 |
|
Συνέντευξη του καθηγητή Οικονομικών Υγείας στο Columbia, Φρανκ ΛίτσενμπεργκΣυνέντευξη στον Λεωνιδα Στεργιου Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν θα πρέπει να «ακολουθούν» το προσδόκιμο όριο ζωής, ούτε ως μέτρο από μόνο του μπορεί να σώσει τα ασφαλιστικά ταμεία. Και αυτό, διότι θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το παραγωγικό όριο ηλικίας, δηλαδή η παραγωγικότητα και η υγεία των εργαζομένων. Δηλαδή, η υγεία των ασφαλιστικών ταμείων δεν θα πρέπει να επιδεινώνεται επειδή οι άνθρωποι ζουν περισσότερο. Ετσι, λοιπόν, τίθεται και η παράμετρος της σωστής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αυτό σημαίνει: αποτελεσματικές θεραπείες, με το μικρότερο δυνατό κόστος μακροπρόθεσμα και με τη μεγαλύτερη ποιότητα υπηρεσιών. Για να επιτευχθεί αυτός ο σύνθετος στόχος, θα πρέπει η Ελλάδα να ξεπεράσει διάφορα «ταμπού» όπως το ερώτημα «ιδιωτικό ή δημόσιο σύστημα υγείας;». Επίσης, η λήψη ενός μέτρου δεν εξασφαλίζει την επιτυχία. Μόνο τα γενόσημα ή μόνο η ηλεκτρονική συνταγογράφηση δεν λύνουν το πρόβλημα. Χρειάζεται δέσμη μέτρων, με στρατηγική και στόχους. Τις επισημάνσεις αυτές έκανε σε συνέντευξή του στην «Κ» ο καθηγητής Οικονομικών της Υγείας στο Columbia University των ΗΠΑ και στέλεχος του National Bureau of Economic Research, Φρανκ Λίτσενμπεργκ. - Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης δεν επιβαρύνει περισσότερο τις δαπάνες των Ταμείων για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; - Εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας της έρευνας, της τεχνολογίας και της καινοτομίας στον χώρο το φαρμάκου. Η προσωπική μου έρευνα δείχνει πως σήμερα η χρήση καινοτόμων -πιο ακριβών- φαρμάκων μειώνει σε βάθος τις ανάγκες για παροχές υγείας, όπως τα νοσήλια στα νοσοκομεία, σε τέτοιο βαθμό, που ένα μεγάλο μέρος του σημερινού κόστους αντισταθμίζεται από αυτή τη μείωση των ιατρικών δαπανών. Τα καινοτόμα φάρμακα βελτιώνουν την ποιότητα ζωής σήμερα και στο μέλλον και άρα ελαττώνουν τις πιθανότητες νοσηλείας και επιβάρυνσης του συστήματος υγείας. Ταυτόχρονα βελτιώνουν την παραγωγικότητα των ασθενών, καθιστώντας τους ικανούς να συνεχίσουν να εργάζονται, γεγονός που έχει θετικές συνέπειες τόσο για τα έσοδα του κράτους όσο και των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτοί που σχεδιάζουν την πολιτική στον χώρο αυτό δεν πρέπει να βλέπουν μόνο το βραχυπρόθεσμο φαρμακευτικό κόστος αλλά να λαμβάνουν υπόψη τις συνολικές δαπάνες παροχής υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες. - Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν μείωση του προσδόκιμου ζωής στην Ελλάδα λόγω της κρίσης; - Παρά το γεγονός πως αναμφίβολα η Ελλάδα περνά μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, τα δεδομένα που μελέτησα εγώ δείχνουν πως δεν υπήρξε μείωση του προσδόκιμου ζωής. - Ιδιωτικό ή δημόσιο σύστημα υγείας; - Γνωρίζω πως το ζήτημα αυτό είναι περίπου ταμπού και στη χώρα σας αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη, όπου τα συστήματα υγείας υποστηρίζονται σθεναρά από το κράτος. Το σημαντικό για μια κοινωνία είναι οι τελικές παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον πολίτη να είναι οι καλύτερες δυνατές, με το μικρότερο δυνατό μακροπρόθεσμο κόστος για την ίδια την κοινωνία αλλά και τον μεμονωμένο πολίτη. Αν αυτό επιτευχθεί, αν βρεθεί μια χρυσή τομή, κανείς δεν θα ρωτήσει, ούτε θα ενδιαφερθεί αν αυτός που παρέχει αυτές τις υπηρεσίες είναι ιδιώτης ή το ίδιο το κράτος. - Πώς μπορεί να καταπολεμηθεί η υπερσυνταγογράφηση; - Είναι γεγονός πως η υπερσυνταγογράφηση αποτελεί πλήγμα για πολλές οικονομίες. Ειδικότερα στην περίπτωση της Ελλάδας, το πρόβλημα είναι αρκετά πιο ορατό σήμερα, καθώς οι πολίτες δυσκολεύονται λόγω του μεγάλου προγράμματος προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, οι τεχνολογικές εξελίξεις προσφέρουν τις δυνατότητες για δραστικό περιορισμό της υπερσυνταγογράφησης, μέσω της εφαρμογής της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και της μηχανοργάνωσης των νοσοκομείων. Από όσο γνωρίζω, έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα μια ανάλογη προσπάθεια που ήδη αποδίδει και από την άποψη της μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης αλλά και για τη μείωση της συνταγογράφησης. Από εκεί και πέρα όμως, θα πρέπει να υπάρχει και ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για τις περιπτώσεις που η υπερσυνταγογράφηση αφορά τον προσπορισμό οφέλους υπέρ κάποιων. - Τα γενόσημα είναι λύση; - Προφανώς η ευρεία χρήση τους θα μειώσει τις φαρμακευτικές δαπάνες. Ωστόσο, υπάρχει η εξής «παρενέργεια». Αν τα γενόσημα εισέλθουν στην αγορά αμέσως μετά ή λίγο μετά την κυκλοφορία του επώνυμου αυθεντικού φαρμάκου, η διάθεση και οι πόροι των εταιρειών -και επομένως οι έρευνες για ανάπτυξη νέων φαρμάκων- θα μειωθούν. Μακροπρόθεσμα, αν αυτό δεν είναι ισορροπημένο, αν δεν υπάρχει σωστή δοσολογία μεταξύ επώνυμων και γενόσημων φαρμάκων, οι πολίτες και ειδικά οι ασθενείς θα χάσουν περισσότερα από την έλλειψη νέων φαρμάκων απ' όσα θα κέρδιζαν από τη μείωση των τιμών στα υπάρχοντα φάρμακα. - Ποιο είναι το μέλλον των συστημάτων υγείας; - Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής σχετίζεται άμεσα με την πρόοδο στην ιατρική και τη χρήση καλύτερων φαρμάκων. Για να έχουμε καλύτερα φάρμακα και καλύτερη ιατρική τεχνολογία, πρέπει να επενδύσουμε στην έρευνα και στην ανάπτυξη των κλάδων αυτών. Η καλύτερη ποιότητα ζωής που εξασφαλίζουν τα καλύτερα φάρμακα οδηγεί σε καλύτερες ικανότητες για εργασία αλλά και για την ίδια την κοινωνική ζωή του πολίτη. Καλύτερη ποιότητα ζωής ασφαλώς σημαίνει και λιγότερες ασθένειες και μικρότερη χρήση των πόρων των συστημάτων υγείας. |
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου