Interventional Cardiovascular Education
- ICE 2015
Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου το Διεθνές Συνέδριο Επεμβατικής Καρδιολογίας ICE 2015, το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία στην Αθήνα. Το συνέδριο, με την ποιότητα των εισηγήσεων και την πληρότητα κάλυψης όλων των θεμάτων προσέφερε ένα εξαιρετικό πεδίο ανταλλαγής γνώσεων και απόψεων, εκπληρώνοντας το στόχο «να είμαστε στην πρώτη γραμμή, να πραγματοποιούμε μεγάλα συνέδρια στην Ελλάδα και να συμμετέχουμε ενεργά σε μεγάλα Καρδιολογικά συνέδρια στο εξωτερικό συμβάλλοντας στη διαμόρφωση των εξελίξεων στον χώρο της Καρδιολογίας», όπως τον εξέφρασε ο Πρόεδρος της ΕΚΕ κ. Φούσας. Η συμβολή της Ομάδας Εργασίας Αιμοδυναμικής και Επεμβατικής Καρδιολογίας και ιδιαίτερα του Προέδρου της, κ. Σιάνου, ήταν αποφασιστική, ενώ ιδιαίτερο τόνο έδωσαν οι προσκεκλημένοι ομιλητές από διακεκριμένα κέντρα του εξωτερικού.
H πρώτη ημέρα του Συνεδρίου άρχισε με δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα στρογγυλά τραπέζια για την αρτηριακή πρόσβαση για τις στεφανιαίες και μη στεφανιαίες παρεμβάσεις και τα βιοαπορροφήσιμα scaffolds. Στο πρώτο αναδείχθηκαν τα πλεονεκτήματα της διακερκιδικής προσπέλασης, ακόμα και σε υπο-ομάδες ασθενών που παλαιότερα θεωρούνταν ακατάλληλοι για διακερκιδική προσπέλαση, όπως οι ασθενείς με καρδιογενές shock, ενώ συζητήθηκε και το κατά πόσον η πιθανότητα να επηρεάσει ο καθετηριασμός αρνητικά την ποιότητα της κερκιδικής ως υποψήφιο αρτηριακό μόσχευμα αορτοστεφανιαίας παράκαμψης θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με την αρτηριακή πρόσβαση. Στο δεύτερο, το οποίο αφορούσε τα βιοαπορροφήσιμα scaffolds, κορυφαίοι επεμβατικοί μάς παρουσίασαν με σαφήνεια τι υπάρχει και τι μπορούμε να περιμένουμε σε σχέση με τη νέα αυτή τεχνολογία. Τα ως τώρα δεδομένα δείχνουν ασφάλεια και τουλάχιστον ισοδύναμη αποτελεσματικότητα με τα υπάρχοντα stent. Μένει να δειχθεί το αν θα εκπληρώσουν όσα αναμένουμε, με βάση τα θεωρητικά παθοφυσιολογικά πλεονεκτήματα ενός stent με βιοαπορροφήσιμο scaffold. Στη συνέχεια, στα πλαίσια της τελετής έναρξης παρουσιάστηκαν οι μελλοντικές προοπτικές της Επεμβατικής Καρδιολογίας από το Γραμματέα της EAPCI, A. Baumbach.
Τη δεύτερη ημέρα, στην πρώτη πρωινή συνεδρία παρουσιάστηκαν θέματα σχετικά με το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, όπου παρουσιάστηκε η ελληνική πραγματικότητα ως προς τα δίκτυα ενεργοποίησης του συστήματος για την έγκαιρη πραγματοποίηση πρωτογενούς αγγειοπλαστικής, όπου διαπιστώθηκε η πρόοδος που έχει γίνει ως τώρα, αλλά και επισημάνθηκαν οι ελλείψεις και οι ανεπάρκειες που ακόμα είναι πολλές, με αποτέλεσμα αρκετές περιοχές της ελληνικής επικράτειας να μην έχουν επαρκή κάλυψη του πληθυσμού ως προς την πρόσβαση στην πρωτογενή αγγειοπλαστική. Ενδιαφέρον είχε επίσης η αναφορά στο τι άλλαξε τα τελευταία 1-2 χρόνια στη θεραπεία του οξέος εμφράγματος και ειδικότερα σε σχέση με την εγκατάλειψη της θρομβοαναρρόφησης σε βάση ρουτίνας καθώς και του δόγματος ότι θεραπεύουμε αποκλειστικά και μόνο την ένοχη βλάβη κατά το χρόνο της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής (αν και τα δεδομένα εδώ απέχουν από το να δώσουν οριστική απάντηση). Ακολούθησε συνεδρία για τη σχετική με τις στεφανιαίες παρεμβάσεις φαρμακοθεραπεία, με ιδιαίτερο session για την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, όπου έγινε συζήτηση για το πόσο πρέπει να διαρκεί η διπλή αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία μετά από PCI και διαπιστώθηκε ουσιαστικά η ανάγκη ισορροπίας μεταξύ θρομβωτικού και αιμορραγικού κινδύνου. Μετά το μεσημέρι, η θεματολογία εστιάστηκε στη λειτουργική εκτίμηση των στεφανιαίων στενώσεων, όπου επαναβεβαιώθηκε η αξία της κλασματικής εφεδρείας ροής για τη λήψη απόφασης σχετικά με την επαναιμάτωση, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στη νόσο στελέχους. Σε σχέση με τις δομικές καρδιοπάθειες, παρουσιάστηκαν στη συνέχεια τα υπάρχοντα δεδομένα για τη διαδερμική θεραπεία δομικών νόσων, με βασικό συμπέρασμα ότι η διαδερμική αντιμετώπιση πολλών δομικών καρδιοπαθειών είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, αρκεί να γίνεται ορθή επιλογή ασθενών και να εφαρμόζονται με προσοχή οι ενδείξεις, για τις οποίες θα πρέπει να υπάρχει ισχυρή τεκμηρίωση. Το βράδυ συζητήθηκαν οι απεικονιστικές τεχνικές, όπου παρουσιάστηκε ο ρόλος του IVUS και του OCT στο αιμοδυναμικό εργαστήριο, αλλά και της απεικόνισης με CT και MRI έξω από αυτό. Ιδιαίτερα για το IVUS αναφέρθηκε η δυνατότητα βελτιστοποίησης της αγγειοπλαστικής σε επιλεγμένες περιπτώσεις με χρήση της ενδοστεφανιαίας απεικόνισης, κάτι το οποίο είναι ιδιαιτέρως απαραίτητο στην αγγειοπλαστική στελέχους. Τέλος, στη βραδινή συνεδρία που αφορούσε την αορτή και τα περιφερικά αγγεία παρουσιάστηκαν οι εντυπωσιακές πρόοδοι των ενδοαγγειακών τεχνικών και συζητήθηκε το μέλλον της νεφρικής απονεύρωσης, η οποία ενδεχομένως δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.
Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τρίτη ημέρα ξεκίνησε με τις χρόνιες ολικές αποφράξεις. Αναλύθηκε η σύγχρονη αντίληψη για τις τεχνικές διάνοιξής τους, διαπιστώθηκε η σημαντική πρόοδος στα υλικά και στην εμπειρία των χειριστών, που έχουν ως αποτέλεσμα να επιτυγχάνονται ποσοστά τεχνικής επιτυχίας ανώτερα του 90%, με εφαρμογή της σύγχρονης υβριδικής προσέγγισης με ορθόδρομες και ανάδρομες τεχνικές. Ακολούθησε η ζωντανή παρουσίαση ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος περιστατικού χρόνιας ολικής απόφραξης από την ομάδα του ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη. Η συνέχεια ήταν αφιερωμένη στις διαδερμικές παρεμβάσεις για τις βαλβιδοπάθειες, με τη συζήτηση να εστιάζεται στην TAVI και το Mitraclip. Ακολούθησε ζωντανή σύνδεση με το αιμοδυναμικό εργαστήριο του Ιπποκρατείου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών για την παρουσίαση ενός υψηλών τεχνικών απαιτήσεων περιστατικού, και στη συνέχεια ομιλία του A. Vahanian, όπου διαπιστώθηκε η τάση διεύρυνσης του πληθυσμού που θα θεωρείται στο εγγύς μέλλον κατάλληλος για TAVI. Το Συνέδριο έκλεισε με το στρογγυλό τραπέζι για τις σύμπλοκες αγγειοπλαστικές, στο οποίο κοινή διαπίστωση ήταν ότι, με τις σύγχρονες τεχνικές και τα διαθέσιμα τεχνολογικά μέσα, σχεδόν καμία βλάβη σε στεφανιαία αρτηρία ή μόσχευμα δεν πρέπει να θεωρείται απροσπέλαστη ή τεχνικά απαγορευτική για την πραγματοποίηση αγγειοπλαστικής. Ωστόσο, ο ενθουσιασμός του επεμβατικού δεν πρέπει να τον κάνει να ξεχνά την αρχή του less is more που συχνά ισχύει για τις σύμπλοκες ή τεχνικά δύσκολες βλάβες.
Συνολικά, κατά κοινή ομολογία, στο Συνέδριο παρουσιάστηκε με εξαιρετική πληρότητα και από κορυφαίους επεμβατικούς Καρδιολόγους η Επεμβατική Καρδιολογία σήμερα, δίνοντας τη δυνατότητα στον Έλληνα Καρδιολόγο να ενημερωθεί εντός τριών ημερών για το σύνολο των θεμάτων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου το Διεθνές Συνέδριο Επεμβατικής Καρδιολογίας ICE 2015, το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία στην Αθήνα. Το συνέδριο, με την ποιότητα των εισηγήσεων και την πληρότητα κάλυψης όλων των θεμάτων προσέφερε ένα εξαιρετικό πεδίο ανταλλαγής γνώσεων και απόψεων, εκπληρώνοντας το στόχο «να είμαστε στην πρώτη γραμμή, να πραγματοποιούμε μεγάλα συνέδρια στην Ελλάδα και να συμμετέχουμε ενεργά σε μεγάλα Καρδιολογικά συνέδρια στο εξωτερικό συμβάλλοντας στη διαμόρφωση των εξελίξεων στον χώρο της Καρδιολογίας», όπως τον εξέφρασε ο Πρόεδρος της ΕΚΕ κ. Φούσας. Η συμβολή της Ομάδας Εργασίας Αιμοδυναμικής και Επεμβατικής Καρδιολογίας και ιδιαίτερα του Προέδρου της, κ. Σιάνου, ήταν αποφασιστική, ενώ ιδιαίτερο τόνο έδωσαν οι προσκεκλημένοι ομιλητές από διακεκριμένα κέντρα του εξωτερικού.
H πρώτη ημέρα του Συνεδρίου άρχισε με δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα στρογγυλά τραπέζια για την αρτηριακή πρόσβαση για τις στεφανιαίες και μη στεφανιαίες παρεμβάσεις και τα βιοαπορροφήσιμα scaffolds. Στο πρώτο αναδείχθηκαν τα πλεονεκτήματα της διακερκιδικής προσπέλασης, ακόμα και σε υπο-ομάδες ασθενών που παλαιότερα θεωρούνταν ακατάλληλοι για διακερκιδική προσπέλαση, όπως οι ασθενείς με καρδιογενές shock, ενώ συζητήθηκε και το κατά πόσον η πιθανότητα να επηρεάσει ο καθετηριασμός αρνητικά την ποιότητα της κερκιδικής ως υποψήφιο αρτηριακό μόσχευμα αορτοστεφανιαίας παράκαμψης θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με την αρτηριακή πρόσβαση. Στο δεύτερο, το οποίο αφορούσε τα βιοαπορροφήσιμα scaffolds, κορυφαίοι επεμβατικοί μάς παρουσίασαν με σαφήνεια τι υπάρχει και τι μπορούμε να περιμένουμε σε σχέση με τη νέα αυτή τεχνολογία. Τα ως τώρα δεδομένα δείχνουν ασφάλεια και τουλάχιστον ισοδύναμη αποτελεσματικότητα με τα υπάρχοντα stent. Μένει να δειχθεί το αν θα εκπληρώσουν όσα αναμένουμε, με βάση τα θεωρητικά παθοφυσιολογικά πλεονεκτήματα ενός stent με βιοαπορροφήσιμο scaffold. Στη συνέχεια, στα πλαίσια της τελετής έναρξης παρουσιάστηκαν οι μελλοντικές προοπτικές της Επεμβατικής Καρδιολογίας από το Γραμματέα της EAPCI, A. Baumbach.
Τη δεύτερη ημέρα, στην πρώτη πρωινή συνεδρία παρουσιάστηκαν θέματα σχετικά με το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, όπου παρουσιάστηκε η ελληνική πραγματικότητα ως προς τα δίκτυα ενεργοποίησης του συστήματος για την έγκαιρη πραγματοποίηση πρωτογενούς αγγειοπλαστικής, όπου διαπιστώθηκε η πρόοδος που έχει γίνει ως τώρα, αλλά και επισημάνθηκαν οι ελλείψεις και οι ανεπάρκειες που ακόμα είναι πολλές, με αποτέλεσμα αρκετές περιοχές της ελληνικής επικράτειας να μην έχουν επαρκή κάλυψη του πληθυσμού ως προς την πρόσβαση στην πρωτογενή αγγειοπλαστική. Ενδιαφέρον είχε επίσης η αναφορά στο τι άλλαξε τα τελευταία 1-2 χρόνια στη θεραπεία του οξέος εμφράγματος και ειδικότερα σε σχέση με την εγκατάλειψη της θρομβοαναρρόφησης σε βάση ρουτίνας καθώς και του δόγματος ότι θεραπεύουμε αποκλειστικά και μόνο την ένοχη βλάβη κατά το χρόνο της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής (αν και τα δεδομένα εδώ απέχουν από το να δώσουν οριστική απάντηση). Ακολούθησε συνεδρία για τη σχετική με τις στεφανιαίες παρεμβάσεις φαρμακοθεραπεία, με ιδιαίτερο session για την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, όπου έγινε συζήτηση για το πόσο πρέπει να διαρκεί η διπλή αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία μετά από PCI και διαπιστώθηκε ουσιαστικά η ανάγκη ισορροπίας μεταξύ θρομβωτικού και αιμορραγικού κινδύνου. Μετά το μεσημέρι, η θεματολογία εστιάστηκε στη λειτουργική εκτίμηση των στεφανιαίων στενώσεων, όπου επαναβεβαιώθηκε η αξία της κλασματικής εφεδρείας ροής για τη λήψη απόφασης σχετικά με την επαναιμάτωση, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στη νόσο στελέχους. Σε σχέση με τις δομικές καρδιοπάθειες, παρουσιάστηκαν στη συνέχεια τα υπάρχοντα δεδομένα για τη διαδερμική θεραπεία δομικών νόσων, με βασικό συμπέρασμα ότι η διαδερμική αντιμετώπιση πολλών δομικών καρδιοπαθειών είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, αρκεί να γίνεται ορθή επιλογή ασθενών και να εφαρμόζονται με προσοχή οι ενδείξεις, για τις οποίες θα πρέπει να υπάρχει ισχυρή τεκμηρίωση. Το βράδυ συζητήθηκαν οι απεικονιστικές τεχνικές, όπου παρουσιάστηκε ο ρόλος του IVUS και του OCT στο αιμοδυναμικό εργαστήριο, αλλά και της απεικόνισης με CT και MRI έξω από αυτό. Ιδιαίτερα για το IVUS αναφέρθηκε η δυνατότητα βελτιστοποίησης της αγγειοπλαστικής σε επιλεγμένες περιπτώσεις με χρήση της ενδοστεφανιαίας απεικόνισης, κάτι το οποίο είναι ιδιαιτέρως απαραίτητο στην αγγειοπλαστική στελέχους. Τέλος, στη βραδινή συνεδρία που αφορούσε την αορτή και τα περιφερικά αγγεία παρουσιάστηκαν οι εντυπωσιακές πρόοδοι των ενδοαγγειακών τεχνικών και συζητήθηκε το μέλλον της νεφρικής απονεύρωσης, η οποία ενδεχομένως δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.
Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τρίτη ημέρα ξεκίνησε με τις χρόνιες ολικές αποφράξεις. Αναλύθηκε η σύγχρονη αντίληψη για τις τεχνικές διάνοιξής τους, διαπιστώθηκε η σημαντική πρόοδος στα υλικά και στην εμπειρία των χειριστών, που έχουν ως αποτέλεσμα να επιτυγχάνονται ποσοστά τεχνικής επιτυχίας ανώτερα του 90%, με εφαρμογή της σύγχρονης υβριδικής προσέγγισης με ορθόδρομες και ανάδρομες τεχνικές. Ακολούθησε η ζωντανή παρουσίαση ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος περιστατικού χρόνιας ολικής απόφραξης από την ομάδα του ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη. Η συνέχεια ήταν αφιερωμένη στις διαδερμικές παρεμβάσεις για τις βαλβιδοπάθειες, με τη συζήτηση να εστιάζεται στην TAVI και το Mitraclip. Ακολούθησε ζωντανή σύνδεση με το αιμοδυναμικό εργαστήριο του Ιπποκρατείου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών για την παρουσίαση ενός υψηλών τεχνικών απαιτήσεων περιστατικού, και στη συνέχεια ομιλία του A. Vahanian, όπου διαπιστώθηκε η τάση διεύρυνσης του πληθυσμού που θα θεωρείται στο εγγύς μέλλον κατάλληλος για TAVI. Το Συνέδριο έκλεισε με το στρογγυλό τραπέζι για τις σύμπλοκες αγγειοπλαστικές, στο οποίο κοινή διαπίστωση ήταν ότι, με τις σύγχρονες τεχνικές και τα διαθέσιμα τεχνολογικά μέσα, σχεδόν καμία βλάβη σε στεφανιαία αρτηρία ή μόσχευμα δεν πρέπει να θεωρείται απροσπέλαστη ή τεχνικά απαγορευτική για την πραγματοποίηση αγγειοπλαστικής. Ωστόσο, ο ενθουσιασμός του επεμβατικού δεν πρέπει να τον κάνει να ξεχνά την αρχή του less is more που συχνά ισχύει για τις σύμπλοκες ή τεχνικά δύσκολες βλάβες.
Συνολικά, κατά κοινή ομολογία, στο Συνέδριο παρουσιάστηκε με εξαιρετική πληρότητα και από κορυφαίους επεμβατικούς Καρδιολόγους η Επεμβατική Καρδιολογία σήμερα, δίνοντας τη δυνατότητα στον Έλληνα Καρδιολόγο να ενημερωθεί εντός τριών ημερών για το σύνολο των θεμάτων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου