H υγεία είναι δημόσιο αγαθό αλλά δεν θα είναι δωρεάν
Θα μπορούσα να ονομασω την κατάσταση ως αυτο-χρηματοδότηση των δαπανών για την υγεία στην Βόρεια Ευρώπη.
Δέκα χρόνια από το ίδιο ποσό αυτο-επένδυσης - που θα ήταν κάποτε αδιανόητο στη Βόρεια Ευρώπη, οι δύο λειτουργίες, η διακυβέρνηση και η χρηματοδότηση, έρχονται σοβαρά στο προσκήνιο.
Στη Βόρεια Ευρώπη αρχίζουν σιγά σιγά οι πολίτες να επιβαρύνονται κι από την τσέπη τους παρόλο που ίσχυε να πληρώνει το δημόσιο για την υγεία των πολιτών.
Στη Φινλανδία, οι πολίτες πληρώνουν σχεδόν το 65 τοις εκατό του κόστους των φαρμάκων. Από την 1η Φεβρουάριου ανεβαίνει στη Φινλανδία η διαφορά μεταξύ του κόστους των φαρμάκων στους ασθενείς από 51 έως 65 τοις εκατό ανά συνταγή (και σε ένα ετήσιο όριο των € 670 ,μόνο μετά την υπέρβαση του ορίου αυτού, μπορεί να πάρει τα επιπλέον έξοδα με επιστροφή. Ωστόσο, υπάρχουν ειδικοί κανόνες για τους χρόνιους ασθενείς). Στη Φινλανδία πληρώνουν την επίσκεψη στο ιατρείο του γιατρού ή στο κέντρο υγείας σε γενικό ιατρό € 13,80, και για την επίσκεψη στον ειδικό κοστίζει € 27,50 όταν το ποσό σε γενικό γιατρό ήταν € 10.
Στη Σουηδία για ιατρικές, οδοντιατρικές επισκέψεις και τα φάρμακα , παιδιά και ενήλικες αρχιυοζν να πληρώνουν και ιδιωτικά δηλ.το κόστος της επίσκεψης να καταβληθεί από τον ασθενή. Και σχεδόν όλες οι συν-πληρωμές κάθε χρόνο να προσαρμόζονται στον πληθωρισμό.
Στη Βόρεια Ευρώπη αρχίζουν σιγά σιγά οι πολίτες να επιβαρύνονται κι από την τσέπη τους παρόλο που ίσχυε να πληρώνει το δημόσιο για την υγεία των πολιτών.
Στη Φινλανδία, οι πολίτες πληρώνουν σχεδόν το 65 τοις εκατό του κόστους των φαρμάκων. Από την 1η Φεβρουάριου ανεβαίνει στη Φινλανδία η διαφορά μεταξύ του κόστους των φαρμάκων στους ασθενείς από 51 έως 65 τοις εκατό ανά συνταγή (και σε ένα ετήσιο όριο των € 670 ,μόνο μετά την υπέρβαση του ορίου αυτού, μπορεί να πάρει τα επιπλέον έξοδα με επιστροφή. Ωστόσο, υπάρχουν ειδικοί κανόνες για τους χρόνιους ασθενείς). Στη Φινλανδία πληρώνουν την επίσκεψη στο ιατρείο του γιατρού ή στο κέντρο υγείας σε γενικό ιατρό € 13,80, και για την επίσκεψη στον ειδικό κοστίζει € 27,50 όταν το ποσό σε γενικό γιατρό ήταν € 10.
Στη Σουηδία για ιατρικές, οδοντιατρικές επισκέψεις και τα φάρμακα , παιδιά και ενήλικες αρχιυοζν να πληρώνουν και ιδιωτικά δηλ.το κόστος της επίσκεψης να καταβληθεί από τον ασθενή. Και σχεδόν όλες οι συν-πληρωμές κάθε χρόνο να προσαρμόζονται στον πληθωρισμό.
Στη Δανία συμμετάσχουν κι εκεί υψηλά οι ασθενείς. Μέχρι και € 120, ο ασθενής μπορεί να πληρώνει το πλήρες κόστος επίσκεψης.
Και στη Νορβηγία, έχουν όλοι οι κάτοικοι έχουν φτάσει από τον 20ο έτος της ζωής τους να πληρώνουν εξ ολοκληρου από την τσέπη τους οδοντιατρική περίθαλψη και μερικές φορές και ιατρική.
Μερικά παραδειγματα από τις Σκαδιναβικές χώρες,χώρες όπου η ιατρική περίθαλψη καλυπτόταν από το δημόσιο τομέα κατεξοχην.
Βέβαια ακόμα στις χώρες αυτές αν υπερβαίνει το κόστος περίθαλψης και το άτομο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα ,μπορεί να υποβάλει αίτηση για οικονομική βοήθεια από το γραφείο πρόνοιας. Με τον τρόπο αυτό, η επίδραση της αυτο-μειοψηφίας συγκρατείται στην υγειονομική περίθαλψη ακόμα.
Αρκετή αναμπουμπούλα προκαλεί το γεγονός για την Σουηδία πχ.όπου οι ασθενείς αρχίζουν να πληρώνουν μεγάλες συμμετοχές,πράγμα που δεν υφίσταται πιο παλιά.Γιατί στην συγκεκριμένη χώρα δεν υπάρχουν γιατροί που να μην είναι συμβεβλημένοι με το δημόσιο είτε νοσοκομειακοί είτε ιδιώτες.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επειδή είναι δημόσιο δεν πρέπει να πληρώνεται..μια άποψη που αρχίζει να καλλιεργείται στα συστήματα υγείας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου