΕ 1,81-2,02). H ρύθμιση για τη διάρκεια του διαβήτη εξασθένισε σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος της επίδρασης για τον κίνδυνο μη θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου (1,13, 1,06-1,20). Τα αποτελέσματα της μελέτης επαλήθευσης έδειξαν ότι ο αποκλεισμός των ασθενών με βάση τη δίαιτα μόνο και μη προσαρμογή για τη μείωση των λιπιδίων και των αντιυπερτασικών φαρμάκων, οδήγησε σε οριακές αλλαγές στους λόγους OR για τον κίνδυνο μη-θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 πρώιμης έναρξης έναντι διαβήτη τύπου 2 όψιμης έναρξης. Ο διαβήτης τύπου 2 πρώιμης έναρξης παρέμεινε συσχετισμένος με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νόσων, που οφείλεται στη μεγαλύτερη διάρκεια του διαβήτη.
Ερμηνεία
Οι Κινέζοι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 πρώιμης έναρξης ενέχουν αυξημένο κίνδυνο μη θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου, που ως επί το πλείστον οφείλεται στην μεγαλύτερη διάρκεια του διαβήτη.

Categories: iatrika

νέα από το AHA 2015

Σύντομα νέα από το AHA 2015 Μελέτη SPRINT – Τα αποτελέσματα της μελέτης SPRINT ήταν ίσως το πιο πολυσυζητημένο θέμα των AHA Scientific Sessions 2015 στο Orlando. Η κλινική αυτή μελέτη, η οποία τυχαιοποίησε 9.361 υπερτασικά άτομα άνω των 50 ετών χωρίς σακχαρώδη διαβήτη, σε αντιυπερτασική αγωγή με θεραπευτικό στόχο είτε τα 140 mmHg (συνήθης αγωγή) είτε τα 120 mmHg (εντατική αγωγή), έδειξε μείωση του πρωτεύοντος καταληκτικού σημείου (έμφραγμα ή άλλο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, ΑΕΕ, καρδιακή ανεπάρκεια, θάνατος από καρδιαγγειακά αίτια) στο σκέλος της εντατικής αγωγής (1,65% ετήσια επίπτωση του πρωτεύοντος σημείου έναντι 2,19% στην ομάδα της συνήθους αγωγής, λόγος κινδύνου 0,75 - 95% διάστημα αξιοπιστίας 0,64-0,89, p<0,001) μετά από διάμεση παρακολούθηση 3,26 ετών. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο σκέλος της εντατικής αγωγής μειωμένη ήταν και η συνολική θνησιμότητα (λόγος κινδύνου 0,73 - 95% διάστημα αξιοπιστίας 0,60-0,90, p=0,003). Στην ομάδα της εντατικής αγωγής σημειώθηκαν αυξημένα ποσοστά υπότασης, συγκοπής (αλλά όχι τραυματισμών από πτώσεις), ηλεκτρολυτικών διαταραχών και οξείας νεφρικής βλάβης. Τα αποτελέσματα αυτά σαφώς θέτουν ζήτημα ως προς τους στόχους της αντιυπερτασικής αγωγής στην κλινική πράξη. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθούν ορισμένα σημεία που αφορούν τον πληθυσμό της SPRINT. Εκτός από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, οι ασθενείς που περιελήφθησαν ήταν αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου, χωρίς ιστορικό ΑΕΕ και με συστολική αρτηριακή πίεση μετά από 1 λεπτό ορθοστασίας τουλάχιστον 110 mmHg. Επιπλέον, ο αριθμός των ασθενών που έπρεπε να θεραπευτούν με εντατική αγωγή για να αποφευχθεί ένα συμβάν από το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν 61, για να αποφευχθεί ένας θάνατος 83 και για να αποφευχθεί ένας καρδιαγγειακός θάνατος 167 (αρκετά υψηλοί ΝΝΤ, αν και αυτό αφορά τα περίπου 3,5 χρόνια της μελέτης, ενώ η αντιυπερτασική αγωγή συνήθως είναι ισόβια). Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της SPRINT, αν και είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε προσαρμογή των σχετικών Κατευθυντήριων Οδηγιών, δεν αφορούν αδιακρίτως το σύνολο των ασθενών με υπέρταση, ενώ σε κάθε θεραπευτική απόφαση καλό θα είναι να εξηγείται στον ασθενή η σχέση μεταξύ του αναμενόμενου οφέλους και των συνεπαγόμενων ανεπιθύμητων συμβαμάτων, ιδιαίτερα μάλιστα όταν θεραπεύουμε παράγοντες κινδύνου και όχι νοσήματα.         Μελέτη DAPT: DAPT score – Στον επεμβατικό χώρο ίσως η πιο ενδιαφέρουσα ανακοίνωση αφορούσε τον υπολογισμό μιας βαθμολογίας κινδύνου ισχαιμικών/αιμορραγικών επεισοδίων με βάση τη μελέτη  DAPT, η οποία εστίασε στους ασθενείς οι οποίοι δεν είχαν πάρει paclitaxel-eluting stent (αφού αυτού του είδους τα stent δεν χρησιμοποιούνται πλέον) και δεν είχαν παρουσιάσει ισχαιμικό ή αιμορραγικό σύμβαμα στους 12 μήνες (11.648 ασθενείς). Υπενθυμίζεται ότι οι ασθενείς αυτοί τυχαιοποιήθηκαν είτε σε συνέχιση της διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής για ακόμα 18 μήνες είτε σε διακοπή αυτής (συνέχιση με ένα αντιαιμοπεταλιακό). Τα βασικά αποτελέσματα της μελέτης είχαν δείξει ότι υπήρχε όφελος από την παρατεταμένη αγωγή, αλλά με σημαντική αύξηση των αιμορραγικών επιπλοκών. Το DAPT score έρχεται να διαστρωματώσει τους ασθενείς σε δύο κατηγορίες, εκείνους με score από -2 έως 1 και εκείνους με score μεγαλύτερο ή ίσο του 2. Φαίνεται ότι οι ασθενείς της δεύτερης κατηγορίας έχουν μεγαλύτερο όφελος από την παρατεταμένη διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή σε συνδυασμό με μικρότερο κίνδυνο αιμορραγίας. Συγκεκριμένα, στην ομάδα με υψηλό score DAPT ο αριθμός ασθενών που έπρεπε να λάβουν παρατεταμένη διπλή θεραπεία για να αποφευχθεί ένα κλινικό σύμβαμα (θάνατος, έμφραγμα ή ΑΕΕ) ήταν 34 (number needed to treat), ενώ ο αριθμός ασθενών που έπρεπε να λάβουν παρατεταμένη θεραπεία για να προκληθεί μια αιμορραγική επιπλοκή ήταν 272 (number needed to harm). Αντίθετα, στην κατηγορία των ασθενών με score DAPT 1 ή χαμηλότερο οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 153 και 64 αντίστοιχα. Οι παράγοντες που περιλαμβάνονται στον υπολογισμό της βαθμολογίας είναι: ηλικία 65-74 ετών (-1 βαθμός), ηλικία ≥75 ετών (-2 βαθμοί), διαβήτης (1 βαθμός), κάπνισμα (1 βαθμός), παλαιότερο ιστορικό εμφράγματος ή PCI (1 βαθμός), καρδιακή ανεπάρκεια ή κλάσμα εξώθησης <30% (2 βαθμοί), PCI στα πλαίσια εμφράγματος του μυοκαρδίου (1 βαθμός), PCI σε φλεβικό μόσχευμα (2 βαθμοί), διάμετρος stent <3 mm (1 βαθμός) [http://www.daptstudy.org/for-clinicians/score_calculator.htm]. Με τη βοήθεια αυτής της βαθμολογίας μπορούμε ενδεχομένως να διαχωρίσουμε τους ασθενείς στους οποίους ο αυξημένος αιμορραγικός κίνδυνος εκ της παρατεταμένης αγωγής ακυρώνει το όφελος από την πρόληψη ισχαιμικών συμβαμάτων, αν και θα πρέπει να τονιστεί ότι το σχήμα αυτό διαστρωμάτωσης χρειάζεται να επικυρωθεί προοπτικά σε διαφορετική κοόρτη ασθενών (validation cohort) προκειμένου να μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για μια αλλαγή στη συνήθη αγωγή των ασθενών που υποβάλλονται σε PCI. Καταλληλότητα των πραγματοποιούμενων αγγειοπλαστικών στις ΗΠΑ και διαχρονικές τάσεις – Μελετήθηκαν δεδομένα από 2,7 εκατομμύρια PCI που καταχωρήθηκαν στην καταγραφή NCDR CathPCI Registry κατά τα έτη 2010-2014 σε 766 νοσοκομεία των ΗΠΑ. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα οι «μη οξείες» (δηλαδή σε ασθενείς χωρίς οξύ στεφανιαίο σύνδρομο) PCI μειώθηκαν κατά περίπου 34%. Από αυτές, η αναλογία των PCI που χαρακτηρίστηκαν ως “inappropriate” (δηλαδή η ένδειξή τους δεν πληρούσε τα κριτήρια καταλληλότητας που έχουν δημοσιευθεί στις ΗΠΑ) μειώθηκε από το 26% το 2010 στο 13% το 2014. Η χρήση του FFR (κλασματικής εφεδρείας ροής) αυξήθηκε από το 8% στο 31%. Το ποσοστό των ασθενών που είχαν μέτρια ως σοβαρή στηθάγχη (CCS III/IV) αυξήθηκε από το 16% στο 38%, ενώ το ποσοστό εκείνων που είχαν υψηλού κινδύνου ευρήματα στον αναίμακτο έλεγχο αυξήθηκε από το 22% στο 33%. Αποτελεσματικότητα της βαρενικλίνης στη διακοπή του καπνίσματος σε ασθενείς με ΟΣΣ – Στη μελέτη EVITA 302 καπνιστές (τουλάχιστον 10 τσιγάρα ημερησίως, μέσος όρος 21, μέση διάρκεια ιστορικού καπνίσματος 36 έτη) ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (56% STEMI, 38% non-STEMI, 6% ασταθής στηθάγχη) τυχαιοποιήθηκαν σε βαρενικλίνη ή placebo για 12 εβδομάδες. Στους 6 μήνες, 47% των ασθενών από την ομάδα της βαρενικλίνης έναντι 33% των μαρτύρων απείχαν από το κάπνισμα (p=0,012, number needed to treat 6,8). Η αυτοαναφερόμενη αποχή από το κάπνισμα επιβεβαιωνόταν σε κάθε ασθενή με μέτρηση του εκπνεόμενου CO.  Μελέτη PRADA – Στη μελέτη PRADA διερευνήθηκε κατά πόσον η προληπτική θεραπεία με καντεσαρτάνη ή μετοπρολόλη θα μπορούσε να προστατεύσει από την καρδιοτοξική δράση της χημειοθεραπείας (με σχήματα που περιελάμβαναν ανθρακυκλίνες με ή χωρίς τραστουζουμάμπη) σε 120 γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Η χορήγηση καντεσαρτάνης συσχετίστηκε με μικρότερη μείωση του κλάσματος εξώθησης (p=0,03), όπως αυτό μετρήθηκε με MRI, πριν και μετά το τέλος της χημειοθεραπείας, ενώ δεν διαπιστώθηκε παρόμοια επίδραση της μετοπρολόλης. Οι θωρακικές συμπιέσεις χωρίς διακοπή για εμφυσήσεις δεν πλεονεκτούν κατά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση – Στη μελέτη ROC συγκρίθηκαν σε 23.711 ενήλικες ασθενείς με μη σχετιζόμενη με τραύμα καρδιακή ανακοπή δύο πρακτικές ΚΑΡΠΑ: οι συνεχείς θωρακικές συμπιέσεις χωρίς διακοπή για εμφυσήσεις έναντι της κλασικής τεχνικής (εναλλαγή συμπιέσεων-εμφυσήσεων). Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν 9,0% στην ομάδα των χωρίς διακοπή θωρακικών συμπιέσεων έναντι 9,7% στην ομάδα ελέγχου (p=0,07). Η επιβίωση με καλό Rankin score (≤3) ήταν 7,0% και 7,7% αντίστοιχα (p=0,09).

Categories: iatrika

Αρρυθμία της καρδιάς

Αρρυθμία της καρδιάς: Πόσο επικίνδυνη είναι;

Σε ποιες αιτίες μπορούν να οφείλονται οι αρρυθμίες και πότε πρέπει να συμβουλευτούμε καρδιολόγο;

Γράφει η Βασιλική Γαλανούλη, Καρδιολόγος.

Ορισμός της αρρυθμίας είναι οι διαταραχές του καρδιακού ρυθμού. Οι αρρυθμίες μπορεί να είναι ανώδυνες, όπως μπορεί να είναι και πιο σοβαρές.

Αρρυθμίες που εμφανίζονται σε καρδιακή πάθηση, όπως στην στεφανιαία νόσο, είναι πάντα πιο σοβαρές και πιο επικίνδυνες από αυτές που εμφανίζονται σε υγιή άτομα.

Στα υγιή άτομα, η κλινική σημασία της αρρυθμίας είναι μηδαμινή και αποδίδεται σε άγχος, κόπωση, από υπερβολική εργασία, κάπνισμα, λήψη καφέ ή οινοπνευματώδη ποτών. Μερικές φορές η εμφάνιση αυτών των αρρυθμιών συνδυάζεται με εξωκαρδιακά αίτια όπως π.χ. υπερθυρεοειδισμό, έλκος στομάχου, χολοκυστοπάθεια, κολίτιδα.

Η διάγνωση του τύπου της αρρυθμίας από την οποία πάσχει το άτομο γίνεται μέσω holder ρυθμού και είναι πάντα φρόνιμο να συμβουλευτεί τον καρδιολόγο για την διάγνωση της αρρυθμίας από την οποία πάσχει.

Οι αθώες αρρυθμίες συνήθως είναι ασυμπτωματικές, όμως μπορεί να συνοδεύονται όπως και στις πιο σοβαρές, από αίσθημα παλμών, ζάλη, αδυναμία.

Οι σοβαρότερες αρρυθμίες που οφείλονται σε κάποια πάθηση της καρδιάς, έχουν συνήθως πιο έντονα συμπτώματα ζάλης, αίσθημα παλμών και αδιαθεσίας που μπορεί να συνοδεύονται από υπόταση και να καταλήξουν και σε επεισόδια απώλειας συνειδήσεως.

Είναι σοφό όταν διαπιστώσουμε ότι η καρδιά μας χτυπάει άρρυθμα, να συμβουλευτούμε τον καρδιολόγο μας.
iatronet

Categories: iatrika

Στεγνώνει η αγορά από φάρμακα

Οι ελλείψεις σε πολλά φάρμακα έχουν παρατηρηθεί εδώ και αρκετό καιρό σε όλη την αγορά. Ωστόσο, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Κωνσταντίνο Λουράντο, όσο περνάει ο καιρός εντείνονται και αυτές τις μέρες παρατηρούνται ελλείψεις σε αντικαρκινικά, αντιϋπερτασικά, αντιελκωτικά, αντιψυχωτικά  φάρμακα, καθώς και σε σκευάσματα που αφορούν το στομάχι, την θεραπεία του προστάτη, τη  νόσο Παρκινσον και την οστεοπόρωση.

Επιπροσθέτως, συνεχίζουν οι ελλείψεις στα εμβόλια PENTAVAK, TETRAVAK, INFARIX  TETRA ενώ το γνωστό σε όλους ΖΑΝΤΑC  λείπει από τα ράφια των φαρμακείων εδώ και καιρό.
Σύμφωνα με τον κ. Λουράντο, οι ασθενείς με οστεοπόρωση καθημερινά περνούν ένα γολγοθά, πολύ συχνά χωρίς αποτέλεσμα, για να βρουν το φάρμακο τους . «Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση πολυεθνικής εταιρείας η οποία  ουσιαστικά είναι σαν  να μην υπάρχει στην αγορά διότι δεν έχει κανένα φάρμακο να διαθέσει» επισημαίνει ο κ. Λουράντος.
Ο κ. Λουράντος αφήνει αιχμές και κατά των εξαγωγών των φαρμακαποθηκών και των φαρμακευτικών εταιρειών και ζητά από το Υπουργείο Υγείας και τον ΕΟΦ να προβούν σε ελέγχους.  Είναι αναγκαίο, τονίζει ο πρόεδρος του ΠΦΣ, να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο σύστημα ελέγχου των παράλληλων εξαγωγών το οποίο ταυτόχρονα  να συγκρίνει τα σκευάσματα και τις ποσότητες  των εξαγωγών με τις εισαχθείσες ποσότητες και τις αντίστοιχες ελλείψεις  της  ελληνικής αγοράς.
Την άμεση κάλυψη των ελλείψεων σε αντιρετροϊκά φάρμακα ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος
Εκτός από τους φαρμακοποιούς και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, (ΙΣΑ) με επιστολή του στο Υπουργείο Υγείας επισημαίνει ότι πολλοί οροθετικοί ασθενείς έχουν επικοινωνήσει με το Σύλλογο και έχουν αναφέρει ότι υπάρχουν ελλείψεις αντιρετροϊκών φαρμάκων σε πολλά Νοσοκομεία της χώρας και δεν μπορούν να λάβουν την θεραπεία τους.
Αυτό που αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Γιώργος Πατούλης, είναι ότι τους τελευταίους μήνες παρατηρούνται επαναλαμβανόμενες ελλείψεις στα συγκεκριμένα σκευάσματα στα δημόσια νοσοκομεία όλης της χώρας κι αυτό, παρά το ότι οι ανάγκες ανά νοσοκομείο είναι καταγεγραμμένες για τους υπάρχοντες ασθενείς και προβλέψιμες για τους νέους ασθενείς λόγω της υποχρεωτικής και κεντρικής καταγραφής και παρακολούθησης όλων των νέων κρουσμάτων.
Σύμφωνα με τον κ. Πατούλη, οι ελλείψεις αυτές έχουν ως συνέπεια την αύξηση του κινδύνου αποτυχίας της συγκεκριμένης αγωγής  για τους οροθετικούς ασθενείς  και την αποσταθεροποίηση της υγείας τους. Γιατό ζητ΄ααπό την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να μεριμνήσει ώστε να καλυφθούν οι ελλείψεις αυτές και να λάβουν μέρα να μην συμβεί η κατάσταση αυτή στο μέλλον.

Ανθή Αγγελοπούλου
medisin

Categories: iatrika

ηλικία της καρδιάς

Η ηλικία της καρδιάς είναι μεγαλύτερη από τη χρονολογική μας ηλικία

• Iatronet

Η ηλικία της καρδιάς περίπου 3 στους 4 Αμερικανούς είναι μεγαλύτερη από τη χρονολογική ηλικία τους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος για καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο, έδειξε έρευνα.
Μισοί από τους Αμερικανούς άντρες και σχεδόν μισές από τις Αμερικανίδες έχουν ηλικία καρδιάς 5 ή περισσότερα χρόνια μεγαλύτερη από τη χρονολογική ηλικία τους, δήλωσε ο Dr. Tom Frieden, διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, των ΗΠΑ.
Η ηλικία της καρδιάς βασίζεται σε προφίλ κινδύνου που περιλαμβάνει την αρτηριακή πίεση, το ιστορικό καπνίσματος, το διαβήτη και τον Δείκτη Μάζας Σώματος.
Η ιδέα της ηλικίας της καρδιάς δημιουργήθηκε για να ενημερωθούμε για τον κίνδυνο θανάτου από καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο και για να μάθουμε πώς να μειώνουμε τον κίνδυνο.
Όπως εξήγησε ο ειδικός, οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν υπολογιστές αξιολόγησης του κινδύνου για να βοηθηθούν στη λήψη αποφάσεων για την αγωγή και να ενθαρρυνθούν οι ασθενείς να υιοθετήσουν υγιεινές συνήθειες, εξήγησε.
Μια γυναίκα 53 ετών μπορεί να μάθει ότι η ηλικία της καρδιάς της είναι τα 75 έτη. Αυτό συμβαίνει επειδή καπνίζει και δεν ελέγχει την υψηλή αρτηριακή της πίεση.
Ένας άντρας 45 ετών μπορεί ενδεχομένως να διαπιστώσει ότι η καρδιά του είναι 30 χρόνια μεγαλύτερη επειδή έχει υπέρταση που δεν ελέγχει, καπνίζει και πάσχει από διαβήτη.
Για τους παραπάνω, το να μάθουν την ηλικία της καρδιάς τους μπορεί να είναι η φωνή που θα τους οδηγήσει στο να φροντίσουν την υγεία τους.
Ο Dr. Gregg Fonarow, του University of California, στο Λος Άντζελες, δήλωσε ότι η διατήρηση της αρτηριακής πίεσης σε φυσιολογικά επίπεδα, όπως και της χοληστερόλης και του σωματικού βάρους, η τακτική άσκηση και η αποχή από το κάπνισμα θα βοηθήσουν το ρολόι να γυρίσει πίσω.
Ο Fonarow δήλωσε ότι οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν μέτρα για τη μείωση της ηλικίας της καρδιάς και για να ζήσουν περισσότερο και πιο υγιεινή ζωή μακριά από καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά επεισόδια.
Ποτέ δεν είναι αργά, δήλωσε ο Frieden, σημειώνοντας ότι ένας 50χρονος καπνιστής που διακόπτει το κάπνισμα μπορεί να κερδίσει 14 χρόνια ζωής για την καρδιά του.
Τα ευρήματα από τη νέα έκθεση μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της υγείας της καρδιάς σε ομάδες που έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου, δήλωσε ο Frieden.
Για την έκθεση, οι ερευνητές του CDC χρησιμοποίησαν στοιχεία παραγόντων κινδύνου από κάθε πολιτεία και πληροφορίες από την έρευνα Framingham Heart Study.
Η έρευνα έδειξε ότι ο μέσος ενήλικας άντρας έχει καρδιά, η ηλικία της οποίας είναι 8 χρόνια μεγαλύτερη από τη χρονολογική του ηλικία, ενώ η ηλικία της καρδιάς της μέσης γυναίκας είναι 5 χρόνια μεγαλύτερη.
Κατά μέσον όρο, η ηλικία της καρδιάς ξεπερνά τη χρονολογική ηλικία σε όλες τις φυλετικές ομάδες. Είναι υψηλότερη στους έγχρωμους.

Categories:

Γυναίκες με διαβήτη πιο ευάλωτες στην καρδιακή προσβολή

Γυναίκες με διαβήτη πιο ευάλωτες στην καρδιακή προσβολή

• Iatronet

Νέες γυναίκες με διαβήτη είναι πολύ πιο πιθανό να υποστούν καρδιακή προσβολή σε σχέση με όσες δεν έχουν την πάθηση, αναφέρει νέα έρευνα.
Η έρευνα ανακάλυψε επίσης ότι νέες γυναίκες που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή ήταν πιο πιθανό να είναι καπνίστριες σε σχέση με τις μεγαλύτερες που υπέστησαν καρδιακή προσβολή.
Οι ερευνητές εστίασαν σε σχεδόν 7.400 Πολωνέζες. Μεταξύ αυτών που ήταν 45 ετών και κάτω, γυναίκες με διαβήτη είχαν 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιακή προσβολή σε σχέση με αυτές που δεν εμφάνιζαν διαβήτη.
Η υπέρταση αύξανε τον κίνδυνο κατά 4 φορές, τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης τριπλασίαζαν τον κίνδυνο, ενώ το κάπνισμα σχεδόν τον διπλασίαζε.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια Hanna Szwed, καθηγήτρια στο Institute of Cardiology της Βαρσοβίας, δεν υπήρχε σημαντική σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και του κινδύνου για καρδιακή προσβολή, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ο διαβήτης ήταν συνήθης σε παχύσαρκες νέες γυναίκες.
Η Szwed ανακάλυψε πως το προφίλ των παραγόντων κινδύνου σε νέες γυναίκες με καρδιακή προσβολή ήταν παρόμοιο με των ηλικιωμένων, εκτός από την αυξημένη χρήση καπνού στις νέες γυναίκες.
Πρόσθεσε ότι το εύρημα συνδέεται με άλλες έρευνες που δείχνουν ότι το κάπνισμα αποτελεί αυξανόμενο πρόβλημα στις νέες γυναίκες. Στο συγκεκριμένο τομέα χρειάζονται προσπάθειες πρόληψης.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο συνέδριο του European Society of Cardiology. Έρευνες που παρουσιάζονται σε συνέδρια θεωρούνται προκαταρκτικές μέχρι να δημοσιευτούν σε επιστημονικό περιοδικό.

Categories:

Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Βαγγέλης Μαντζαλάρδας

Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Η καρδιά …πάει διακοπές
Σκούρο μπλε βαθιά, καθάριο ατλάζι μπρος μας – μια συνεχής πρόκληση η κίνησή της, ξεχωριστό το μουρμουρητό της… η θάλασσα, η θάλασσά μας. Καλοκαιράκι, ελληνικό γλυκό καλοκαίρι και οι ενοχές μας, το ΔΝΤ μας, οι ημιυπαίθριοί μας… «πάνε περίπατο», έστω για λίγο, έστω για τώρα. Τώρα έχουμε ανάγκη να χαλαρώσουμε, να χαρούμε, να νιώσουμε τον ήλιο, το νερό, την άμμο τη λευκή. «Λευκή σα περιστέρι… διψάσαμε το μεσημέρι...»

Όμορφες στιγμές της ελληνικής μουσικής, μα για να είναι όμορφες και οι αναμνήσεις μας από το καλοκαίρι, ας προσέξουμε μερικά πράγματα όπως… τον ήλιο. Τον θέλουμε, τον αγαπάμε, μα ας οριοθετήσουμε αυτή μας την σχέση. Όχι στην υπερβολική έκθεση στον ήλιο, ιδίως μεσημεριανές ώρες (12-4μμ). Ας φοράμε άνετα, ελαφριά ρούχα ώστε να αερίζεται το σώμα και λευκά ώστε να αντανακλάται η ακτινοβολία. Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε το καπέλο. Έτσι ο ήλιος θα είναι φίλος και όχι εχθρός.
Προτού αφεθούμε στη δροσερή θαλασσινή αγκαλιά, να σιγουρευτούμε ότι δεν έχουμε πιει αλκοόλ και ότι έχουν περάσει τουλάχιστον 3-4 ώρες από το τελευταίο γεύμα. Και μια που αναφέραμε το γεύμα… τρώμε ελαφριά το καλοκαίρι, τρώμε ελληνικά, μεσογειακά. Εφόσον χρειαζόμαστε λιγότερες θερμίδες, ας αρκεστούμε σε λαχανικά, σαλάτες, θαλασσινά και ελαιόλαδο. Μακριά από «βαριά» φαγητά και λίπη. Και πίνουμε άφθονο νερό.
Σημαντικό είναι ακόμη, οι καρδιοπαθείς να μπαίνουν στη θάλασσα σταδιακά, γιατί η αλλαγή της θερμοκρασίας μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Όσοι αντιμετωπίζουν καρδιακά προβλήματα θα πρέπει να συμβουλευτούν τους γιατρούς τους πριν ξεκινήσουν για τις καλοκαιρινές διακοπές ώστε να ενημερωθούν για τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης.
Να μην παραλείπουμε να ξεκουραζόμαστε μετά από το φαγητό – το μεσημεράκι του καλοκαιριού προσφέρεται για ξεκούραση και χαλάρωση. Η καρδιά μας λόγω θερμοκρασίας και αγγειακών μεταβολών (αγγειοδιαστολή, εφίδρωση) αυξάνει την εργασία της, προσπαθεί να προσαρμόσει τη λειτουργία της στα νέα δεδομένα. Ας της δώσουμε λοιπόν ένα χέρι βοηθείας.
Αν παίρνουμε φάρμακα, ιδίως διουρητικά, είναι καλό να μιλήσουμε με τον γιατρό μας γιατί ίσως χρειαστεί να ελαττώσουμε τη δοσολογία τους. Μια υποτασική κρίση δεν είναι ασυνήθιστη το καλοκαίρι.
Αλλά και τα φάρμακα χρειάζονται την προστασία τους όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές. Για να διατηρήσουν τη δραστικότητά τους, θα πρέπει να φυλάσσονται σε θερμοκρασία δωματίου, εκτός από εκείνα που χρειάζονται ψυγείο. Η ζέστη, λοιπόν, επηρεάζει τα φάρμακα και για αυτό απαιτείται προσοχή.
Επίσης συνηθισμένο το καλοκαίρι είναι το πρήξιμο των ποδιών, ιδίως στις γυναίκες. Μην ανησυχήσετε, δεν είναι απαραίτητα καρδιακό πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές είναι μια χρόνια φλεβική ανεπάρκεια που επιδεινώνεται λόγω ζέστης. Το δροσερό νερό και η ανάπαυση βοηθούν. Σε περίπτωση πάντως που τα οιδήματα είναι έντονα και επιμένουν, καλό είναι να μιλήσετε με τον γιατρό σας.
Ένας περίπατος με την πρωινή δροσιά και δίπλα στη θάλασσα θα βοηθήσει το σώμα μας, την καρδιά μας, τη διάθεσή μας.
Έτσι λοιπόν, με απλά, πρακτικά μέτρα θα έχουμε ένα καλό καλοκαίρι που θα προστεθεί στη συλλογή των γλυκών αναμνήσεών μας…
ΜΑΝΤΖΑΛΑΡΔΑΣ Ν,ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ

Categories: iatrika

υγιεινή ζωή

Η υγιεινή ζωή προστατεύει από την καρδιακή ανεπάρκεια

• Iatronet

Η Liana Del Gobbo, research fellow στο Tufts University στη Βοστόνη, και συνεργάτες της παρακολούθησαν 21 χρόνια 4.490 άνδρες και γυναίκες πάνω από 65 ετών (η μέση ηλικία ήταν 72 χρόνων). Οι 1.380 από τους συμμετέχοντες παρουσίασαν τελικά καρδιακή ανεπάρκεια.
Η πιθανότητα να συμβεί αυτό ήταν μειωμένη σε όσους περπατούσαν γρήγορα, ήταν δραστήριοι επί τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα (φροντίζοντας για παράδειγμα τον κήπο ή κάνοντας μεγάλους περιπάτους), έπιναν με μέτρο (ένα με δύο ποτά ημερησίως), δεν κάπνιζαν, δεν έτρωγαν πολλά αλάτια και είχαν κανονικό βάρος.
Όσοι υιοθετούσαν τέσσερις ή και τις πέντε από τις παραπάνω συνήθειες είχαν 50% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιακή ανεπάρκεια, γράφει το περιοδικό «JACC: Heart Failure».
«Ένα βασικό εύρημα της έρευνας είναι ότι η σωματική δραστηριότητα των ηλικιωμένων δεν χρειάζεται να είναι έντονη για να μειωθεί η πιθανότητα καρδιακής ανεπάρκειας» είπε η Del Gobbo. «Είδαμε όφελος σε άτομα που περπατούσαν με μέτριο ρυθμό - ακόμα με 3,5 χιλιόμετρα την ώρα - και που έκαιγαν θερμίδες μόνο με δραστηριότητες όπως οι δουλειές του σπιτιού, η φροντίδα του κήπου, το περπάτημα, οι δουλειές εκτός σπιτιού και άλλες δραστηριότητες που αντιστοιχούν σε 30 λεπτά ήπιας έντασης κίνηση την ημέρα».

Categories: iatrika

Οι συμπεριφορικοί παράγοντες κινδύνου για την καρδιαγγειακή νόσο στους εφήβους

Οι συμπεριφορικοί παράγοντες κινδύνου για την καρδιαγγειακή νόσο στους εφήβους

• 
• Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Σημαντική επιβάρυνση των συμπεριφορικών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου στους εφήβους σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος

Υπόβαθρο
Αν και οι απροκάλυπτες εκδηλώσεις της καρδιαγγειακής νόσου (CVD) παρουσιάζονται σπάνια πριν την ενηλικίωση, οι παράγοντες κινδύνου της CVD είναι συχνά παρόντες στους εφήβους. Ωστόσο, η επικράτηση και το μέγεθος των συμπεριφορικών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου (CVD) στους εφήβους, σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, παραμένουν ασαφείς. Υπολογίσαμε το μέγεθος και την ταυτόχρονη εμφάνιση συμπεριφορικών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου σε εφήβους ηλικίας 12–15 ετών σε 65 χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος μεταξύ του 2003 και του 2011.
Μέθοδοι
Εξαγάγαμε τα σετ δεδομένων από τις Παγκόσμιες Σχολικές Έρευνες Υγείας Σπουδαστών (GSHS) από τον ιστότοπο των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Συγκεντρωτικές εκτιμήσεις για την επικράτηση της τρέχουσας χρήσης καπνού, αλκοόλ, χαμηλής πρόσληψης φρούτων και λαχανικών, χαμηλής σωματικής δραστηριότητας, παχυσαρκίας και τη συνύπαρξη των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου για τις περιφέρειες του WHO και συνολικά, υπολογίστηκε με μετα-ανάλυση τυχαίων επιδράσεων. Θα διερευνηθούν οι πιθανές πηγές ετερογένειας για κάθε παράγοντα κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου μέσω ανάλυσης μετα-παλινδρόμησης τυχαίων επιδράσεων.
Ευρήματα
Μεταξύ του 2003 και του 2011, από 169.369 εφήβους, το 12·1% (95% ΔΕ 10·2–14·1) χρησιμοποιούσαν καπνό, 15·7% (12·3–19·5) χρησιμοποιούσαν αλκοόλ, 74·3% (71·9–76·5) είχαν χαμηλή πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, 71·4% (69·5–73·3) ανέφεραν χαμηλή φυσική δραστηριότητα και 7·1% (5·6–8·7) ήταν παχύσαρκοι. Η συγκεντρωτική περιφερειακή επικράτηση της έκθεσης σε τρεις ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων ήταν χαμηλότερη στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας (3·8%, 95% ΔΕ 1·2–7·5) και υψηλότερη στη δυτική περιφέρεια του Ειρηνικού (18·6%, 12·8–25·3). Ουσιώδεις ετερογένειες εντός και μεταξύ των περιφερειών δεν εξηγήθηκαν πλήρως από βασικά χαρακτηριστικά της μελέτης.
Ερμηνεία
Σε χώρες χαμηλού και μέσου εισοδήματος, οι έφηβοι φέρουν σημαντική επιβάρυνση των συμπεριφορικών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, οι οποίες τείνουν να συνυπάρχουν. Πρωτοβουλίες επιτήρησης, πρόληψης, ανίχνευσης και ελέγχου, αποτελούν μία παγκόσμια προτεραιότητα υγείας.

Categories: iatrika

Ο φτωχός ύπνος διπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής

Ο φτωχός ύπνος διπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής στους άντρες

• Iatronet

Όσον αφορά την υγεία της καρδιάς, ο φτωχός ύπνος τη νύχτα μπορεί ενδεχομένως να είναι το ίδιο βλαβερός με το κάπνισμα.
Ερευνητές ανακάλυψαν ότι διαταραχές ύπνου μπορεί ενδεχομένως να διπλασιάζουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου στους άντρες.
Η καθηγήτρια Valery Gafarov, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, δήλωσε ότι ο ύπνος στην έρευνα συνδέθηκε με διπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και μέχρι τετραπλάσιο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η έρευνα περιέλαβε αντιπροσωπευτικό δείγμα 657 αντρών, ηλικίας 25-64 ετών, χωρίς ιστορικό καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή διαβήτη, στο Novosibirsk, της Ρωσίας.
Η ποιότητα του ύπνου αξιολογήθηκε όταν άρχισε η έρευνα, το 1994. Τα επόμενα 14 χρόνια καταγράφηκαν περιστατικά εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, σχεδόν δυο τρίτα των συμμετεχόντων που εμφάνισαν καρδιακή προσβολή εμφάνιζαν επίσης διαταραχή ύπνου.
Άντρες με διαταραχή ύπνου είχαν κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου που ήταν 2 έως 2,6 φορές υψηλότερος και κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου που ήταν 1,5 έως 4 φορές υψηλότερος από αυτόν όσων δεν είχαν διαταραχή ύπνου στα 5 έως 14 χρόνια παρακολούθησης.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο EuroHeartCare 2015, που πραγματοποιήθηκε στο Dubrovnik της Κροατίας.

Categories: iatrika

smartphones

Μακριά και από καλώδια υψηλής τάσης

Σε απόσταση ασφαλείας τα smartphones από τα άτομα με βηματοδότη

---

Μιλάνο, Ιταλία

Τα άτομα με βηματοδότη ή εμφυτεύσιμο απινιδωτή, πρέπει να διατηρούν σε απόσταση ασφαλείας το έξυπνο κινητό τους, σύμφωνα με γερμανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας στο Μιλάνο.

Παράλληλα, μια καναδική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ίδιο συνέδριο προειδοποιεί τους συγκεκριμένους ασθενείς να αποφεύγουν να στέκονται κοντά σε καλώδια που μεταφέρουν ρεύμα υψηλής τάσης.

Στην περίπτωση της γερμανικής μελέτης, ερευνητές του Καρδιολογικού Κέντρου του Μονάχου, με επικεφαλής τον Δρ Κάρστεν Λένερτς, μελέτησαν τις πιθανές επιπτώσεις του έξυπνου κινητού στις ηλεκτρονικές συσκευές που υποβοηθούν την καρδιά.

Η μελέτη έγινε με τρία διαφορετικά κινητά (Samsung Galaxy, Nokia Lumia και HTC One) σε 308 ασθενείς (147 με βηματοδότη και 161 με εμφυτευμένο απινιδωτή), ενώ παράλληλα οι ασθενείς υποβάλλονταν σε ηλεκτροκαρδιογραφήματα για να εντοπισθεί τυχόν παρεμβολή από τα τηλέφωνα στις καρδιολογικές συσκευές.

Διαπιστώθηκε δυνητικά επικίνδυνη παρεμβολή σε έναν ασθενή από τους 308 (ποσοστό 0,3%), ο απινιδωτής του οποίου μπέρδεψε τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα του κινητού με τα ηλεκτρικά σήματα της καρδιάς.

«Οι βηματοδότες μπορεί λανθασμένα να ανιχνεύσουν την ηλεκτρονική παρεμβολή από τα έξυπνα κινητά ως καρδιακά σήματα, με συνέπεια να σταματήσουν προσωρινά να λειτουργούν, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει συγκοπή. Στην περίπτωση των εμφυτεύσιμων απινιδωτών, μπορεί να προκληθεί επώδυνο σοκ» εξηγήσε ο Δρ Λένερτς.

Οι πιο επικίνδυνες στιγμές για ηλεκτρομαγνητική παρεμβολή από το κινητό είναι όταν ο ασθενής καλεί κάποιον και το τηλέφωνό του συνδέεται στο δίκτυο και όχι όταν μιλά. Ο Λένερτς επεσήμανε πως δεν είναι συχνό φαινόμενο μια τέτοια παρεμβολή, αλλά μπορεί να συμβεί, συνεπώς πρέπει ο ασθενής να προσέχει και να μην πλησιάζει το τηλέφωνό του στην περιοχή της καρδιάς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, τόσο οι κατασκευαστές συσκευών κινητής τηλεφωνίας, όσο και αρμόδια εποπτικά όργανα, όπως ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), συστήνουν γενικώς την τήρηση απόστασης ασφαλείας (15 - 20 εκατοστών) μεταξύ βηματοδότη και κινητού τηλεφώνου. Η σύσταση βασίζεται σε μελέτες που είχαν γίνει τουλάχιστον μια δεκαετία προ της εμφάνισης των smartphones.

Στη δεύτερη μελέτη οι ερευνητές, με επικεφαλής την καρδιολόγο Κάτια Ντίρντα του Καρδιολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, εξέθεσαν 21 βηματοδότες και 19 εμφυτεύσιμους απινιδωτές από πέντε διαφορετικούς κατασκευαστές σε ηλεκτρικά πεδία υψηλής ισχύος (έως 20 kV/m). Η έρευνα έγινε λόγω ανησυχιών για τους ασθενείς με τέτοιες συσκευές, όταν αυτοί περνούν πεζή ή με το ποδήλατό τους κάτω ή δίπλα από γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής ισχύος ή όταν εργάζονται σε τέτοιους υποσταθμούς.

Σύμφωνα με τη Δρ Ντίρντα, πράγματι αυτά τα ισχυρά ηλεκτρικά πεδία μπορούν να προκαλέσουν παρεμβολές στις συσκευές της καρδιάς. Αν και το πρόβλημα δεν είναι σημαντικό, προφυλάξεις πρέπει να λαμβάνονται.

Όπως ανέφερε, «δεν υπάρχει ανάγκη οι ασθενείς με βηματοδότη ή απινιδωτή να αποφεύγουν να περάσουν κάτω από γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής ισχύος, όμως θα πρέπει να αποφεύγουν να στέκονται κάτω από αυτές. Το πέρασμα κοντά από τους πυλώνες αλλά όχι ανάμεσά τους περιορίζει περισσότερο την έκθεση στο ηλεκτρικό πεδίο».

Εξάλλου, σύμφωνα με τους ερευνητές, αν κανείς βρίσκεται μέσα σε αυτοκίνητο, αυτό λειτουργεί σαν «κλωβός Φαραντέι», προστατεύοντας όσους βρίσκονται στο όχημα, συνεπώς δεν υπάρχει πρόβλημα να οδηγήσει κανείς ακόμη και κάτω από γραμμές υψηλής ισχύος.

Τέλος, για τις γραμμές που μεταφέρουν ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια και δεν είναι υψηλής ισχύος, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθώς το ηλεκτρικό πεδίο που παράγουν, είναι πολύ χαμηλό.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Categories: iatrika

σοκολάτα

Η κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να αποτρέψει καρδιαγγειακή νόσο

Οι λάτρεις της σοκολάτας μπορούν πλέον να χαίρονται: σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας βρετανικής μελέτης που δημοσιεύτηκε στην έκδοση «Heart» (Καρδιά), η τακτική κατανάλωση της δημοφιλούς γλυκιάς ουσίας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen ανέλυσαν στοιχεία από 21.000 συμμετέχοντες στη μελέτη EPIC Norfolk, όπως και βιβλιογραφικές αναφορές που καλύπτουν τη σοκολάτα και τις καρδιακές νόσους. Ο μέσος όρος κατανάλωσης σοκολάτας ανήλθε σε επτά γραμμάρια ανά ημέρα, η κατανάλωση κυμάνθηκε από καθόλου σοκολάτα (περίπου 20 τοις εκατό) έως 100 γραμμάρια ανά ημέρα. Το 14 τοις εκατό των συμμετεχόντων εμφάνισαν καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια των 12 ετών της μελέτης.
Σε σύγκριση με όσους δεν κατανάλωναν καθόλου σοκολάτα, οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν σοκολάτα είχαν 11 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιαγγειακή νόσο και 25 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από αυτή την αιτία. Επιπλέον, είχαν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, χαμηλότερες βαθμολογίες φλεγμονής και χαμηλότερα ποσοστά διαβήτη. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν σοκολάτα τακτικά είχαν ακόμη χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και υψηλότερα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας και ήταν, κατά μέσο όρο, νεότεροι.
Τα άτομα με την υψηλότερη ημερήσια κατανάλωση παρουσίασαν κατά 23 τοις εκατό μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτά τα αποτελέσματα ίσχυαν όχι μόνο για τη μαύρη σοκολάτα, αλλά και για τη σοκολάτα γάλακτος.
Επειδή αυτή ήταν μόνο μια μελέτη παρατήρησης, δεν μπορεί να γίνει αιτιώδης συσχέτιση, τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης. Ωστόσο, τα συνδυασμένα δεδομένα δείχνουν ότι η υψηλότερη κατανάλωση σοκολάτας συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο μελλοντικής καρδιαγγειακής νόσου.
 univadis.gr

Categories: iatrika

βιοαπορροφήσιμο stent

Το πρώτο βιοαπορροφήσιμο stent β΄ γενιάς για στένωση αρτηριών

• Iatronet

Το πρώτο στην Ελλάδα βιοαπορροφήσιμο stent δεύτερης γενιάς - ό, τι πιο σύγχρονο διεθνώς, στην επεμβατική καρδιολογία – εμφυτεύθηκε με επιτυχία σε 42χρονο ασθενή του Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης, από τον επεμβατικό καρδιολόγο, Δρ. Λάμπρο Καραγκούνη, Διευθυντή του Εργαστηρίου Καρδιακού Καθετηριασμού και Επεμβατικής Καρδιολογίας.
Το νέο βιοαπορροφήσιμο stent ενδείκνυται για ασθενείς που πάσχουν από επιμήκεις στενώσεις των στεφανιαίων αρτηριών ειδικά στην πρόσθια κεντρική αρτηρία. Αποτελεί ελπιδοφόρα εξέλιξη ειδικά για νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα χρειασθούν αρκετές επαναληπτικές επεμβάσεις στα αγγεία, λόγω εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου. Ενδεικτικά, ο ασθενής που έλαβε το πρώτο stent δεύτερης γενιάς στο Διαβαλκανικό, αντιμετώπιζε πρόβλημα στεφανιαίας νόσου από τα 35 του.
Όπως σημειώνει ο Δρ. Λ. Καραγκούνης, «το συγκριτικό πλεονέκτημα των stent δεύτερης γενιάς, έγκειται στο γεγονός ότι ο βαθμός δυσκολίας εμφύτευσης είναι μικρότερος και ο βαθμός απορρόφησης από τον οργανισμό, ταχύτερος. Πρόκειται για μία σημαντική εξέλιξη στην επεμβατική καρδιολογία. Τα προγενέστερα μεταλλικά stent, επειδή παραμένουν μόνιμα εμφυτευμένα στο τοίχωμα του αγγείου, περιορίζουν σημαντικά μελλοντικές θεραπευτικές επιλογές, όπως η αορτοστεφανιαία παράκαμψη στην περιοχή εμφύτευσής του. Επίσης, στο τοίχωμα του αγγείου μπορεί να δημιουργηθεί ουλή λόγω φλεγμονώδους αντίδρασης στην παρουσία του μεταλλικού stent».
Τα νέα βιοαπορροφήσιμα stent μετά την εμφύτευσή τους απελευθερώνουν τοπικά φαρμακευτική ουσία που εμποδίζει την επαναστένωση. Σε διάστημα δύο ετών, αποκαθιστούν την αγγειακή λειτουργία και αποδομούνται πλήρως. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους, έχει αποδειχθεί με μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες.

Categories: iatrika

διακοπή του καπνίσματος

Η διακοπή του καπνίσματος έχει σίγουρα τεράστια οφέλη για την υγεία μας. Ποια είναι και σε πόσο χρόνο εμφανίζονται;

Πηγή: iatronet.gr

Το να κόψει κάποιος το κάπνισμα είναι από τις δυσκολότερες αποφάσεις, όπως όλοι οι εθισμοί, άλλωστε. Δεν είναι τυχαίο που στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζονται αρκετές προσπάθειες μέχρι να πετύχουμε τον στόχο μας. Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά στα οφέλη που έχει για την υγεία μας το κόψιμο του τσιγάρου, και ας τα αφήσουμε να μας εμπνεύσουν, και να “ατσαλώσουν” τη θέλησή μας.
Χωρίς το κάπνισμα:

• Η αναπνοή, τα ρούχα και τα μαλλιά μας μυρίζουν καλύτερα
• Επιστρέφει η όσφρησή μας στα φυσιολογικά, το ίδιο και η αίσθηση της γεύσης.
• Τα δάχτυλα και τα νύχια μας γυρνούν στο κανονικό τους χρώμα.
• Τα δόντια μας καθαρίζουν πιο εύκολα.
• Τα παιδιά μας δεν αναγκάζονται να καπνίζουν παθητικά, ούτε και παίρνουν το κακό παράδειγμα.
• Είναι πιο εύκολο να βρούμε δωμάτιο σε ξενοδοχείο.
• Οι μη καπνίζοντες φίλοι μας θα είναι πιο πρόθυμοι να έρχονται στο σπίτι μας.
• Γλυτώνουμε πολλά χρήματα. Καπνίζοντας ένα πακέτο την ημέρα, ξοδεύουμε το λιγότερο 1.200 ευρώ τον χρόνο.

Οφέλη στην υγεία:
Κάποια από τα οφέλη γίνονται εμφανή σχεδόν αμέσως, αλλά συνεχίζουν να αυξάνονται όσο περνάει ο καιρός.

• Σε 20 μόλις λεπτά αφού το κόψουμε, η πίεση και οι παλμοί της καρδιάς πέφτουν στο φυσιολογικό.
• Στις πρώτες 8 ώρες, τα επίπεδα μονοξείδιου του άνθρακα στο αίμα πέφτουν, ενώ το οξυγόνο αυξάνεται.
• Στις πρώτες 24 ώρες, ελαττώνεται ο κίνδυνος για ανακοπή καρδιάς.
• Στις 48 ώρες, τα άκρα των νεύρων αρχίζουν να αναπτύσσονται και οι αισθήσεις της όσφρησης και της γεύσης επιστρέφουν σε φυσιολογικά επίπεδα.
• Μέσα στους 3 πρώτους μήνες, η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται, το περπάτημα γίνεται ευκολότερο, οι πνεύμονες λειτουργούν καλύτερα και οι πληγές κλείνουν γρηγορότερα.
• Στους 9 μήνες, τα αποθέματα ενέργειας είναι μεγαλύτερα, τα συμπτώματα που σχετίζονται με το κάπνισμα (όπως βήχας, δύσπνοια και βουλωμένη μύτη) βελτιώνονται, και δεν αρρωσταίνουμε τόσο εύκολα.
• Στα 5 χρόνια, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του στόματος και των πνευμόνων ελαττώνεται κατά 50% σε σχέση με τους καπνιστές.
• Τέλος, μετά από 10 χρόνια, οι πιθανότητες εγκεφαλικού και καρκίνου έχουν πέσει στα επίπεδα ενός ατόμου που δεν έχει καπνίσει ποτέ.

Ακόμα περισσότερα οφέλη:
Μειώνεται η πιθανότητα σχηματισμού θρόμβων στα πόδια, οι οποίοι μπορεί να ταξιδέψουν προς τους πνεύμονες. Μικρότερες πιθανότητες για στυτική δυσλειτουργία. Λιγότερα προβλήματα κατά την εγκυμοσύνη, και μικρότερες πιθανότητες για επιπλοκές στην υγεία του μωρού. Στους άντρες, η ποιότητα του σπέρματος βελτιώνεται. Τα δόντια, τα ούλα και το δέρμα είναι πιο υγιή.
Αν έχετε παιδιά στο σπίτι, τα οφέλη που θα έχουν αν δεν αναγκάζονται να εισπνέουν τον καπνό σας είναι τα εξής:

• Λιγότερες κρίσεις άσθματος.
• Λιγότερες αρρώστιες, από το κοινό κρύωμα, μέχρι και πνευμονία.
• Λιγότερες πιθανότητες για Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Βρεφών.

 Επιμέλεια: Θοδωρής Διάκος

Categories: iatrika

σοκολάτα!!!!

Αρχική ΣελίδαΕιδήσεις - ΝέαΕπιστήμη & Ζωή

Η σοκολάτα μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου

Η κατανάλωση έως 100 γραμμαρίων σοκολάτας την ημέρα συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με ερευνητές.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση έως 100 γραμμαρίων σοκολάτας την ημέρα συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις υπερ της μείωσης της σοκολάτας για να περιοριστεί ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου.
Αυξανόμενες ενδείξεις υποδεικνύουν ότι υψηλότερη κατανάλωση σοκολάτας συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών γεγονότων.
Ερευνητές σημείωσαν ότι η σοκολάτα γάλακτος μπορεί ενδεχομένως να είναι το ίδιο ωφέλιμη για την καρδιά, όσο η σοκολάτα υγείας.
Η έρευνα, του Chun Shing Kwok, του University of Aberdeen στη Σκοτία, παρακολούθησε την υγεία 21.000 ενηλίκων για σχεδόν 12 χρόνια. Η μέση καθημερινή τους κατανάλωση ήταν 7 γραμμάρια σοκολάτας, από κανένα έως 100 γραμμάρια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε σύγκριση με όσους δεν κατανάλωναν σοκολάτα, η υψηλότερη πρόσληψη συνδέθηκε με 11% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και 25% χαμηλότερο κίνδυνο σχετιζόμενου θανάτου.
Συνδέθηκε επίσης με 9% χαμηλότερο κίνδυνο εισαγωγής στο νοσοκομείο ή θανάτου λόγω στεφανιαίας νόσου, αφού ελήφθησαν υπόψη διατροφικοί παράγοντες.
Η υψηλότερη πρόσληψη σοκολάτας συνδέθηκε παρομοίως με χαμηλότερο κίνδυνο κατά 23% για εγκεφαλικό επεισόδιο, ακόμα και όταν ελήφθησαν υπόψη άλλοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου.
Οι ερευνητές επισκόπησαν τις διεθνείς δημοσιευμένες ενδείξεις για τις σχέσεις μεταξύ σοκολάτας και καρδιαγγειακής νόσου, οι οποίες αφορούσαν σχεδόν 158.000 ανθρώπους.
Από τις 9 σχετικές έρευνες που περιλήφθηκαν στην επισκόπηση, 5 αξιολόγησαν το αποτέλεσμα της στεφανιαίας νόσου και του εγκεφαλικού επεισοδίου και ανακάλυψαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο και για τις 2 νόσους, που συνδεόταν με τακτική κατανάλωση σοκολάτας.
Η τακτική κατανάλωση σοκολάτας συνδέθηκε με 25% χαμηλότερο κίνδυνο κάποιου επεισοδίου καρδιαγγειακής νόσου και με 45% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από τις παραπάνω νόσους.
Πρόκειται για έρευνα παρατήρησης, επομένως δεν μπορούν να εξαχθούν καταληκτικά συμπεράσματα για αιτιατή σχέση, δήλωσαν οι ερευνητές.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού ‘’Heart.’’

Πηγές: ‘’Heart.’’

Categories: iatrika

σιταγλιπτίνη

Δεν επιβαρύνει καρδιολογικά τους διαβητικούς η σιταγλιπτίνη

• Iatronet

Δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων η σιταγλιπτίνη, όταν χορηγείται σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου, ενώ παράλληλα δεν επιβαρύνει τους ασθενείς μέχρι το πρώτο καρδιαγγειακό επεισόδιο.
Τα παραπάνω αποτελέσματα προκύπτουν από την κλινική μελέτη TECOS - Μελέτη Αξιολόγησης των Καρδιαγγειακών Συμβαμάτων σε Ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 – που παρουσιάστηκαν πριν από μερικές ημέρες στο πλαίσιο του 75ου Συνεδρίου της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας και παράλληλα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση New England Journal of Medicine, ανακοίνωσε η MSD.
Πρόκειται για μία συγκριτική μελέτη με εικονικό φάρμακο, στην οποία αξιολογήθηκε η καρδιαγγειακή ασφάλεια της σιταγλιπτίνης (αναστολέας DPP-4 της MSD) όταν προστέθηκε στη συνήθη θεραπεία σε περισσότερους από 14.000 ασθενείς.
Η μελέτη πέτυχε το πρωτεύον σύνθετο τελικό σημείο της μη-κατωτερότητας (το οποίο ορίζεται ως ο χρόνος έως το πρώτο επιβεβαιωμένο επεισόδιο: καρδιαγγειακού θανάτου, μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου, μη θανατηφόρου εγκεφαλικού, ή νοσηλείας λόγω ασταθούς στηθάγχης), σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία χωρίς τη λήψη σιταγλιπτίνης.
Συνολικά στην ανάλυση με πρόθεση θεραπείας (ΙΤΤ), το πρωτεύον τελικό σημείο επετεύχθη στο 11,4% των ασθενών (839 ασθενείς) που έλαβαν σιταγλιπτίνη, σε σύγκριση με το 11,6% των ασθενών (851 ασθενείς) που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Το ποσοστό αυτό έφτανε στο 9,6% των ασθενών (695 ασθενείς) στην κατά πρωτόκολλο ανάλυση (PP) και στις δύο ομάδες, δηλαδή και σε αυτούς οι οποίοι έλαβαν σιταγλιπτίνη και σε όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Επιπλέον, δεν προέκυψε αύξηση της νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και τα ποσοστά θνησιμότητας από οποιαδήποτε αιτία ήταν όμοια και στις δύο ομάδες, στοιχεία που αποτελούσαν τα δευτερεύοντα τελικά σημεία της μελέτης.
«Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 έχουν ανάγκη από αντιυπεργλυκαιμική θεραπεία για να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους. Καθώς οι ασθενείς αυτοί αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο για καρδιαγγειακές επιπλοκές, είναι πολύ σημαντικό να διερευνούμε την ΚΑ ασφάλεια αυτών των θεραπειών,» ανέφερε ο συν-προεδρεύων της μελέτης Rury Holman, καθηγητής – διευθυντής του τμήματος Διαβητικών Φαρμάκων και Κλινικών Μελετών Διαβήτη, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Τα αποτελέσματα της TECOS έδειξαν ότι η σιταγλιπτίνη δεν αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε ένα πολυποίκιλο σύνολο ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου».
«Πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης TECOS προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το καρδιαγγειακό προφίλ ασφάλειας της σιταγλιπτίνης», δήλωσε ο Δρ. Roger M. Perlmutter, πρόεδρος των Εργαστηρίων Έρευνας της MSD. «Η μελέτη καρδιαγγειακού κινδύνου TECOS αντανακλά τις βέλτιστες προσπάθειες των κλινικών ερευνητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Ινστιτούτου Κλινικών Ερευνών Ντιούκ και της MSD εκ μέρους των ασθενών που υποφέρουν παγκοσμίως από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2».

Η σιταγλιπτίνη

Η σιταγλιπτίνη ενδείκνυται ως επιπρόσθετη στη δίαιτα και την άσκηση σε ενήλικες ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 για τη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου: ως μονοθεραπεία σε ασθενείς που δεν ελέγχονται επαρκώς με δίαιτα και άσκηση μόνον και για τους οποίους η μετφορμίνη δεν είναι κατάλληλη λόγω αντενδείξεων ή μη ανεκτικότητας ή ως διπλός ή τριπλός συνδυασμός με άλλα φάρμακα και ινσουλίνη όταν αυτά δεν παρέχουν επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο.
Η σιταγλιπτίνη αντενδείκνυται σε ασθενείς με υπερευαισθησία σε οποιοδήποτε από τα συστατικά αυτού του προϊόντος και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 ή για την αντιμετώπιση της διαβητικής κετοξέωσης (ΔΚΟ).
Στις κλινικές μελέτες μονοθεραπείας και συνδυασμού με άλλους παράγοντες, οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της σιταγλιπτίνης περιελάμβαναν υπογλυκαιμία, ρινοφαρυγγίτιδα, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, πονοκέφαλο και περιφερικό οίδημα, ενώ η υπογλυκαιμία έχει αναφερθεί και μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου. Οι ασθενείς που λαμβάνουν σιταγλιπτίνη θα πρέπει να ενημερώνουν άμεσα το θεράποντα ιατρό τους και, ενδεχομένως, να διακόπτουν το φάρμακο σε περίπτωση εμφάνισης σοβαρού, επίμονου πόνου στην κοιλιά ή αναφυλακτικών/αναφυλακτοειδών αντιδράσεων, καθώς, μετά την κυκλοφορία της σιταγλιπτίνης, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις παγκρεατίτιδας και σοβαρών αντιδράσεων υπερευαισθησίας σε ασθενείς που ελάμβαναν το φάρμακο.

Πρόσθετα ευρήματα

H TECOS ήταν μια μελέτη βασισμένη σε συμβάματα, για την αξιολόγηση της μακροχρόνιας καρδιαγγειακής ασφάλειας της προσθήκης σιταγλιπτίνης στη συνήθη θεραπεία, σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία χωρίς σιταγλιπτίνη, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και διαγνωσμένη καρδιαγγειακή νόσο.
Επιπρόσθετα της επίτευξης του πρωτεύοντος σύνθετου τελικού σημείου της μελέτης για τη μη αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου, η σιταγλιπτίνη πέτυχε και το δευτερεύον σύνθετο τελικό σημείο (το οποίο ορίζεται ως ο χρόνος ως το πρώτο επιβεβαιωμένο επεισόδιο: καρδιαγγειακού θανάτου, μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου, μη θανατηφόρου εγκεφαλικού), επιδεικνύοντας μη – κατωτερότητα σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία χωρίς σιταγλιπτίνη (HR=0,99; 95% Cl [0,89 – 1,11]; p<0,001 για μη – κατωτερότητα).
Στα επιπρόσθετα δευτερεύοντα τελικά σημεία που αξιολογούσαν το πρώτο επιβεβαιωμένο επεισόδιο, νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια αναφέρθηκε σε 3,1% των ασθενών που έλαβαν σιταγλιπτίνη (228 ασθενείς) και σε 3,1% των ασθενών (229 ασθενείς) που έλαβαν εικονικό φάρμακο (HR=1,00; 95% Cl [0,83 – 1,20]).
Η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες θεραπείας με τα ποσοστά να είναι 7,5% των ασθενών στην ομάδα της σιταγλιπτίνης (547 ασθενείς) και 7,3% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (537 ασθενείς) (HR=1,01; 95% Cl [0,90 – 1,14]).
Η οξεία παγκρεατίτιδα ήταν σπάνια και διαπιστώθηκε σε 0,3% των ασθενών της ομάδας σιταγλιπτίνης (23 ασθενείς) και σε 0,2% των ασθενών της ομάδας του εικονικού φαρμάκου (12 ασθενείς); η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική μεταξύ των δύο ομάδων (p=0,065). Επίσης, σπάνιος ήταν ο καρκίνος του παγκρέατος, που διαπιστώθηκε σε 0,1% των ασθενών της ομάδας σιταγλιπτίνης (9 ασθενείς) και 0,2% των ασθενών της ομάδας του εικονικού φαρμάκου (14 ασθενείς) και δεν ήταν στατιστικά διαφορετικός μεταξύ των δύο ομάδων (p=0,322).
Σε πρόσθετες δευτερεύουσες αναλύσεις του σύνθετου σημείου νοσηλείας από καρδιακή ανεπάρκεια ή καρδιαγγειακού θανάτου, η πρώτη επιβεβαιωμένη νοσηλεία από καρδιακή ανεπάρκεια ή καρδιαγγειακό θάνατο συνέβη σε 7,3% της ομάδας σιταγλιπτίνης (538 ασθενείς) έναντι 7,2% της ομάδας εικονικού φαρμάκου (525 ασθενείς) (HR=1,02; 95% Cl [0,90 – 1,15]). Το ποσοστό των ασθενών με καρδιαγγειακό θάνατο ήταν 5,2% στην ομάδα σιταγλιπτίνης (380 ασθενείς) έναντι 5,0% της ομάδας εικονικού φαρμάκου (366 ασθενείς) (HR=1,03; 95% Cl [0,89 – 1,19]).
Το ποσοστό των ασθενών με μη καρδιαγγειακό θάνατο ήταν 2,3% και στις δύο ομάδες. Θάνατος από λοίμωξη συνέβη σε 0,6% και 0,7% στις δύο ομάδες σιταγλιπτίνης και εικονικού φαρμάκου αντίστοιχα. Μια μικρή μείωση του εκτιμώμενου ρυθμού σπειραματικής διήθησης eGFR, παράγοντα μέτρησης της νεφρικής λειτουργίας, παρατηρήθηκε και στις δύο ομάδες κατά τη διάρκεια της μελέτης: τον 48ο μήνα η μέση αλλαγή της αρχικής τιμής της eGFR ήταν -4,0+19,4 mL/min/1,73m2 στην ομάδα της σιταγλιπτίνης σε σύγκριση με το -2,8+18,3 mL/min/1,73m2 της ομάδας εικονικού φαρμάκου.
Για την ελαχιστοποίηση οιασδήποτε πιθανής επίδρασης που μπορεί να προκαλέσει η διαφορά ελέγχου γλυκόζης στα καρδιαγγειακά αποτελέσματα, η μελέτη στόχευσε στην επίτευξη παρόμοιων ελέγχων γλυκόζης (γλυκαιμικών ισορροπιών) μεταξύ των δύο ομάδων. Στους τέσσερις μήνες, το μέσο επίπεδο γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c ήταν 0,4% μικρότερο στην ομάδα σιταγλιπτίνης έναντι της ομάδας εικονικού φαρμάκου, ποσοστό που μειώθηκε ακόμα περισσότερο στο 0,1% κατά τη διάρκεια των επανελέγχων των ασθενών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μια συνολική διαφορά της τάξεως του -0,29% σε ασθενείς της ομάδας σιταγλιπτίνης έναντι αυτών της ομάδας εικονικού φαρμάκου. Σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο, λιγότεροι ασθενείς της ομάδας σιταγλιπτίνης έλαβαν αντιυπεργλυκαιμικούς παράγοντες κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης (1.591 έναντι 2.046 ασθενών αντίστοιχα; p<0,001) και ήταν λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν χρόνια θεραπεία ινσουλίνης (542 έναντι 744 ασθενών αντίστοιχα; p,0,001).

Μέθοδοι μελέτης και σχεδιασμός

Η TECOS είχε επικεφαλής μια ανεξάρτητη ακαδημαϊκή ερευνητική συνεργασία μεταξύ της Ομάδας Δοκιμών Διαβήτη (DTU) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και του Ινστιτούτου Κλινικών Δοκιμών του Πανεπιστημίου Ντιούκ (DCRI) και επιχορηγήθηκε από την MSD. Ένα σύνολο 14.735 ασθενών από 38 χώρες τυχαιοποιήθηκε μεταξύ Δεκεμβρίου 2008 και Ιουλίου 2012. Εξ αυτών, 14.671 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση πρόθεσης θεραπείας (ITT), με 7.322 να εισάγονται στην ομάδα σιταγλιπτίνης και 7.339 στην ομάδα εικονικού φαρμάκου, επιπρόσθετα της συνήθους θεραπείας τους. Η διάμεση περίοδος παρακολούθησης των ασθενών ήταν τρία χρόνια, με μέγιστη περίοδο παρακολούθησης τα 5,7 χρόνια.
Οι ασθενείς που εισήχθησαν στη μελέτη είχαν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 με επιβεβαιωμένη καρδιαγγειακή νόσο στις στεφανιαίες, εγκεφαλικές ή περιφερειακές αρτηρίες. Οι ασθενείς είχαν ηλικία τουλάχιστον 50 ετών, είχαν αρχική τιμή HbA1c μεταξύ 6,5 και 8% και έλαβαν σταθερή δόση για τουλάχιστον 3 μήνες είτε: μονοθεραπεία, ή διπλό συνδυασμό μετφορμίνης, πιογλιταζόνης ή μιας σουλφονυλουρίας; ή ινσουλίνη ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με σταθερή δόση μετφορμίνης. Οι συμμετέχοντες έλαβαν σιταγλιπτίνη 100 mg ημερησίως με τυχαία επιλογή (50 mg ημερησίως αν η αρχική τιμή eGFR ήταν ≥30 και ≤50 mL/min/1,73m2) ή την αντίστοιχη δοσολογία εικονικού φαρμάκου.
Η πρωτεύουσα υπόθεση μη – κατωτερότητας αξιολογήθηκε προσδιορίζοντας αν το ανώτατο όριο του 95% του διαστήματος εμπιστοσύνης για την αναλογία κινδύνου πρωτεύοντος σύνθετου καρδιαγγειακού τελικού σημείου (χρονικό διάστημα μέχρι το πρώτο επεισόδιο) μεταξύ των ομάδων σιταγλιπτίνης και εικονικού φαρμάκου στον σύμφωνα με το πρωτόκολλο πληθυσμό, δεν θα ξεπερνούσε το 1,3 με μια επιπλέον υποστηρικτική ανάλυση στον πληθυσμό προς θεραπεία (ITT). Αν η μη-κατωτερότητα επιτυγχανόταν για το σύνθετο τελικό σημείο, θα ελεγχόταν και η πιθανή ανωτερότητα στον πληθυσμό προς θεραπεία (ΙΤΤ).
 univadis.g

Categories: iatrika

υπέρταση

Οσα πρέπει να γνωρίζουμε για την υπέρταση

Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκείται στο εσωτερικό των αρτηριών, καθώς η καρδιά συστέλλεται και ωθεί το αίμα διαμέσου των αγγείων. Η συνεχής αυτή ροή αίματος, εφοδιάζει τον οργανισμό με το απαραίτητο οξυγόνο και τις θρεπτικές ουσίες.

Γράφει: Αδαμόπουλος Δημήτρης
Καρδιολόγος

Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκείται στο εσωτερικό των αρτηριών, καθώς η καρδιά συστέλλεται και ωθεί το αίμα διαμέσου των αγγείων. Η συνεχής αυτή ροή αίματος, εφοδιάζει τον οργανισμό με το απαραίτητο οξυγόνο και τις θρεπτικές ουσίες.
Άρα η αρτηριακή πίεση είναι σημαντική για την διατήρηση της ζωής μας. Από την άλλη πλευρά η αυξημένη αρτηριακή πίεση, δημιουργεί προβλήματα τόσο στην καρδιά, όσο και στα αγγεία, με αποτέλεσμα την καρδιακή ανεπάρκεια, την στεφανιαία νόσο, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιo ή τη νεφρική ανεπάρκεια.
Πότε είναι η αρτηριακή πίεση υψηλή;
Η αρτηριακή πίεση είναι υψηλή όταν η συστολική ή η διαστολική ή και οι δύο αυξάνονται και παραμένουν πάνω από τα φυσιολογικά όρια, που για τη συστολική θεωρούνται τα 140mmHg, ενώ για τη διαστολική τα 90mmHg.
Το αίτιο αύξησης της αρτηριακής πίεσης δεν είναι γνωστό στο 90% των περιπτώσεων. Μερικές φορές συμβαίνει λόγω ορμονικών, νεφρικών προβλημάτων ή γενετικών καταστάσεων, που μπορούν να διορθωθούν. Αν και τις περισσότερες φορές το αίτιο δεν είναι γνωστό, οι επιδράσεις είναι.
H υψηλή αρτηριακή πίεση που δεν θεραπεύεται, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές καταστάσεις ή ακόμα να οδηγήσει και στο θάνατο.
Διάγνωση της αρτηριακής υπέρτασης 
Επειδή η υπέρταση σπάνια εμφανίζει συμπτώματα, (αντίθετα με ό,τι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος) ο μόνος τρόπος για να διαγνωσθεί είναι ο τακτικός έλεγχος της αρτηριακής πίεσης.
Εάν η αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική, συνεχίστε να την μετράτε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εάν είναι αυξημένη (έστω και λίγο) συμβουλευθείτε τον γιατρό σας, ώστε να μπορέσετε να την ελέγξετε. Σκεφτείτε ότι είναι στο χέρι σας να προλάβετε τις επιπτώσεις αυτού του σιωπηλού δολοφόνου.
Τρόποι αντιμετώπισης της αρτηριακής πίεσης
Όταν ο γιατρός σας, αποκλείσει την πιθανότητα η αυξημένη αρτηριακή πίεση να έχει κάποια συγκεκριμένη αιτία, το πρώτο βήμα είναι να αποφεύγετε το αλάτι και τα λιπαρά, καθώς και να διαλέξετε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής.
Το αλάτι κάνει τους ιστούς να κατακρατούν υγρά, συμπιέζοντας τις αρτηρίες. Τα λιπαρά συσσωρεύονται και αποφράζουν τις αρτηρίες, ενώ η υπερβολική κατανάλωση λιπαρών οδηγεί σε αύξηση βάρους. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής επιτυγχάνεται με την συχνή άσκηση, τον έλεγχο σωματικού βάρους, την διακοπή του καπνίσματος, τη μείωση άγχους.
Όλα αυτά βοηθούν όχι μόνο στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, αλλά επίσης μειώνουν τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο ή άλλο αγγειακό επεισόδιο, καθώς και σας κάνουν να αισθάνεστε ψυχική και σωματική ευεξία.
Φάρμακα για την υπέρταση
Μερικές φορές οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και στην διατροφή μπορεί να μην επαρκούν για να προστατευθείτε από τα δυσάρεστα αποτελέσματα της υπέρτασης. Σ' αυτές τις περιπτώσεις ο γιατρός σας, θα συνταγογραφήσει φάρμακα για την υπέρταση.
Υπάρχουν πολλά φάρμακα για τον έλεγχο της αυξημένης αρτηριακής πίεσης και το κάθε ένα έχει διαφορετικό τρόπο δράσης. Μην σταματάτε ποτέ τη λήψη των φαρμάκων χωρίς να συμβουλευθείτε το γιατρό σας. Αυτό είναι ένα συχνό λάθος των ασθενών, όταν βλέπουν την πίεση ρυθμισμένη.
Η πίεση ρυθμίζεται μόνο εφ' όσον λαμβάνουν τα φάρμακά τους. Η σωστή χορήγηση λοιπόν θα μειώσει την αρτηριακή πίεση και θα προστατέψει από τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, στεφανιαίας νόσου, καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων επιπτώσεων.
ιατρονετ

Categories: iatrika

Παρελθόν οι χειρουργικές επεμβάσεις

Παρελθόν οι χειρουργικές επεμβάσεις για τα καρδιαγγειακά νοσήματα

Τα επόμενα χρόνια οι χειρουργικές επεμβάσεις για τα καρδιαγγειακά νοσήματα αναμένεται να αντικατασταθούν από τις διαδερμικές καρδιακές επεμβάσεις.

Παρελθόν θα αποτελούν τα επόμενα χρόνια οι χειρουργικές επεμβάσεις για τα καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς αναμένεται να αντικατασταθούν από τις διαδερμικές καρδιακές επεμβάσεις -που επί του παρόντος αποτελούν τη θεραπευτική προσέγγιση επιλογής για τη στεφανιαία νόσο, κάποιες από τις βαλβιδικές νόσους και αρκετές συγγενείς καρδιοπάθειες- στο βαθμό βέβαια που θα επιτραπεί από τις τεχνολογικές εξελίξεις.
Η πρόοδος της τεχνολογίας όμως έχει ήδη συνδράμει στη βελτίωση των απεικονιστικών μεθόδων διερεύνησης των καρδιακών παθήσεων, όπως είναι η μαγνητική και αξονική τομογραφία, καθιστώντας τη διάγνωση ακριβέστερη, με συνέπεια όλο και περισσότεροι ασθενείς να μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν.
Βελτίωση προσφέρει τα τελευταία χρόνια και μια σειρά επεμβατικών μεθόδων, για τη θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης, η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αιτιολογικούς παράγοντες στην εμφάνιση καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας.
Όλα αυτά τα επιτεύγματα θα συζητηθούν αναλυτικά στο 11ο Συνέδριο Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας το οποίο θα πραγματοποιηθεί 5-7 Ιουνίου 2015, στο Ξενοδοχείο Divani Caravel, Πρόεδρος του οποίου είναι ο καθηγητής καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννης Λεκάκης.
Ειδικότερα, στο συνέδριο θα αναπτυχθούν θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο καρδιολόγο στην καθημερινή κλινική πράξη, μεταξύ αυτών και οι εφαρμογές της μαγνητικής τομογραφίας καρδιάς στην κλινική πράξη, οι οποίες θα αναπτυχθούν σε στρογγυλή τράπεζα που αφορά την καρδιαγγειακή απεικόνιση.
Όπως είναι γνωστό η απεικόνιση της καρδιάς με μαγνητική τομογραφία κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στις τεχνικές που στοχεύουν στη διερεύνηση των καρδιακών παθήσεων. Η αναίμακτη απεικόνιση των στεφανιαίων αρτηριών αποτελεί μια νέα κατάκτηση της αξονικής τομογραφίας. Στη διάρκεια του συνέδριου θα αναλυθούν οι ενδείξεις και ο πληθυσμός-στόχος για την εφαρμογή της διαγνωστικής τεχνικής ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο διαγνωστικό και θεραπευτικό όφελος σε άτομα με κίνδυνο για την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου.
Η υβριδική απεικόνιση με συνδυασμό σπινθηρογραφήματος μυοκαρδίου, αξονικής τομογραφίας καρδιάς και τομογραφίας με ποζιτρόνια προσελκύει το ενδιαφέρον των ερευνητών γιατί εξασφαλίζει την ταυτόχρονη απεικόνιση της δομής του στεφανιαίου αγγειακού δικτύου και της αιμάτωσης/ μεταβολισμού των μυοκαρδιακών κυττάρων. Στη στρογγυλή τράπεζα θα παρουσιασθούν οι κλινικές εφαρμογές της υβριδικής απεικόνισης για την κατάδειξη της ισχαιμίας -βιωσιμότητας του μυοκαρδίου σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο και η συμβολή των νέων τεχνικών στη επιλογή της βέλτιστης θεραπευτικής προσέγγισης του καρδιοπαθή.
Η ηχωκαρδιογραφία αποτελεί το πιο πολύτιμο όπλο του συγχρόνου καρδιολόγου. Στο συνέδριο θα παρουσιασθούν όλες οι εξελίξεις στις νεότερες τεχνικές που αφορούν την απεικόνιση της μυοκαρδιακής παραμόρφωσης, συσπείρωσης-αποσυσπείρωσης της αριστερής κοιλίας και την εκτίμηση της δομής και λειτουργίας των καρδιακών κοιλοτήτων με την τρισδιάστατη απεικόνιση.
Η αρτηριακή υπέρταση ως παράγοντας εμφάνισης καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας, με την κολπική μαρμαρυγή, τη στεφανιαία νόσο, την καρδιακή ανεπάρκεια, τη νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, το ανεύρυσμα της θωρακικής αορτής και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια να αποτελούν τις συχνότερες επιπλοκές της, θα απασχολήσει εκτεταμένα τους συνέδρους.
Η θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης βασίζεται τόσο σε βελτίωση των υγιεινοδιαιτητικών συνθηκών όσο και σε ένα μεγάλο αριθμό ομάδων φαρμάκων. Παρόλα αυτά, τα ποσοστά των υπερτασικών ασθενών, που λαμβάνουν την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και επιτυγχάνουν μείωση της αρτηριακής πίεσης στα επιθυμητά επίπεδα αλλά και βελτίωση των βλαβών οργάνων- στόχων, παραμένουν μικρά (<35% του συνόλου των υπερτασικών ασθενών). Μία σειρά επεμβατικών μεθόδων, που στοχεύουν είτε στην τροποποίηση της δραστηριότητας του αυτονόμου νευρικού συστήματος (νεφρική απονεύρωση, διέγερση καρωτιδικών τασεουποδοχέων) είτε στην αποσυμφόρηση του αρτηριακού δικτύου (αρτηριοφλεβώδης αναστόμωση) προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να βελτιώσουν συνδυαστικά τα αποτελέσματα της φαρμακευτικής αγωγής στη θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης.
Η συμπαθητική απονεύρωση των νεφρικών αρτηριών ως θεραπευτική μέθοδος της ανθεκτικής υπέρτασης διανύει πια την περίοδο της ωριμότητάς της με συγκεκριμένες ενδείξεις για την εφαρμογή της. Η μέθοδος της διέγερσης των καρωτιδικών τασεουποδοχέων παρά την ετερόπλευρη μόνο εφαρμογή της (αντί της παλαιότερης αμφοτερόπλευρης) έχει να λύσει ακόμα το πρόβλημα των σημαντικών επιπλοκών της. Τέλος, η θεραπευτική πρόταση της αρτηριοφλεβώδους αναστόμωσης στο ύψος των έσω λαγονίων αγγείων θα μπορούσε να ελαττώσει τις περιφερικές αντιστάσεις και να μειώσει την αρτηριακή πίεση αλλά επιβαρύνει σημαντικά τη φλεβική κυκλοφορία και δεν φείδεται επιπλοκών. Ούτως ή άλλως, έχουμε εισέλθει πια στην εποχή της επεμβατικής αντιμετώπισης της αρτηριακής υπέρτασης όπου η κάθε προτεινόμενη μέθοδος θα δοκιμαστεί με τη σειρά της και είτε θα επιβεβαιωθεί και θα παραμείνει στη θεραπευτική φαρέτρα είτε θα απορριφθεί και θα μείνει στην ιστορία της Ιατρικής.
Σήμερα, oι διαδερμικές καρδιακές επεμβάσεις έχουν εξελιχθεί σε βαθμό που να συναγωνίζονται ή να ξεπερνούν συχνά τα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας.
Αναμφίβολα, η πρώτη επιλογή στη συντρηπτική πλειονότητα των ασθενών τόσο σε σταθερή ΣΝ όσο και στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα, είναι η εμφύτευση ενδοπροθέσεων που αποδεσμεύουν φάρμακα (DES). Μεταναλύσεις έχουν δείξει καλύτερη μακροπρόθεσμη κλινική έκβαση των DES σε σύγκριση με τις μη επικελυμένες ενδοπροθέσεις (BMS) ενώ έχουν φανεί εξίσου αποτελεσματικά για τη θεραπεία σύμπλοκων βλαβών, μεταξύ άλλων και επιλεγμένων βλαβών του κυρίως στελέχους της αριστερής στεφανιαίας αρτηρίας σε σύγκριση με τη χειρουργική επέμβαση. Νέες τεχνολογίες έχουν αναπτυχθεί, με την προσθήκη στη θεραπευτική μας φαρέτρα ενδοπροθέσεων με βιοαποροφήσιμα πολυμερή όπως και πλήρως βιοαποροφήσιμες ενδοπροθέσεις, με καλά αποτελέσματα.
Τα αποτελέσματα μελετών για τη χρήση πλήρως βιοαπορροφήσιμων ενδοπροθέσεων υπήρξαν αρκετά ευνοϊκά, με παρόμοια καρδιαγγειακά συμβάματα αλλά λιγότερες υποτροπές ισχαιμίας συγκριτικά με τα μεταλλικά DES. Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αξιοσημείωτα δεδομένων των λιγότερο ευνοϊκών άμεσων αγγειογραφικών αποτελεσμάτων στην ομάδα των βιοαπορροφήσιμων ενδοπροθέσεων, κυρίως εξαιτίας της μικρής εμπειρίας στη χρήση των συσκευών αυτών. Η προσδοκία για τα BVS είναι ότι θα μειώσει τον μακροχρόνιο κίνδυνο εμφάνισης ισχαιμικών επεισοδίων πέραν του 1 έτους έναντι των μεταλλικών stents. Φυσικά θα χρειαστούν μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες με μακροχρόνια παρακολούθηση προκειμένου να τεκμηριωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους.
Νέας τεχνολογίας μεταλλικές ενδοπροθέσεις (DES) με βιοπορροφήσιμο πολυμερές και εξαιρετικά λεπτό σκελετό παρουσιάστηκαν πρόσφατα και εμφάνισαν σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό κλινικών συμβαμάτων έναντι των stents με βιοπορροφήσιμο πολυμερές που είχαν μεγαλύτερο πάχους σκελετού.
Πρόσφατες μελέτες επίσης έχουν δείξει ότι οι φαρμακοεκλύοντες αεροθάλαμοι (DEB) ίσως να αποτελούν μια εναλλακτική λύση για την επαναγγείωση σε ασθενείς οι οποίοι δεν είναι καλοί υποψήφιοι για την εμφύτευση DES.
Η διαδερμική θεραπεία των βαλβιδοπαθειών είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της επεμβατικής καρδιολογίας που μας επιφυλάσσει σημαντικές προόδους, ειδικά στις δομικές καρδιοπάθειες. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιτυχημένη σε άνθρωπο επέμβαση διαδερμικής αντικατάστασης της μιτροειδούς βαλβίδας με καλά κλινικά αποτελέσματα.
Η μελέτη PARTNER έδειξε ότι η διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας, σε ασθενείς υψηλού διεγχειρητικού κινδύνου με σοβαρή αορτική στένωση ως εναλλακτική θεραπεία της χειρουργικής θεραπείας είναι αποτελεσματική. Εξάλλου σε ασθενείς με απαγορευτικό διεγχειρητικό κίνδυνο και σοβαρή αορτική στένωση, η διαδερμική αντικατάσταση της βαλβίδας βελτιώνει την επιβίωση και τη λειτουργική ικανότητα έναντι της συντηρητικής αγωγής.
Ασθενείς ενδιάμεσου διεγχειρητικού κινδύνου μετά τη διαδερμική αντικατάσταση της στενωμένης αορτικής βαλβίδας είχαν αξιοσημείωτα χαμηλή θνησιμότητα στις 30 ημέρες. Εμφάνισαν επίσης χαμηλά ποσοστά επιπλοκών, κυρίως αγγειακές επιπλοκές αλλά και διαταραχές αγωγής που χρειάστηκαν εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη.
Μια πρόσφατη μελέτη που τυχαιοποίησε ασθενείς, στη μεγάλη τους πλειοψηφία χαμηλού κινδύνου, σε διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας έναντι της χειρουργικής θεραπείας έδειξε ότι το πρωτεύον καταληκτικό σημείο δεν ήταν στατιστικά σημαντικά διαφορετικό μεταξύ των δύο ομάδων στα δύο έτη.
Νέες συσκευές για διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας, οι οποίες μπορούν να επανατοποθετηθούν, είναι πλήρως ανακτήσιμες και έχουν χαρακτηριστικά ελαχιστοποίησης της παραβαλβιδικής διαφυγής έχουν ήδη εισέλθει στην αγορά.
Πρόσφατα έγινε για πρώτη φορά στον άνθρωπο διαδερμική θεραπεία της τριγλώχινας βαλβίδας χωρίς σημαντικές επιπλοκές και με βελτίωση των υπερηχωγραφικών παραμέτρων και των συμπτωμάτων σε ηλικιωμένους ασθενείς με μεμονωμένη παλινδρόμηση.
Συμπερασματικά, στο μέλλον, είναι πολύ πιθανόν η πλειοψηφία των καρδιαγγειακών νοσημάτων να αντιμετωπίζεται με επεμβατικές μη χειρουργικές μεθόδους.
ιατρονετ

Categories: iatrika

Αυτόματοι Εξωτερικοί Απινιδωτές

Αυτόματοι Εξωτερικοί Απινιδωτές

·   Τι είναι ο αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής?

Αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής ( AED ) είναι μια συσκευή που αναλύει τον καρδιακό ρυθμό και αν διαγνώσει κάποιο πρόβλημα το οποίο χρίζει απινίδωσης ,τότε προχωράει στην απινίδωση για να επαναφέρει τον καρδιακό ρυθμό στην σωστή συχνότητα του. Επειδή είναι ιδιαίτερα μικρά σε μέγεθος και πολύ εύκολα και απλά στην χρήση τους έχουν τοποθετηθεί σε πολλά σημεία όπως ξενοδοχεία, υπουργεία, συνεδριακοί και εκθεσιακοί χώροι, γήπεδα, χώροι συναυλιών, πλοία όλων των τύπων (κρουαζιερόπλοια, yachts, ιστιοπλοϊκά, εμπορικά) χώροι αθλοπαιδιών, χιονοδρομικά κέντρα, σχολεία, γυμναστήρια, εργοστάσια, ιδιωτικές εταιρίες περιπολικά αστυνομίας, πυροσβεστικά οχήματα ναυαγοσώστες με αποκλειστικό στόχο να μεγαλώσει ο αριθμός ευκαιριών για να σωτηρία των ατόμων που έχουν υποστεί ανακοπή καρδιάς. Η Ξαφνική ανακοπή καρδιάς είναι γνωστή και ως κοιλιακή μαρμαρυγή (ventricular fibrillation VT) και είναι μια δυσλειτουργία της καρδιάς η οποία έχει σαν αποτέλεσμα τον θάνατο του ασθενούς.
Δυστυχώς μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας και χωρίς προειδοποίηση. Ενώ πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν άτομα τα οποία έχουν καρδιακά προβλήματα ή έχουν κάνει εγχειρήσεις bypass , μπαλονάκι, stent, αγγειοπλαστική, κ.α. καθώς επίσης και άτομα με ύποπτο κληρονομικό παρελθόν.

Μπορεί να τον χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε πολίτης έχει παρακολουθήσει ειδικά εκπαιδευτικά σεμινάρια ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΣ (δηλ. χρήση του αυτομάτου εξωτερικού απινιδωτή και τεχνητής αναπνοής) και από ηλικίες 12 και πάνω. Οι περισσότεροι αυτόματοι εξωτερικοί απινιδωτές είναι σχεδιασμένοι για να χρησιμοποιούνται σε έκτακτες περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει άμεση ιατρική βοήθεια.

 Θα πρέπει οι αυτόματοι εξωτερικοί απινιδωτές να υπάρχουν σε δημόσιους χώρους ?

Ναι. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίοι οι αυτόματοι εξωτερικοί απινιδωτές επειδή κάθε δευτερόλεπτο που περνάει είναι κρίσιμο για τον ασθενή που έχει υποστεί ανακοπή καρδιάς. Επίσης σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό ο χρήστης του αυτομάτου εξωτερικού απινιδωτή να παραδίνει ταυτόχρονα και τεχνητή αναπνοή ( CPR ). Σχεδόν όλα τα αεροπλάνα πλέον είναι εξοπλισμένα με αυτομάτους εξωτερικούς απινιδωτές (όπως η AEGEAN AIRLINES και οι ΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ στα υπερατλαντικά ταξίδια της).

Καθημερινά πολλοί συνάνθρωποι μας χάνουν την ζωή τους από ξαφνική ανακοπή καρδιάς σε πολλούς δημόσιους αλλά και ιδιωτικούς χώρους, και ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αυτήν την στιγμή είναι να υπάρχει ένας αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής έτοιμος προς χρήση.

ΜΑΝΤΖΑΛΑΡΔΑς ΕΥΑΓΓΕΛΟς

ΕΙΔΙΚΟΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ

Categories: iatrika