Η μελέτη Framingham Heart Study αποκαλύπτει τάσεις στον επιπολασμό της κολπικής μαρμαρυγής
Δίνεται έμφαση στην αυξημένη επίγνωση, σε συνδυασμό με στοχευμένα
προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου και πρόληψη των παραγόντων κινδύνου
της κολπικής μαρμαρυγής
Υπόβαθρο
Τα ολοκληρωμένα μακροχρόνια δεδομένα για τις τάσεις της κολπικής μαρμαρυγής σε άνδρες και γυναίκες είναι ελάχιστα. Στόχος μας ήταν να παρέχουμε αυτά τα δεδομένα μέσω ανάλυσης της ομάδας Framingham σε διάρκεια 50 ετών.
Μέθοδοι
Ερευνήσαμε τάσεις σε παράγοντες εμφάνισης, επιπολασμού και κινδύνου της κολπικής μαρμαρυγής και του συσχετισμού της με το εγκεφαλικό επεισόδιο και τη θνησιμότητα μετά την εμφάνισή της σε 9.511 συμμετέχοντες που εντάχθηκαν στη μελέτη Framingham Heart Study μεταξύ του 1958 και του 2007. Αναλύσαμε τις τάσεις σε ομάδες 10ετίας (1958–1967, 1968–1977, 1978–1987, 1988–1997 και 1998–2007), στρωματοποιημένες κατά φύλο.
Ευρήματα
Κατά τη διάρκεια των 50 ετών της παρατήρησης (202.417 ανθρωποέτη), παρουσιάστηκαν 1.544 νέες περιπτώσεις κολπικής μαρμαρυγής (εκ των οποίων 723 [47%] ήταν γυναίκες). Μεταξύ των ετών 1958-1967 και 1998-2007, ο προσαρμοσμένος κατά ηλικία επιπολασμός της κολπικής μαρμαρυγής τετραπλασιάστηκε, από 20,4–96,2 περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στους άνδρες και από 13,7–49,4 περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στις γυναίκες. Η προσαρμοσμένη κατά ηλικία συχνότητα αυξήθηκε από 3,7–13,4 νέες περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στους άνδρες και από 2,5–8,6 νέες περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στις γυναίκες (p τάσης<0,0001 για όλες τις συγκρίσεις). Για την κολπική μαρμαρυγή που έχει διαγνωστεί με ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) κατά τη διάρκεια εξετάσεων ρουτίνας Framingham, η προσαρμοσμένη κατά ηλικία συχνότητα ανά 1.000 ανθρωποέτη αυξήθηκε (12,6 στα έτη 1958–1967 σε 25,7 στα έτη 1998–2007 στους άνδρες, p τάσης = 0,0007, 8,1 στα 11,8 στις γυναίκες, p τάσης = 0,009). Ωστόσο, η προσαρμοσμένη κατά ηλικία εμφάνιση της κολπικής μαρμαρυγής από τα ΗΚΓ της μελέτης Framingham Heart Study δεν άλλαξαν σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου. Αν και ο επιπολασμός των περισσότερων παραγόντων κινδύνου άλλαξε με την πάροδο του χρόνου, οι σχετιζόμενοι κίνδυνοί τους για την κολπική μαρμαρυγή άλλαξαν λίγο. Τα αναλογικά μοντέλα κινδύνων, προσαρμοσμένα πολυπαραγοντικά, αποκάλυψαν μείωση κατά 74% (95% ΔΕ 50-86%) των εγκεφαλικών επεισοδίων (αναλογία κινδύνου [HR] 3,77, 95% ΔΕ, 1,98–7,20 στα έτη 1958–1967 σε σύγκριση με τα έτη 1998–2007, p τάση = 0,0001) και μείωση θνησιμότητας κατά 25% (95% ΔΕ –3–46%) (HR 1,34, 95% ΔΕ 0,97–1,86 στα έτη 1958–1967 σε σύγκριση με το 1998–2007, p τάσης = 0,003) στα 20 έτη μετά από την εμφάνιση της κολπικής μαρμαρυγής.
Ερμηνεία
Οι τάσεις της αυξημένης επίπτωσης και του επιπολασμού της κολπικής μαρμαρυγής στην κοινότητα οφείλονταν πιθανόν, εν μέρει, σε ενισχυμένη παρακολούθηση. Απαιτούνται μέτρα για την ενίσχυση του πρώιμου εντοπισμού της κολπικής μαρμαρυγής, μέσω αυξημένης επίγνωσης σε συνδυασμό με στοχευόμενα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου και πρόληψη των παραγόντων κινδύνου.
Τα ολοκληρωμένα μακροχρόνια δεδομένα για τις τάσεις της κολπικής μαρμαρυγής σε άνδρες και γυναίκες είναι ελάχιστα. Στόχος μας ήταν να παρέχουμε αυτά τα δεδομένα μέσω ανάλυσης της ομάδας Framingham σε διάρκεια 50 ετών.
Μέθοδοι
Ερευνήσαμε τάσεις σε παράγοντες εμφάνισης, επιπολασμού και κινδύνου της κολπικής μαρμαρυγής και του συσχετισμού της με το εγκεφαλικό επεισόδιο και τη θνησιμότητα μετά την εμφάνισή της σε 9.511 συμμετέχοντες που εντάχθηκαν στη μελέτη Framingham Heart Study μεταξύ του 1958 και του 2007. Αναλύσαμε τις τάσεις σε ομάδες 10ετίας (1958–1967, 1968–1977, 1978–1987, 1988–1997 και 1998–2007), στρωματοποιημένες κατά φύλο.
Ευρήματα
Κατά τη διάρκεια των 50 ετών της παρατήρησης (202.417 ανθρωποέτη), παρουσιάστηκαν 1.544 νέες περιπτώσεις κολπικής μαρμαρυγής (εκ των οποίων 723 [47%] ήταν γυναίκες). Μεταξύ των ετών 1958-1967 και 1998-2007, ο προσαρμοσμένος κατά ηλικία επιπολασμός της κολπικής μαρμαρυγής τετραπλασιάστηκε, από 20,4–96,2 περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στους άνδρες και από 13,7–49,4 περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στις γυναίκες. Η προσαρμοσμένη κατά ηλικία συχνότητα αυξήθηκε από 3,7–13,4 νέες περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στους άνδρες και από 2,5–8,6 νέες περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωποέτη στις γυναίκες (p τάσης<0,0001 για όλες τις συγκρίσεις). Για την κολπική μαρμαρυγή που έχει διαγνωστεί με ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) κατά τη διάρκεια εξετάσεων ρουτίνας Framingham, η προσαρμοσμένη κατά ηλικία συχνότητα ανά 1.000 ανθρωποέτη αυξήθηκε (12,6 στα έτη 1958–1967 σε 25,7 στα έτη 1998–2007 στους άνδρες, p τάσης = 0,0007, 8,1 στα 11,8 στις γυναίκες, p τάσης = 0,009). Ωστόσο, η προσαρμοσμένη κατά ηλικία εμφάνιση της κολπικής μαρμαρυγής από τα ΗΚΓ της μελέτης Framingham Heart Study δεν άλλαξαν σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου. Αν και ο επιπολασμός των περισσότερων παραγόντων κινδύνου άλλαξε με την πάροδο του χρόνου, οι σχετιζόμενοι κίνδυνοί τους για την κολπική μαρμαρυγή άλλαξαν λίγο. Τα αναλογικά μοντέλα κινδύνων, προσαρμοσμένα πολυπαραγοντικά, αποκάλυψαν μείωση κατά 74% (95% ΔΕ 50-86%) των εγκεφαλικών επεισοδίων (αναλογία κινδύνου [HR] 3,77, 95% ΔΕ, 1,98–7,20 στα έτη 1958–1967 σε σύγκριση με τα έτη 1998–2007, p τάση = 0,0001) και μείωση θνησιμότητας κατά 25% (95% ΔΕ –3–46%) (HR 1,34, 95% ΔΕ 0,97–1,86 στα έτη 1958–1967 σε σύγκριση με το 1998–2007, p τάσης = 0,003) στα 20 έτη μετά από την εμφάνιση της κολπικής μαρμαρυγής.
Ερμηνεία
Οι τάσεις της αυξημένης επίπτωσης και του επιπολασμού της κολπικής μαρμαρυγής στην κοινότητα οφείλονταν πιθανόν, εν μέρει, σε ενισχυμένη παρακολούθηση. Απαιτούνται μέτρα για την ενίσχυση του πρώιμου εντοπισμού της κολπικής μαρμαρυγής, μέσω αυξημένης επίγνωσης σε συνδυασμό με στοχευόμενα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου και πρόληψη των παραγόντων κινδύνου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου