Ο φτωχός ύπνος διπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής

Ο φτωχός ύπνος διπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής στους άντρες

• Iatronet

Όσον αφορά την υγεία της καρδιάς, ο φτωχός ύπνος τη νύχτα μπορεί ενδεχομένως να είναι το ίδιο βλαβερός με το κάπνισμα.
Ερευνητές ανακάλυψαν ότι διαταραχές ύπνου μπορεί ενδεχομένως να διπλασιάζουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου στους άντρες.
Η καθηγήτρια Valery Gafarov, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, δήλωσε ότι ο ύπνος στην έρευνα συνδέθηκε με διπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και μέχρι τετραπλάσιο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η έρευνα περιέλαβε αντιπροσωπευτικό δείγμα 657 αντρών, ηλικίας 25-64 ετών, χωρίς ιστορικό καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή διαβήτη, στο Novosibirsk, της Ρωσίας.
Η ποιότητα του ύπνου αξιολογήθηκε όταν άρχισε η έρευνα, το 1994. Τα επόμενα 14 χρόνια καταγράφηκαν περιστατικά εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, σχεδόν δυο τρίτα των συμμετεχόντων που εμφάνισαν καρδιακή προσβολή εμφάνιζαν επίσης διαταραχή ύπνου.
Άντρες με διαταραχή ύπνου είχαν κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου που ήταν 2 έως 2,6 φορές υψηλότερος και κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου που ήταν 1,5 έως 4 φορές υψηλότερος από αυτόν όσων δεν είχαν διαταραχή ύπνου στα 5 έως 14 χρόνια παρακολούθησης.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο EuroHeartCare 2015, που πραγματοποιήθηκε στο Dubrovnik της Κροατίας.

Categories: iatrika

smartphones

Μακριά και από καλώδια υψηλής τάσης

Σε απόσταση ασφαλείας τα smartphones από τα άτομα με βηματοδότη

---

Μιλάνο, Ιταλία

Τα άτομα με βηματοδότη ή εμφυτεύσιμο απινιδωτή, πρέπει να διατηρούν σε απόσταση ασφαλείας το έξυπνο κινητό τους, σύμφωνα με γερμανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας στο Μιλάνο.

Παράλληλα, μια καναδική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ίδιο συνέδριο προειδοποιεί τους συγκεκριμένους ασθενείς να αποφεύγουν να στέκονται κοντά σε καλώδια που μεταφέρουν ρεύμα υψηλής τάσης.

Στην περίπτωση της γερμανικής μελέτης, ερευνητές του Καρδιολογικού Κέντρου του Μονάχου, με επικεφαλής τον Δρ Κάρστεν Λένερτς, μελέτησαν τις πιθανές επιπτώσεις του έξυπνου κινητού στις ηλεκτρονικές συσκευές που υποβοηθούν την καρδιά.

Η μελέτη έγινε με τρία διαφορετικά κινητά (Samsung Galaxy, Nokia Lumia και HTC One) σε 308 ασθενείς (147 με βηματοδότη και 161 με εμφυτευμένο απινιδωτή), ενώ παράλληλα οι ασθενείς υποβάλλονταν σε ηλεκτροκαρδιογραφήματα για να εντοπισθεί τυχόν παρεμβολή από τα τηλέφωνα στις καρδιολογικές συσκευές.

Διαπιστώθηκε δυνητικά επικίνδυνη παρεμβολή σε έναν ασθενή από τους 308 (ποσοστό 0,3%), ο απινιδωτής του οποίου μπέρδεψε τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα του κινητού με τα ηλεκτρικά σήματα της καρδιάς.

«Οι βηματοδότες μπορεί λανθασμένα να ανιχνεύσουν την ηλεκτρονική παρεμβολή από τα έξυπνα κινητά ως καρδιακά σήματα, με συνέπεια να σταματήσουν προσωρινά να λειτουργούν, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει συγκοπή. Στην περίπτωση των εμφυτεύσιμων απινιδωτών, μπορεί να προκληθεί επώδυνο σοκ» εξηγήσε ο Δρ Λένερτς.

Οι πιο επικίνδυνες στιγμές για ηλεκτρομαγνητική παρεμβολή από το κινητό είναι όταν ο ασθενής καλεί κάποιον και το τηλέφωνό του συνδέεται στο δίκτυο και όχι όταν μιλά. Ο Λένερτς επεσήμανε πως δεν είναι συχνό φαινόμενο μια τέτοια παρεμβολή, αλλά μπορεί να συμβεί, συνεπώς πρέπει ο ασθενής να προσέχει και να μην πλησιάζει το τηλέφωνό του στην περιοχή της καρδιάς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, τόσο οι κατασκευαστές συσκευών κινητής τηλεφωνίας, όσο και αρμόδια εποπτικά όργανα, όπως ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), συστήνουν γενικώς την τήρηση απόστασης ασφαλείας (15 - 20 εκατοστών) μεταξύ βηματοδότη και κινητού τηλεφώνου. Η σύσταση βασίζεται σε μελέτες που είχαν γίνει τουλάχιστον μια δεκαετία προ της εμφάνισης των smartphones.

Στη δεύτερη μελέτη οι ερευνητές, με επικεφαλής την καρδιολόγο Κάτια Ντίρντα του Καρδιολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, εξέθεσαν 21 βηματοδότες και 19 εμφυτεύσιμους απινιδωτές από πέντε διαφορετικούς κατασκευαστές σε ηλεκτρικά πεδία υψηλής ισχύος (έως 20 kV/m). Η έρευνα έγινε λόγω ανησυχιών για τους ασθενείς με τέτοιες συσκευές, όταν αυτοί περνούν πεζή ή με το ποδήλατό τους κάτω ή δίπλα από γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής ισχύος ή όταν εργάζονται σε τέτοιους υποσταθμούς.

Σύμφωνα με τη Δρ Ντίρντα, πράγματι αυτά τα ισχυρά ηλεκτρικά πεδία μπορούν να προκαλέσουν παρεμβολές στις συσκευές της καρδιάς. Αν και το πρόβλημα δεν είναι σημαντικό, προφυλάξεις πρέπει να λαμβάνονται.

Όπως ανέφερε, «δεν υπάρχει ανάγκη οι ασθενείς με βηματοδότη ή απινιδωτή να αποφεύγουν να περάσουν κάτω από γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής ισχύος, όμως θα πρέπει να αποφεύγουν να στέκονται κάτω από αυτές. Το πέρασμα κοντά από τους πυλώνες αλλά όχι ανάμεσά τους περιορίζει περισσότερο την έκθεση στο ηλεκτρικό πεδίο».

Εξάλλου, σύμφωνα με τους ερευνητές, αν κανείς βρίσκεται μέσα σε αυτοκίνητο, αυτό λειτουργεί σαν «κλωβός Φαραντέι», προστατεύοντας όσους βρίσκονται στο όχημα, συνεπώς δεν υπάρχει πρόβλημα να οδηγήσει κανείς ακόμη και κάτω από γραμμές υψηλής ισχύος.

Τέλος, για τις γραμμές που μεταφέρουν ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια και δεν είναι υψηλής ισχύος, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθώς το ηλεκτρικό πεδίο που παράγουν, είναι πολύ χαμηλό.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Categories: iatrika

σοκολάτα

Η κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να αποτρέψει καρδιαγγειακή νόσο

Οι λάτρεις της σοκολάτας μπορούν πλέον να χαίρονται: σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας βρετανικής μελέτης που δημοσιεύτηκε στην έκδοση «Heart» (Καρδιά), η τακτική κατανάλωση της δημοφιλούς γλυκιάς ουσίας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen ανέλυσαν στοιχεία από 21.000 συμμετέχοντες στη μελέτη EPIC Norfolk, όπως και βιβλιογραφικές αναφορές που καλύπτουν τη σοκολάτα και τις καρδιακές νόσους. Ο μέσος όρος κατανάλωσης σοκολάτας ανήλθε σε επτά γραμμάρια ανά ημέρα, η κατανάλωση κυμάνθηκε από καθόλου σοκολάτα (περίπου 20 τοις εκατό) έως 100 γραμμάρια ανά ημέρα. Το 14 τοις εκατό των συμμετεχόντων εμφάνισαν καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια των 12 ετών της μελέτης.
Σε σύγκριση με όσους δεν κατανάλωναν καθόλου σοκολάτα, οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν σοκολάτα είχαν 11 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιαγγειακή νόσο και 25 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από αυτή την αιτία. Επιπλέον, είχαν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, χαμηλότερες βαθμολογίες φλεγμονής και χαμηλότερα ποσοστά διαβήτη. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν σοκολάτα τακτικά είχαν ακόμη χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και υψηλότερα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας και ήταν, κατά μέσο όρο, νεότεροι.
Τα άτομα με την υψηλότερη ημερήσια κατανάλωση παρουσίασαν κατά 23 τοις εκατό μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτά τα αποτελέσματα ίσχυαν όχι μόνο για τη μαύρη σοκολάτα, αλλά και για τη σοκολάτα γάλακτος.
Επειδή αυτή ήταν μόνο μια μελέτη παρατήρησης, δεν μπορεί να γίνει αιτιώδης συσχέτιση, τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης. Ωστόσο, τα συνδυασμένα δεδομένα δείχνουν ότι η υψηλότερη κατανάλωση σοκολάτας συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο μελλοντικής καρδιαγγειακής νόσου.
 univadis.gr

Categories: iatrika

βιοαπορροφήσιμο stent

Το πρώτο βιοαπορροφήσιμο stent β΄ γενιάς για στένωση αρτηριών

• Iatronet

Το πρώτο στην Ελλάδα βιοαπορροφήσιμο stent δεύτερης γενιάς - ό, τι πιο σύγχρονο διεθνώς, στην επεμβατική καρδιολογία – εμφυτεύθηκε με επιτυχία σε 42χρονο ασθενή του Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης, από τον επεμβατικό καρδιολόγο, Δρ. Λάμπρο Καραγκούνη, Διευθυντή του Εργαστηρίου Καρδιακού Καθετηριασμού και Επεμβατικής Καρδιολογίας.
Το νέο βιοαπορροφήσιμο stent ενδείκνυται για ασθενείς που πάσχουν από επιμήκεις στενώσεις των στεφανιαίων αρτηριών ειδικά στην πρόσθια κεντρική αρτηρία. Αποτελεί ελπιδοφόρα εξέλιξη ειδικά για νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα χρειασθούν αρκετές επαναληπτικές επεμβάσεις στα αγγεία, λόγω εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου. Ενδεικτικά, ο ασθενής που έλαβε το πρώτο stent δεύτερης γενιάς στο Διαβαλκανικό, αντιμετώπιζε πρόβλημα στεφανιαίας νόσου από τα 35 του.
Όπως σημειώνει ο Δρ. Λ. Καραγκούνης, «το συγκριτικό πλεονέκτημα των stent δεύτερης γενιάς, έγκειται στο γεγονός ότι ο βαθμός δυσκολίας εμφύτευσης είναι μικρότερος και ο βαθμός απορρόφησης από τον οργανισμό, ταχύτερος. Πρόκειται για μία σημαντική εξέλιξη στην επεμβατική καρδιολογία. Τα προγενέστερα μεταλλικά stent, επειδή παραμένουν μόνιμα εμφυτευμένα στο τοίχωμα του αγγείου, περιορίζουν σημαντικά μελλοντικές θεραπευτικές επιλογές, όπως η αορτοστεφανιαία παράκαμψη στην περιοχή εμφύτευσής του. Επίσης, στο τοίχωμα του αγγείου μπορεί να δημιουργηθεί ουλή λόγω φλεγμονώδους αντίδρασης στην παρουσία του μεταλλικού stent».
Τα νέα βιοαπορροφήσιμα stent μετά την εμφύτευσή τους απελευθερώνουν τοπικά φαρμακευτική ουσία που εμποδίζει την επαναστένωση. Σε διάστημα δύο ετών, αποκαθιστούν την αγγειακή λειτουργία και αποδομούνται πλήρως. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους, έχει αποδειχθεί με μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες.

Categories: iatrika

διακοπή του καπνίσματος

Η διακοπή του καπνίσματος έχει σίγουρα τεράστια οφέλη για την υγεία μας. Ποια είναι και σε πόσο χρόνο εμφανίζονται;

Πηγή: iatronet.gr

Το να κόψει κάποιος το κάπνισμα είναι από τις δυσκολότερες αποφάσεις, όπως όλοι οι εθισμοί, άλλωστε. Δεν είναι τυχαίο που στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζονται αρκετές προσπάθειες μέχρι να πετύχουμε τον στόχο μας. Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά στα οφέλη που έχει για την υγεία μας το κόψιμο του τσιγάρου, και ας τα αφήσουμε να μας εμπνεύσουν, και να “ατσαλώσουν” τη θέλησή μας.
Χωρίς το κάπνισμα:

• Η αναπνοή, τα ρούχα και τα μαλλιά μας μυρίζουν καλύτερα
• Επιστρέφει η όσφρησή μας στα φυσιολογικά, το ίδιο και η αίσθηση της γεύσης.
• Τα δάχτυλα και τα νύχια μας γυρνούν στο κανονικό τους χρώμα.
• Τα δόντια μας καθαρίζουν πιο εύκολα.
• Τα παιδιά μας δεν αναγκάζονται να καπνίζουν παθητικά, ούτε και παίρνουν το κακό παράδειγμα.
• Είναι πιο εύκολο να βρούμε δωμάτιο σε ξενοδοχείο.
• Οι μη καπνίζοντες φίλοι μας θα είναι πιο πρόθυμοι να έρχονται στο σπίτι μας.
• Γλυτώνουμε πολλά χρήματα. Καπνίζοντας ένα πακέτο την ημέρα, ξοδεύουμε το λιγότερο 1.200 ευρώ τον χρόνο.

Οφέλη στην υγεία:
Κάποια από τα οφέλη γίνονται εμφανή σχεδόν αμέσως, αλλά συνεχίζουν να αυξάνονται όσο περνάει ο καιρός.

• Σε 20 μόλις λεπτά αφού το κόψουμε, η πίεση και οι παλμοί της καρδιάς πέφτουν στο φυσιολογικό.
• Στις πρώτες 8 ώρες, τα επίπεδα μονοξείδιου του άνθρακα στο αίμα πέφτουν, ενώ το οξυγόνο αυξάνεται.
• Στις πρώτες 24 ώρες, ελαττώνεται ο κίνδυνος για ανακοπή καρδιάς.
• Στις 48 ώρες, τα άκρα των νεύρων αρχίζουν να αναπτύσσονται και οι αισθήσεις της όσφρησης και της γεύσης επιστρέφουν σε φυσιολογικά επίπεδα.
• Μέσα στους 3 πρώτους μήνες, η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται, το περπάτημα γίνεται ευκολότερο, οι πνεύμονες λειτουργούν καλύτερα και οι πληγές κλείνουν γρηγορότερα.
• Στους 9 μήνες, τα αποθέματα ενέργειας είναι μεγαλύτερα, τα συμπτώματα που σχετίζονται με το κάπνισμα (όπως βήχας, δύσπνοια και βουλωμένη μύτη) βελτιώνονται, και δεν αρρωσταίνουμε τόσο εύκολα.
• Στα 5 χρόνια, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του στόματος και των πνευμόνων ελαττώνεται κατά 50% σε σχέση με τους καπνιστές.
• Τέλος, μετά από 10 χρόνια, οι πιθανότητες εγκεφαλικού και καρκίνου έχουν πέσει στα επίπεδα ενός ατόμου που δεν έχει καπνίσει ποτέ.

Ακόμα περισσότερα οφέλη:
Μειώνεται η πιθανότητα σχηματισμού θρόμβων στα πόδια, οι οποίοι μπορεί να ταξιδέψουν προς τους πνεύμονες. Μικρότερες πιθανότητες για στυτική δυσλειτουργία. Λιγότερα προβλήματα κατά την εγκυμοσύνη, και μικρότερες πιθανότητες για επιπλοκές στην υγεία του μωρού. Στους άντρες, η ποιότητα του σπέρματος βελτιώνεται. Τα δόντια, τα ούλα και το δέρμα είναι πιο υγιή.
Αν έχετε παιδιά στο σπίτι, τα οφέλη που θα έχουν αν δεν αναγκάζονται να εισπνέουν τον καπνό σας είναι τα εξής:

• Λιγότερες κρίσεις άσθματος.
• Λιγότερες αρρώστιες, από το κοινό κρύωμα, μέχρι και πνευμονία.
• Λιγότερες πιθανότητες για Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Βρεφών.

 Επιμέλεια: Θοδωρής Διάκος

Categories: iatrika

σοκολάτα!!!!

Αρχική ΣελίδαΕιδήσεις - ΝέαΕπιστήμη & Ζωή

Η σοκολάτα μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου

Η κατανάλωση έως 100 γραμμαρίων σοκολάτας την ημέρα συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με ερευνητές.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση έως 100 γραμμαρίων σοκολάτας την ημέρα συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις υπερ της μείωσης της σοκολάτας για να περιοριστεί ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου.
Αυξανόμενες ενδείξεις υποδεικνύουν ότι υψηλότερη κατανάλωση σοκολάτας συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών γεγονότων.
Ερευνητές σημείωσαν ότι η σοκολάτα γάλακτος μπορεί ενδεχομένως να είναι το ίδιο ωφέλιμη για την καρδιά, όσο η σοκολάτα υγείας.
Η έρευνα, του Chun Shing Kwok, του University of Aberdeen στη Σκοτία, παρακολούθησε την υγεία 21.000 ενηλίκων για σχεδόν 12 χρόνια. Η μέση καθημερινή τους κατανάλωση ήταν 7 γραμμάρια σοκολάτας, από κανένα έως 100 γραμμάρια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε σύγκριση με όσους δεν κατανάλωναν σοκολάτα, η υψηλότερη πρόσληψη συνδέθηκε με 11% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και 25% χαμηλότερο κίνδυνο σχετιζόμενου θανάτου.
Συνδέθηκε επίσης με 9% χαμηλότερο κίνδυνο εισαγωγής στο νοσοκομείο ή θανάτου λόγω στεφανιαίας νόσου, αφού ελήφθησαν υπόψη διατροφικοί παράγοντες.
Η υψηλότερη πρόσληψη σοκολάτας συνδέθηκε παρομοίως με χαμηλότερο κίνδυνο κατά 23% για εγκεφαλικό επεισόδιο, ακόμα και όταν ελήφθησαν υπόψη άλλοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου.
Οι ερευνητές επισκόπησαν τις διεθνείς δημοσιευμένες ενδείξεις για τις σχέσεις μεταξύ σοκολάτας και καρδιαγγειακής νόσου, οι οποίες αφορούσαν σχεδόν 158.000 ανθρώπους.
Από τις 9 σχετικές έρευνες που περιλήφθηκαν στην επισκόπηση, 5 αξιολόγησαν το αποτέλεσμα της στεφανιαίας νόσου και του εγκεφαλικού επεισοδίου και ανακάλυψαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο και για τις 2 νόσους, που συνδεόταν με τακτική κατανάλωση σοκολάτας.
Η τακτική κατανάλωση σοκολάτας συνδέθηκε με 25% χαμηλότερο κίνδυνο κάποιου επεισοδίου καρδιαγγειακής νόσου και με 45% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από τις παραπάνω νόσους.
Πρόκειται για έρευνα παρατήρησης, επομένως δεν μπορούν να εξαχθούν καταληκτικά συμπεράσματα για αιτιατή σχέση, δήλωσαν οι ερευνητές.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού ‘’Heart.’’

Πηγές: ‘’Heart.’’

Categories: iatrika

σιταγλιπτίνη

Δεν επιβαρύνει καρδιολογικά τους διαβητικούς η σιταγλιπτίνη

• Iatronet

Δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων η σιταγλιπτίνη, όταν χορηγείται σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου, ενώ παράλληλα δεν επιβαρύνει τους ασθενείς μέχρι το πρώτο καρδιαγγειακό επεισόδιο.
Τα παραπάνω αποτελέσματα προκύπτουν από την κλινική μελέτη TECOS - Μελέτη Αξιολόγησης των Καρδιαγγειακών Συμβαμάτων σε Ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 – που παρουσιάστηκαν πριν από μερικές ημέρες στο πλαίσιο του 75ου Συνεδρίου της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας και παράλληλα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση New England Journal of Medicine, ανακοίνωσε η MSD.
Πρόκειται για μία συγκριτική μελέτη με εικονικό φάρμακο, στην οποία αξιολογήθηκε η καρδιαγγειακή ασφάλεια της σιταγλιπτίνης (αναστολέας DPP-4 της MSD) όταν προστέθηκε στη συνήθη θεραπεία σε περισσότερους από 14.000 ασθενείς.
Η μελέτη πέτυχε το πρωτεύον σύνθετο τελικό σημείο της μη-κατωτερότητας (το οποίο ορίζεται ως ο χρόνος έως το πρώτο επιβεβαιωμένο επεισόδιο: καρδιαγγειακού θανάτου, μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου, μη θανατηφόρου εγκεφαλικού, ή νοσηλείας λόγω ασταθούς στηθάγχης), σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία χωρίς τη λήψη σιταγλιπτίνης.
Συνολικά στην ανάλυση με πρόθεση θεραπείας (ΙΤΤ), το πρωτεύον τελικό σημείο επετεύχθη στο 11,4% των ασθενών (839 ασθενείς) που έλαβαν σιταγλιπτίνη, σε σύγκριση με το 11,6% των ασθενών (851 ασθενείς) που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Το ποσοστό αυτό έφτανε στο 9,6% των ασθενών (695 ασθενείς) στην κατά πρωτόκολλο ανάλυση (PP) και στις δύο ομάδες, δηλαδή και σε αυτούς οι οποίοι έλαβαν σιταγλιπτίνη και σε όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Επιπλέον, δεν προέκυψε αύξηση της νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και τα ποσοστά θνησιμότητας από οποιαδήποτε αιτία ήταν όμοια και στις δύο ομάδες, στοιχεία που αποτελούσαν τα δευτερεύοντα τελικά σημεία της μελέτης.
«Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 έχουν ανάγκη από αντιυπεργλυκαιμική θεραπεία για να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους. Καθώς οι ασθενείς αυτοί αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο για καρδιαγγειακές επιπλοκές, είναι πολύ σημαντικό να διερευνούμε την ΚΑ ασφάλεια αυτών των θεραπειών,» ανέφερε ο συν-προεδρεύων της μελέτης Rury Holman, καθηγητής – διευθυντής του τμήματος Διαβητικών Φαρμάκων και Κλινικών Μελετών Διαβήτη, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Τα αποτελέσματα της TECOS έδειξαν ότι η σιταγλιπτίνη δεν αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε ένα πολυποίκιλο σύνολο ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου».
«Πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης TECOS προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το καρδιαγγειακό προφίλ ασφάλειας της σιταγλιπτίνης», δήλωσε ο Δρ. Roger M. Perlmutter, πρόεδρος των Εργαστηρίων Έρευνας της MSD. «Η μελέτη καρδιαγγειακού κινδύνου TECOS αντανακλά τις βέλτιστες προσπάθειες των κλινικών ερευνητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Ινστιτούτου Κλινικών Ερευνών Ντιούκ και της MSD εκ μέρους των ασθενών που υποφέρουν παγκοσμίως από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2».

Η σιταγλιπτίνη

Η σιταγλιπτίνη ενδείκνυται ως επιπρόσθετη στη δίαιτα και την άσκηση σε ενήλικες ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 για τη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου: ως μονοθεραπεία σε ασθενείς που δεν ελέγχονται επαρκώς με δίαιτα και άσκηση μόνον και για τους οποίους η μετφορμίνη δεν είναι κατάλληλη λόγω αντενδείξεων ή μη ανεκτικότητας ή ως διπλός ή τριπλός συνδυασμός με άλλα φάρμακα και ινσουλίνη όταν αυτά δεν παρέχουν επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο.
Η σιταγλιπτίνη αντενδείκνυται σε ασθενείς με υπερευαισθησία σε οποιοδήποτε από τα συστατικά αυτού του προϊόντος και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 ή για την αντιμετώπιση της διαβητικής κετοξέωσης (ΔΚΟ).
Στις κλινικές μελέτες μονοθεραπείας και συνδυασμού με άλλους παράγοντες, οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της σιταγλιπτίνης περιελάμβαναν υπογλυκαιμία, ρινοφαρυγγίτιδα, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, πονοκέφαλο και περιφερικό οίδημα, ενώ η υπογλυκαιμία έχει αναφερθεί και μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου. Οι ασθενείς που λαμβάνουν σιταγλιπτίνη θα πρέπει να ενημερώνουν άμεσα το θεράποντα ιατρό τους και, ενδεχομένως, να διακόπτουν το φάρμακο σε περίπτωση εμφάνισης σοβαρού, επίμονου πόνου στην κοιλιά ή αναφυλακτικών/αναφυλακτοειδών αντιδράσεων, καθώς, μετά την κυκλοφορία της σιταγλιπτίνης, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις παγκρεατίτιδας και σοβαρών αντιδράσεων υπερευαισθησίας σε ασθενείς που ελάμβαναν το φάρμακο.

Πρόσθετα ευρήματα

H TECOS ήταν μια μελέτη βασισμένη σε συμβάματα, για την αξιολόγηση της μακροχρόνιας καρδιαγγειακής ασφάλειας της προσθήκης σιταγλιπτίνης στη συνήθη θεραπεία, σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία χωρίς σιταγλιπτίνη, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και διαγνωσμένη καρδιαγγειακή νόσο.
Επιπρόσθετα της επίτευξης του πρωτεύοντος σύνθετου τελικού σημείου της μελέτης για τη μη αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου, η σιταγλιπτίνη πέτυχε και το δευτερεύον σύνθετο τελικό σημείο (το οποίο ορίζεται ως ο χρόνος ως το πρώτο επιβεβαιωμένο επεισόδιο: καρδιαγγειακού θανάτου, μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου, μη θανατηφόρου εγκεφαλικού), επιδεικνύοντας μη – κατωτερότητα σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία χωρίς σιταγλιπτίνη (HR=0,99; 95% Cl [0,89 – 1,11]; p<0,001 για μη – κατωτερότητα).
Στα επιπρόσθετα δευτερεύοντα τελικά σημεία που αξιολογούσαν το πρώτο επιβεβαιωμένο επεισόδιο, νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια αναφέρθηκε σε 3,1% των ασθενών που έλαβαν σιταγλιπτίνη (228 ασθενείς) και σε 3,1% των ασθενών (229 ασθενείς) που έλαβαν εικονικό φάρμακο (HR=1,00; 95% Cl [0,83 – 1,20]).
Η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες θεραπείας με τα ποσοστά να είναι 7,5% των ασθενών στην ομάδα της σιταγλιπτίνης (547 ασθενείς) και 7,3% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (537 ασθενείς) (HR=1,01; 95% Cl [0,90 – 1,14]).
Η οξεία παγκρεατίτιδα ήταν σπάνια και διαπιστώθηκε σε 0,3% των ασθενών της ομάδας σιταγλιπτίνης (23 ασθενείς) και σε 0,2% των ασθενών της ομάδας του εικονικού φαρμάκου (12 ασθενείς); η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική μεταξύ των δύο ομάδων (p=0,065). Επίσης, σπάνιος ήταν ο καρκίνος του παγκρέατος, που διαπιστώθηκε σε 0,1% των ασθενών της ομάδας σιταγλιπτίνης (9 ασθενείς) και 0,2% των ασθενών της ομάδας του εικονικού φαρμάκου (14 ασθενείς) και δεν ήταν στατιστικά διαφορετικός μεταξύ των δύο ομάδων (p=0,322).
Σε πρόσθετες δευτερεύουσες αναλύσεις του σύνθετου σημείου νοσηλείας από καρδιακή ανεπάρκεια ή καρδιαγγειακού θανάτου, η πρώτη επιβεβαιωμένη νοσηλεία από καρδιακή ανεπάρκεια ή καρδιαγγειακό θάνατο συνέβη σε 7,3% της ομάδας σιταγλιπτίνης (538 ασθενείς) έναντι 7,2% της ομάδας εικονικού φαρμάκου (525 ασθενείς) (HR=1,02; 95% Cl [0,90 – 1,15]). Το ποσοστό των ασθενών με καρδιαγγειακό θάνατο ήταν 5,2% στην ομάδα σιταγλιπτίνης (380 ασθενείς) έναντι 5,0% της ομάδας εικονικού φαρμάκου (366 ασθενείς) (HR=1,03; 95% Cl [0,89 – 1,19]).
Το ποσοστό των ασθενών με μη καρδιαγγειακό θάνατο ήταν 2,3% και στις δύο ομάδες. Θάνατος από λοίμωξη συνέβη σε 0,6% και 0,7% στις δύο ομάδες σιταγλιπτίνης και εικονικού φαρμάκου αντίστοιχα. Μια μικρή μείωση του εκτιμώμενου ρυθμού σπειραματικής διήθησης eGFR, παράγοντα μέτρησης της νεφρικής λειτουργίας, παρατηρήθηκε και στις δύο ομάδες κατά τη διάρκεια της μελέτης: τον 48ο μήνα η μέση αλλαγή της αρχικής τιμής της eGFR ήταν -4,0+19,4 mL/min/1,73m2 στην ομάδα της σιταγλιπτίνης σε σύγκριση με το -2,8+18,3 mL/min/1,73m2 της ομάδας εικονικού φαρμάκου.
Για την ελαχιστοποίηση οιασδήποτε πιθανής επίδρασης που μπορεί να προκαλέσει η διαφορά ελέγχου γλυκόζης στα καρδιαγγειακά αποτελέσματα, η μελέτη στόχευσε στην επίτευξη παρόμοιων ελέγχων γλυκόζης (γλυκαιμικών ισορροπιών) μεταξύ των δύο ομάδων. Στους τέσσερις μήνες, το μέσο επίπεδο γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c ήταν 0,4% μικρότερο στην ομάδα σιταγλιπτίνης έναντι της ομάδας εικονικού φαρμάκου, ποσοστό που μειώθηκε ακόμα περισσότερο στο 0,1% κατά τη διάρκεια των επανελέγχων των ασθενών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μια συνολική διαφορά της τάξεως του -0,29% σε ασθενείς της ομάδας σιταγλιπτίνης έναντι αυτών της ομάδας εικονικού φαρμάκου. Σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο, λιγότεροι ασθενείς της ομάδας σιταγλιπτίνης έλαβαν αντιυπεργλυκαιμικούς παράγοντες κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης (1.591 έναντι 2.046 ασθενών αντίστοιχα; p<0,001) και ήταν λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν χρόνια θεραπεία ινσουλίνης (542 έναντι 744 ασθενών αντίστοιχα; p,0,001).

Μέθοδοι μελέτης και σχεδιασμός

Η TECOS είχε επικεφαλής μια ανεξάρτητη ακαδημαϊκή ερευνητική συνεργασία μεταξύ της Ομάδας Δοκιμών Διαβήτη (DTU) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και του Ινστιτούτου Κλινικών Δοκιμών του Πανεπιστημίου Ντιούκ (DCRI) και επιχορηγήθηκε από την MSD. Ένα σύνολο 14.735 ασθενών από 38 χώρες τυχαιοποιήθηκε μεταξύ Δεκεμβρίου 2008 και Ιουλίου 2012. Εξ αυτών, 14.671 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση πρόθεσης θεραπείας (ITT), με 7.322 να εισάγονται στην ομάδα σιταγλιπτίνης και 7.339 στην ομάδα εικονικού φαρμάκου, επιπρόσθετα της συνήθους θεραπείας τους. Η διάμεση περίοδος παρακολούθησης των ασθενών ήταν τρία χρόνια, με μέγιστη περίοδο παρακολούθησης τα 5,7 χρόνια.
Οι ασθενείς που εισήχθησαν στη μελέτη είχαν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 με επιβεβαιωμένη καρδιαγγειακή νόσο στις στεφανιαίες, εγκεφαλικές ή περιφερειακές αρτηρίες. Οι ασθενείς είχαν ηλικία τουλάχιστον 50 ετών, είχαν αρχική τιμή HbA1c μεταξύ 6,5 και 8% και έλαβαν σταθερή δόση για τουλάχιστον 3 μήνες είτε: μονοθεραπεία, ή διπλό συνδυασμό μετφορμίνης, πιογλιταζόνης ή μιας σουλφονυλουρίας; ή ινσουλίνη ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με σταθερή δόση μετφορμίνης. Οι συμμετέχοντες έλαβαν σιταγλιπτίνη 100 mg ημερησίως με τυχαία επιλογή (50 mg ημερησίως αν η αρχική τιμή eGFR ήταν ≥30 και ≤50 mL/min/1,73m2) ή την αντίστοιχη δοσολογία εικονικού φαρμάκου.
Η πρωτεύουσα υπόθεση μη – κατωτερότητας αξιολογήθηκε προσδιορίζοντας αν το ανώτατο όριο του 95% του διαστήματος εμπιστοσύνης για την αναλογία κινδύνου πρωτεύοντος σύνθετου καρδιαγγειακού τελικού σημείου (χρονικό διάστημα μέχρι το πρώτο επεισόδιο) μεταξύ των ομάδων σιταγλιπτίνης και εικονικού φαρμάκου στον σύμφωνα με το πρωτόκολλο πληθυσμό, δεν θα ξεπερνούσε το 1,3 με μια επιπλέον υποστηρικτική ανάλυση στον πληθυσμό προς θεραπεία (ITT). Αν η μη-κατωτερότητα επιτυγχανόταν για το σύνθετο τελικό σημείο, θα ελεγχόταν και η πιθανή ανωτερότητα στον πληθυσμό προς θεραπεία (ΙΤΤ).
 univadis.g

Categories: iatrika

υπέρταση

Οσα πρέπει να γνωρίζουμε για την υπέρταση

Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκείται στο εσωτερικό των αρτηριών, καθώς η καρδιά συστέλλεται και ωθεί το αίμα διαμέσου των αγγείων. Η συνεχής αυτή ροή αίματος, εφοδιάζει τον οργανισμό με το απαραίτητο οξυγόνο και τις θρεπτικές ουσίες.

Γράφει: Αδαμόπουλος Δημήτρης
Καρδιολόγος

Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκείται στο εσωτερικό των αρτηριών, καθώς η καρδιά συστέλλεται και ωθεί το αίμα διαμέσου των αγγείων. Η συνεχής αυτή ροή αίματος, εφοδιάζει τον οργανισμό με το απαραίτητο οξυγόνο και τις θρεπτικές ουσίες.
Άρα η αρτηριακή πίεση είναι σημαντική για την διατήρηση της ζωής μας. Από την άλλη πλευρά η αυξημένη αρτηριακή πίεση, δημιουργεί προβλήματα τόσο στην καρδιά, όσο και στα αγγεία, με αποτέλεσμα την καρδιακή ανεπάρκεια, την στεφανιαία νόσο, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιo ή τη νεφρική ανεπάρκεια.
Πότε είναι η αρτηριακή πίεση υψηλή;
Η αρτηριακή πίεση είναι υψηλή όταν η συστολική ή η διαστολική ή και οι δύο αυξάνονται και παραμένουν πάνω από τα φυσιολογικά όρια, που για τη συστολική θεωρούνται τα 140mmHg, ενώ για τη διαστολική τα 90mmHg.
Το αίτιο αύξησης της αρτηριακής πίεσης δεν είναι γνωστό στο 90% των περιπτώσεων. Μερικές φορές συμβαίνει λόγω ορμονικών, νεφρικών προβλημάτων ή γενετικών καταστάσεων, που μπορούν να διορθωθούν. Αν και τις περισσότερες φορές το αίτιο δεν είναι γνωστό, οι επιδράσεις είναι.
H υψηλή αρτηριακή πίεση που δεν θεραπεύεται, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές καταστάσεις ή ακόμα να οδηγήσει και στο θάνατο.
Διάγνωση της αρτηριακής υπέρτασης 
Επειδή η υπέρταση σπάνια εμφανίζει συμπτώματα, (αντίθετα με ό,τι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος) ο μόνος τρόπος για να διαγνωσθεί είναι ο τακτικός έλεγχος της αρτηριακής πίεσης.
Εάν η αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική, συνεχίστε να την μετράτε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εάν είναι αυξημένη (έστω και λίγο) συμβουλευθείτε τον γιατρό σας, ώστε να μπορέσετε να την ελέγξετε. Σκεφτείτε ότι είναι στο χέρι σας να προλάβετε τις επιπτώσεις αυτού του σιωπηλού δολοφόνου.
Τρόποι αντιμετώπισης της αρτηριακής πίεσης
Όταν ο γιατρός σας, αποκλείσει την πιθανότητα η αυξημένη αρτηριακή πίεση να έχει κάποια συγκεκριμένη αιτία, το πρώτο βήμα είναι να αποφεύγετε το αλάτι και τα λιπαρά, καθώς και να διαλέξετε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής.
Το αλάτι κάνει τους ιστούς να κατακρατούν υγρά, συμπιέζοντας τις αρτηρίες. Τα λιπαρά συσσωρεύονται και αποφράζουν τις αρτηρίες, ενώ η υπερβολική κατανάλωση λιπαρών οδηγεί σε αύξηση βάρους. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής επιτυγχάνεται με την συχνή άσκηση, τον έλεγχο σωματικού βάρους, την διακοπή του καπνίσματος, τη μείωση άγχους.
Όλα αυτά βοηθούν όχι μόνο στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, αλλά επίσης μειώνουν τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο ή άλλο αγγειακό επεισόδιο, καθώς και σας κάνουν να αισθάνεστε ψυχική και σωματική ευεξία.
Φάρμακα για την υπέρταση
Μερικές φορές οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και στην διατροφή μπορεί να μην επαρκούν για να προστατευθείτε από τα δυσάρεστα αποτελέσματα της υπέρτασης. Σ' αυτές τις περιπτώσεις ο γιατρός σας, θα συνταγογραφήσει φάρμακα για την υπέρταση.
Υπάρχουν πολλά φάρμακα για τον έλεγχο της αυξημένης αρτηριακής πίεσης και το κάθε ένα έχει διαφορετικό τρόπο δράσης. Μην σταματάτε ποτέ τη λήψη των φαρμάκων χωρίς να συμβουλευθείτε το γιατρό σας. Αυτό είναι ένα συχνό λάθος των ασθενών, όταν βλέπουν την πίεση ρυθμισμένη.
Η πίεση ρυθμίζεται μόνο εφ' όσον λαμβάνουν τα φάρμακά τους. Η σωστή χορήγηση λοιπόν θα μειώσει την αρτηριακή πίεση και θα προστατέψει από τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, στεφανιαίας νόσου, καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων επιπτώσεων.
ιατρονετ

Categories: iatrika

Παρελθόν οι χειρουργικές επεμβάσεις

Παρελθόν οι χειρουργικές επεμβάσεις για τα καρδιαγγειακά νοσήματα

Τα επόμενα χρόνια οι χειρουργικές επεμβάσεις για τα καρδιαγγειακά νοσήματα αναμένεται να αντικατασταθούν από τις διαδερμικές καρδιακές επεμβάσεις.

Παρελθόν θα αποτελούν τα επόμενα χρόνια οι χειρουργικές επεμβάσεις για τα καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς αναμένεται να αντικατασταθούν από τις διαδερμικές καρδιακές επεμβάσεις -που επί του παρόντος αποτελούν τη θεραπευτική προσέγγιση επιλογής για τη στεφανιαία νόσο, κάποιες από τις βαλβιδικές νόσους και αρκετές συγγενείς καρδιοπάθειες- στο βαθμό βέβαια που θα επιτραπεί από τις τεχνολογικές εξελίξεις.
Η πρόοδος της τεχνολογίας όμως έχει ήδη συνδράμει στη βελτίωση των απεικονιστικών μεθόδων διερεύνησης των καρδιακών παθήσεων, όπως είναι η μαγνητική και αξονική τομογραφία, καθιστώντας τη διάγνωση ακριβέστερη, με συνέπεια όλο και περισσότεροι ασθενείς να μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν.
Βελτίωση προσφέρει τα τελευταία χρόνια και μια σειρά επεμβατικών μεθόδων, για τη θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης, η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αιτιολογικούς παράγοντες στην εμφάνιση καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας.
Όλα αυτά τα επιτεύγματα θα συζητηθούν αναλυτικά στο 11ο Συνέδριο Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας το οποίο θα πραγματοποιηθεί 5-7 Ιουνίου 2015, στο Ξενοδοχείο Divani Caravel, Πρόεδρος του οποίου είναι ο καθηγητής καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννης Λεκάκης.
Ειδικότερα, στο συνέδριο θα αναπτυχθούν θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο καρδιολόγο στην καθημερινή κλινική πράξη, μεταξύ αυτών και οι εφαρμογές της μαγνητικής τομογραφίας καρδιάς στην κλινική πράξη, οι οποίες θα αναπτυχθούν σε στρογγυλή τράπεζα που αφορά την καρδιαγγειακή απεικόνιση.
Όπως είναι γνωστό η απεικόνιση της καρδιάς με μαγνητική τομογραφία κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στις τεχνικές που στοχεύουν στη διερεύνηση των καρδιακών παθήσεων. Η αναίμακτη απεικόνιση των στεφανιαίων αρτηριών αποτελεί μια νέα κατάκτηση της αξονικής τομογραφίας. Στη διάρκεια του συνέδριου θα αναλυθούν οι ενδείξεις και ο πληθυσμός-στόχος για την εφαρμογή της διαγνωστικής τεχνικής ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο διαγνωστικό και θεραπευτικό όφελος σε άτομα με κίνδυνο για την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου.
Η υβριδική απεικόνιση με συνδυασμό σπινθηρογραφήματος μυοκαρδίου, αξονικής τομογραφίας καρδιάς και τομογραφίας με ποζιτρόνια προσελκύει το ενδιαφέρον των ερευνητών γιατί εξασφαλίζει την ταυτόχρονη απεικόνιση της δομής του στεφανιαίου αγγειακού δικτύου και της αιμάτωσης/ μεταβολισμού των μυοκαρδιακών κυττάρων. Στη στρογγυλή τράπεζα θα παρουσιασθούν οι κλινικές εφαρμογές της υβριδικής απεικόνισης για την κατάδειξη της ισχαιμίας -βιωσιμότητας του μυοκαρδίου σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο και η συμβολή των νέων τεχνικών στη επιλογή της βέλτιστης θεραπευτικής προσέγγισης του καρδιοπαθή.
Η ηχωκαρδιογραφία αποτελεί το πιο πολύτιμο όπλο του συγχρόνου καρδιολόγου. Στο συνέδριο θα παρουσιασθούν όλες οι εξελίξεις στις νεότερες τεχνικές που αφορούν την απεικόνιση της μυοκαρδιακής παραμόρφωσης, συσπείρωσης-αποσυσπείρωσης της αριστερής κοιλίας και την εκτίμηση της δομής και λειτουργίας των καρδιακών κοιλοτήτων με την τρισδιάστατη απεικόνιση.
Η αρτηριακή υπέρταση ως παράγοντας εμφάνισης καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας, με την κολπική μαρμαρυγή, τη στεφανιαία νόσο, την καρδιακή ανεπάρκεια, τη νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, το ανεύρυσμα της θωρακικής αορτής και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια να αποτελούν τις συχνότερες επιπλοκές της, θα απασχολήσει εκτεταμένα τους συνέδρους.
Η θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης βασίζεται τόσο σε βελτίωση των υγιεινοδιαιτητικών συνθηκών όσο και σε ένα μεγάλο αριθμό ομάδων φαρμάκων. Παρόλα αυτά, τα ποσοστά των υπερτασικών ασθενών, που λαμβάνουν την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και επιτυγχάνουν μείωση της αρτηριακής πίεσης στα επιθυμητά επίπεδα αλλά και βελτίωση των βλαβών οργάνων- στόχων, παραμένουν μικρά (<35% του συνόλου των υπερτασικών ασθενών). Μία σειρά επεμβατικών μεθόδων, που στοχεύουν είτε στην τροποποίηση της δραστηριότητας του αυτονόμου νευρικού συστήματος (νεφρική απονεύρωση, διέγερση καρωτιδικών τασεουποδοχέων) είτε στην αποσυμφόρηση του αρτηριακού δικτύου (αρτηριοφλεβώδης αναστόμωση) προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να βελτιώσουν συνδυαστικά τα αποτελέσματα της φαρμακευτικής αγωγής στη θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης.
Η συμπαθητική απονεύρωση των νεφρικών αρτηριών ως θεραπευτική μέθοδος της ανθεκτικής υπέρτασης διανύει πια την περίοδο της ωριμότητάς της με συγκεκριμένες ενδείξεις για την εφαρμογή της. Η μέθοδος της διέγερσης των καρωτιδικών τασεουποδοχέων παρά την ετερόπλευρη μόνο εφαρμογή της (αντί της παλαιότερης αμφοτερόπλευρης) έχει να λύσει ακόμα το πρόβλημα των σημαντικών επιπλοκών της. Τέλος, η θεραπευτική πρόταση της αρτηριοφλεβώδους αναστόμωσης στο ύψος των έσω λαγονίων αγγείων θα μπορούσε να ελαττώσει τις περιφερικές αντιστάσεις και να μειώσει την αρτηριακή πίεση αλλά επιβαρύνει σημαντικά τη φλεβική κυκλοφορία και δεν φείδεται επιπλοκών. Ούτως ή άλλως, έχουμε εισέλθει πια στην εποχή της επεμβατικής αντιμετώπισης της αρτηριακής υπέρτασης όπου η κάθε προτεινόμενη μέθοδος θα δοκιμαστεί με τη σειρά της και είτε θα επιβεβαιωθεί και θα παραμείνει στη θεραπευτική φαρέτρα είτε θα απορριφθεί και θα μείνει στην ιστορία της Ιατρικής.
Σήμερα, oι διαδερμικές καρδιακές επεμβάσεις έχουν εξελιχθεί σε βαθμό που να συναγωνίζονται ή να ξεπερνούν συχνά τα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας.
Αναμφίβολα, η πρώτη επιλογή στη συντρηπτική πλειονότητα των ασθενών τόσο σε σταθερή ΣΝ όσο και στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα, είναι η εμφύτευση ενδοπροθέσεων που αποδεσμεύουν φάρμακα (DES). Μεταναλύσεις έχουν δείξει καλύτερη μακροπρόθεσμη κλινική έκβαση των DES σε σύγκριση με τις μη επικελυμένες ενδοπροθέσεις (BMS) ενώ έχουν φανεί εξίσου αποτελεσματικά για τη θεραπεία σύμπλοκων βλαβών, μεταξύ άλλων και επιλεγμένων βλαβών του κυρίως στελέχους της αριστερής στεφανιαίας αρτηρίας σε σύγκριση με τη χειρουργική επέμβαση. Νέες τεχνολογίες έχουν αναπτυχθεί, με την προσθήκη στη θεραπευτική μας φαρέτρα ενδοπροθέσεων με βιοαποροφήσιμα πολυμερή όπως και πλήρως βιοαποροφήσιμες ενδοπροθέσεις, με καλά αποτελέσματα.
Τα αποτελέσματα μελετών για τη χρήση πλήρως βιοαπορροφήσιμων ενδοπροθέσεων υπήρξαν αρκετά ευνοϊκά, με παρόμοια καρδιαγγειακά συμβάματα αλλά λιγότερες υποτροπές ισχαιμίας συγκριτικά με τα μεταλλικά DES. Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αξιοσημείωτα δεδομένων των λιγότερο ευνοϊκών άμεσων αγγειογραφικών αποτελεσμάτων στην ομάδα των βιοαπορροφήσιμων ενδοπροθέσεων, κυρίως εξαιτίας της μικρής εμπειρίας στη χρήση των συσκευών αυτών. Η προσδοκία για τα BVS είναι ότι θα μειώσει τον μακροχρόνιο κίνδυνο εμφάνισης ισχαιμικών επεισοδίων πέραν του 1 έτους έναντι των μεταλλικών stents. Φυσικά θα χρειαστούν μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες με μακροχρόνια παρακολούθηση προκειμένου να τεκμηριωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους.
Νέας τεχνολογίας μεταλλικές ενδοπροθέσεις (DES) με βιοπορροφήσιμο πολυμερές και εξαιρετικά λεπτό σκελετό παρουσιάστηκαν πρόσφατα και εμφάνισαν σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό κλινικών συμβαμάτων έναντι των stents με βιοπορροφήσιμο πολυμερές που είχαν μεγαλύτερο πάχους σκελετού.
Πρόσφατες μελέτες επίσης έχουν δείξει ότι οι φαρμακοεκλύοντες αεροθάλαμοι (DEB) ίσως να αποτελούν μια εναλλακτική λύση για την επαναγγείωση σε ασθενείς οι οποίοι δεν είναι καλοί υποψήφιοι για την εμφύτευση DES.
Η διαδερμική θεραπεία των βαλβιδοπαθειών είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της επεμβατικής καρδιολογίας που μας επιφυλάσσει σημαντικές προόδους, ειδικά στις δομικές καρδιοπάθειες. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιτυχημένη σε άνθρωπο επέμβαση διαδερμικής αντικατάστασης της μιτροειδούς βαλβίδας με καλά κλινικά αποτελέσματα.
Η μελέτη PARTNER έδειξε ότι η διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας, σε ασθενείς υψηλού διεγχειρητικού κινδύνου με σοβαρή αορτική στένωση ως εναλλακτική θεραπεία της χειρουργικής θεραπείας είναι αποτελεσματική. Εξάλλου σε ασθενείς με απαγορευτικό διεγχειρητικό κίνδυνο και σοβαρή αορτική στένωση, η διαδερμική αντικατάσταση της βαλβίδας βελτιώνει την επιβίωση και τη λειτουργική ικανότητα έναντι της συντηρητικής αγωγής.
Ασθενείς ενδιάμεσου διεγχειρητικού κινδύνου μετά τη διαδερμική αντικατάσταση της στενωμένης αορτικής βαλβίδας είχαν αξιοσημείωτα χαμηλή θνησιμότητα στις 30 ημέρες. Εμφάνισαν επίσης χαμηλά ποσοστά επιπλοκών, κυρίως αγγειακές επιπλοκές αλλά και διαταραχές αγωγής που χρειάστηκαν εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη.
Μια πρόσφατη μελέτη που τυχαιοποίησε ασθενείς, στη μεγάλη τους πλειοψηφία χαμηλού κινδύνου, σε διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας έναντι της χειρουργικής θεραπείας έδειξε ότι το πρωτεύον καταληκτικό σημείο δεν ήταν στατιστικά σημαντικά διαφορετικό μεταξύ των δύο ομάδων στα δύο έτη.
Νέες συσκευές για διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας, οι οποίες μπορούν να επανατοποθετηθούν, είναι πλήρως ανακτήσιμες και έχουν χαρακτηριστικά ελαχιστοποίησης της παραβαλβιδικής διαφυγής έχουν ήδη εισέλθει στην αγορά.
Πρόσφατα έγινε για πρώτη φορά στον άνθρωπο διαδερμική θεραπεία της τριγλώχινας βαλβίδας χωρίς σημαντικές επιπλοκές και με βελτίωση των υπερηχωγραφικών παραμέτρων και των συμπτωμάτων σε ηλικιωμένους ασθενείς με μεμονωμένη παλινδρόμηση.
Συμπερασματικά, στο μέλλον, είναι πολύ πιθανόν η πλειοψηφία των καρδιαγγειακών νοσημάτων να αντιμετωπίζεται με επεμβατικές μη χειρουργικές μεθόδους.
ιατρονετ

Categories: iatrika