Νέες Ευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Καρδιακή
Ανεπάρκεια
Ανακοινώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας για την Καρδιακή Ανεπάρκεια που πραγματοποιήθηκε στη Φλωρεντία (ESC Heart Failure 2016) η δημοσίευση των νέων Κατευθυντήριων Οδηγιών στο European Heart Journal. Τα πιο συζητημένα νέα στοιχεία σε αυτές τις Κατευθυντήριες Οδηγίες είναι η εισαγωγή του νεοπαγούς όρου «HF with mid-range EF (HFmrEF)», ο οποίος περιγράφει μια ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ της καρδιακής ανεπάρκειας με διατηρημένο και της καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, στην οποία θα συγκαταλέγονται οι ασθενείς με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας και κλάσμα εξώθησης 40-49%, καθώς και η εισαγωγή στις συστάσεις για τη φαρμακοθεραπεία του αναστολέα υποδοχέων αγγειοτενσίνης και νεπριλυσίνης LCZ696, ο οποίος συνιστάται για τους ασθενείς που αντιστοιχούν στον πληθυσμό της PARADIGM-HF σε αντικατάσταση των αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης. Συγκεκριμένα, συνιστάται (σύσταση κλάσης Ι, αποδεικτικό επίπεδο Β) σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης οι οποίοι παραμένουν συμπτωματικοί παρά τη βέλτιστη θεραπεία με αναστολέα μετατρεπτικού ενζύμου, β-αναστολέα και αναστολέα υποδοχέων αλατοκορτικοειδών. Αναφέρεται ακόμα ότι οι υποψήφιοι για θεραπεία με LCZ696 θα πρέπει να έχουν αυξημένα επίπεδα νατριουρητικών πεπτιδίων (BNP ή ΝΤ-proBNP) και να ανέχονται, χωρίς σοβαρή υπόταση, θεραπεία με εναλαπρίλη 10 mg x 2 ημερησίως. Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τη φαρμακοθεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, περιγράφεται σαφέστερα ο ρόλος τις ιβαμπραδίνης, η οποία συνιστάται σε ασθενείς με μειωμένο κλάσμα εξώθησης <35%, συμπτωματικούς και με καρδιακή συχνότητα >70 bpm (φλεβοκομβικός ρυθμός) παρότι λαμβάνουν βέλτιστη αγωγή με τη μέγιστη ανεκτή δόση β-αναστολέα ή στην περίπτωση που δεν μπορούν να ανεχθούν β-αναστολέα.
Ενδιαφέρον έχουν και οι αρνητικές συστάσεις (κλάσης ΙΙΙ) για θεραπευτικές επιλογές οι οποίες είναι πιθανότερο να προκαλέσουν βλάβη παρά όφελος σε ασθενείς με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται: η θεραπεία με γλιταζόνες, η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, η χορήγηση βεραπαμίλης ή διλτιαζέμης, η τριπλή αγωγή με αναστολέα υποδοχέων αγγειοτενσίνης, αναστολέα μετατρεπτικού ενζύμου και αναστολέα υποδοχέων αλατοκορτικοειδών, η εμφύτευση αμφικοιλιακού βηματοδότη για θεραπεία ανασυγχρονισμού σε ασθενείς με διάρκεια QRS <130 ms (το όριο αυτό ανέβηκε από τα 120 ms που αναφερόταν σε προηγούμενες Οδηγίες), η θεραπεία με δρονεδαρόνη σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και κολπική μαρμαρυγή, η θεραπεία με αντιαρρυθμικά τάξης Ι κατά Vaughan-Williams, ο συνδυασμός αντιπηκτικού και αντιαιμοπεταλιακού φαρμάκου όταν έχουν παρέλθει >12 μήνες από κάποιο οξύ κλινικό επεισόδιο (π.χ. οξύ στεφανιαίο σύνδρομο).
Παραπομπή
Ponikowski P, Voors AA, Anker SD, et al. 2016 ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure: The Task Force for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure of the European Society of Cardiology (ESC). Eur Heart J. 2016 May 20. pii: ehw128. [Epub ahead of print]
hcs
Ανακοινώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας για την Καρδιακή Ανεπάρκεια που πραγματοποιήθηκε στη Φλωρεντία (ESC Heart Failure 2016) η δημοσίευση των νέων Κατευθυντήριων Οδηγιών στο European Heart Journal. Τα πιο συζητημένα νέα στοιχεία σε αυτές τις Κατευθυντήριες Οδηγίες είναι η εισαγωγή του νεοπαγούς όρου «HF with mid-range EF (HFmrEF)», ο οποίος περιγράφει μια ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ της καρδιακής ανεπάρκειας με διατηρημένο και της καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, στην οποία θα συγκαταλέγονται οι ασθενείς με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας και κλάσμα εξώθησης 40-49%, καθώς και η εισαγωγή στις συστάσεις για τη φαρμακοθεραπεία του αναστολέα υποδοχέων αγγειοτενσίνης και νεπριλυσίνης LCZ696, ο οποίος συνιστάται για τους ασθενείς που αντιστοιχούν στον πληθυσμό της PARADIGM-HF σε αντικατάσταση των αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης. Συγκεκριμένα, συνιστάται (σύσταση κλάσης Ι, αποδεικτικό επίπεδο Β) σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης οι οποίοι παραμένουν συμπτωματικοί παρά τη βέλτιστη θεραπεία με αναστολέα μετατρεπτικού ενζύμου, β-αναστολέα και αναστολέα υποδοχέων αλατοκορτικοειδών. Αναφέρεται ακόμα ότι οι υποψήφιοι για θεραπεία με LCZ696 θα πρέπει να έχουν αυξημένα επίπεδα νατριουρητικών πεπτιδίων (BNP ή ΝΤ-proBNP) και να ανέχονται, χωρίς σοβαρή υπόταση, θεραπεία με εναλαπρίλη 10 mg x 2 ημερησίως. Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τη φαρμακοθεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, περιγράφεται σαφέστερα ο ρόλος τις ιβαμπραδίνης, η οποία συνιστάται σε ασθενείς με μειωμένο κλάσμα εξώθησης <35%, συμπτωματικούς και με καρδιακή συχνότητα >70 bpm (φλεβοκομβικός ρυθμός) παρότι λαμβάνουν βέλτιστη αγωγή με τη μέγιστη ανεκτή δόση β-αναστολέα ή στην περίπτωση που δεν μπορούν να ανεχθούν β-αναστολέα.
Ενδιαφέρον έχουν και οι αρνητικές συστάσεις (κλάσης ΙΙΙ) για θεραπευτικές επιλογές οι οποίες είναι πιθανότερο να προκαλέσουν βλάβη παρά όφελος σε ασθενείς με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται: η θεραπεία με γλιταζόνες, η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, η χορήγηση βεραπαμίλης ή διλτιαζέμης, η τριπλή αγωγή με αναστολέα υποδοχέων αγγειοτενσίνης, αναστολέα μετατρεπτικού ενζύμου και αναστολέα υποδοχέων αλατοκορτικοειδών, η εμφύτευση αμφικοιλιακού βηματοδότη για θεραπεία ανασυγχρονισμού σε ασθενείς με διάρκεια QRS <130 ms (το όριο αυτό ανέβηκε από τα 120 ms που αναφερόταν σε προηγούμενες Οδηγίες), η θεραπεία με δρονεδαρόνη σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και κολπική μαρμαρυγή, η θεραπεία με αντιαρρυθμικά τάξης Ι κατά Vaughan-Williams, ο συνδυασμός αντιπηκτικού και αντιαιμοπεταλιακού φαρμάκου όταν έχουν παρέλθει >12 μήνες από κάποιο οξύ κλινικό επεισόδιο (π.χ. οξύ στεφανιαίο σύνδρομο).
Παραπομπή
Ponikowski P, Voors AA, Anker SD, et al. 2016 ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure: The Task Force for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure of the European Society of Cardiology (ESC). Eur Heart J. 2016 May 20. pii: ehw128. [Epub ahead of print]
hcs
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου